Το όνειρο να μετατρέψουν τα δέντρα σε πηγές τροφοδοσίας ηλεκτρικού ρεύματος φαίνεται ότι έχουν ορισμένη επιστήμονες. Όσο παράλογη και εάν ακούγεται αυτή η ιδέα, συνεχώς κερδίζει έδαφος στην επιστημονική κοινότητα.
Μάλιστα, αν κάποτε υλοποιηθεί, σύμφωνα με το περιοδικό «New Scientist», όχι μόνο θα μπορεί κάποιος να συνδέει μια ηλεκτρονική συσκευή για φόρτιση στον κορμό ενός δέντρου, αλλά τα ίδια τα δάση θα μπορούν να παρέχουν ηλεκτρισμό σε τεράστια δίκτυα αισθητήρων, που θα προειδοποιούν έγκαιρα για πυρκαγιές.
Είναι ήδη γνωστό ότι αν κάποιος βάλει ηλεκτρόδια από δύο διαφορετικά μέταλλα (συνήθως χαλκό και ψευδάργυρο) σε ένα φυτό (π.χ. πατάτα), μπορεί να παραχθεί μια μικρή ποσότητα ηλεκτρισμού – κάτι που έχει αξιοποιηθεί δεόντως και σε παιδικά πειράματα.
Πέρυσι, μια ομάδα ερευνητών του πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ, υπό τον Αντρέας Μερσίν, έβαλε ηλεκτρόδια από το ίδιο μέταλλο στον κορμό ενός δέντρου και στο γειτονικό χώμα και απέδειξε ότι επίσης παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα, πιθανώς από τη διαφορά του pH ανάμεσα στο δέντρο και το χώμα, μια χημική ανισορροπία που διατηρείται από τις μεταβολικές διαδικασίες του δέντρου. Η σχετική επιστημονική εργασία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PloS ONE.
Το ερώτημα είναι αν μπορεί να παραχθεί ρεύμα υψηλότερης τάσης, ώστε να μπορεί να αξιολοποιηθεί. Τα δέντρα φαίνεται να μπορούν να παράγουν ένα συνεχές βολτάζ ανάμεσα στα 20 και σε λίγες εκατοντάδες μιλιβόλτ (ένα μιλιβόλτ είναι το ένα χιλιοστό του βολτ), δηλαδή πολύ λιγότερο από το ρεύμα τάσης 1,5 βολτ που παράγει μια συμβατική μπαταρία ΑΑ.
Δοκιμές με σφεντάμια
Ο ηλεκτρολόγος μηχανολόγος Μπάμπακ Πάρβιτς του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ και οι συνεργάτες του, κάνοντας πειράματα με σφεντάμια, κατάφεραν να αυξήσουν την τάση που παρήγαγε το δέντρο, προσθέτοντας στον κορμό μια συσκευή ενίσχυσης της τάσης.
Ο μετατροπέας αυτός για αρκετή ώρα βρίσκεται σε φάση αναμονής (stand-by), καθώς αποθηκεύει ηλεκτρική ενέργεια από το δέντρο και κατά περιοδικά διαστήματα την απελευθερώνει με τάση 1,1 βολτ. Η περιοδικότητα της μετατροπής-ενίσχυσης του ρεύματος ελέγχεται από ένα συνδεδεμένο ρολόι (που τροφοδοτείται με ηλεκτρισμό επίσης από το δέντρο), το οποίο λειτουργεί στα 350 μιλιβόλτ και καταναλώνει ένα νανοβάτ ενέργειας. Η σχετική επιστημονική εργασία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «ΙΕΕΕ Transactions on Nanotechnology».
Ο Πάρβιτς πιστεύει ότι στο μέλλον, με την περαιτέρω βελτίωση της σχετικής τεχνολογίας, τα δέντρα θα μπορούν να τροφοδοτούν με ενέργεια ηλεκτρονικές συσκευές, που θα είναι πάνω στον κορμό τους και οι οποίες θα παρακολουθούν είτε την υγεία του ίδιου του φυτού είτε την κατάσταση του γύρω περιβάλλοντος. Ωστόσο, καθώς οι φορητές ηλεκτρονικές συσκευές γίνονται όλο και πιο μικρές και λιγότερο απαιτητικές σε ενέργεια, ο Πάρβιτς οραματίζεται ακόμα πιο τολμηρές χρήσεις στο μέλλον!
