Εν αναμονή των αυριανών αποτελεσμάτων των τεστ αντοχής -των λεγόμενων και stress tests- για τις τράπεζες, τα οποία θα κρίνουν κατά πολύ τη συνέχεια των συζητήσεων με την τρόικα και το στοίχημα της κυβέρνησης για την έξοδο από το Μνημόνιο, η περασμένη εβδομάδα ήταν μάλλον τραυματική για την οικονομία.
Η μεγάλη πτώση του Χρηματιστηρίου και η απότομη άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων και των spreads που μπήκαν στη ζωή μας με το Μνημόνιο, όσο κι αν παρουσιάστηκαν ως μέρος μιας παγκόσμιας αναστάτωσης στις αγορές, ήταν μάλλον ένα σαφές μήνυμα πως η ελληνική οικονομία δεν είναι ακόμη έτοιμη να βγει από το «γύψο» της Κομισιόν και του ΔΝΤ και δεν μπορεί να σταθεί μόνη στα πόδια της.
Έτσι, ο στόχος της κυβέρνησης για πρόωρη έξοδο από το Μνημόνιο φαίνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν έτυχε της εμπιστοσύνης και της αποδοχής των εταίρων. Ταυτόχρονα, και η αξιωματική αντιπολίτευση πήρε το ίδιο σαφές μήνυμα ότι θα πρέπει να κάνει πολλές… παραχωρήσεις έως και υποχωρήσεις για να μπορέσει να βρει ένα σημείο επαφής και συνεννόησης και πως θα πρέπει να αφήσει το εκκρεμές των θέσεών της, προκειμένου να διαχειριστεί –όπως φιλοδοξεί– τις τύχες της χώρας με επιτυχία.
Στο εσωτερικό, όμως, η αντίληψη των πραγμάτων ήταν εντελώς διαφορετική από την πρώτη στιγμή. Κυβερνητικά στελέχη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιδόθηκαν σε «κοκορομαχίες» και αλληλοκατηγορίες με απίστευτους χαρακτηρισμούς για «παλαβομάρες» και «εκβιασμούς», ενώ δεν έλειψε και η κινδυνολογία που γύρισε το χρόνο πίσω, σε εποχές όπου επικρεμόταν ως… μπαμπούλας η απειλή της στάσης πληρωμών, της χρεοκοπίας και της εξόδου από την Ευρωζώνη.
Ουδείς, όμως, εξ αυτών δείχνει να κατανοεί ή, έστω, να παρουσιάζει την πραγματικότητα, η οποία δεν είναι άλλη από τη διαφαινόμενη παράταση της αυστηρής επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας ή ακόμη και την επιβολή ενός νέου, πιο light Μνημονίου, με όποια κυβέρνηση…
Βασικό πρόβλημα παραμένει, είτε μας αρέσει είτε όχι, η αξιοπιστία της χώρας και όχι οι οικονομικές της επιδόσεις. Οι εταίροι δεν έχουν εμπιστοσύνη στις πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις της και φροντίζουν να το δείξουν με το χειρότερο για εμάς τρόπο. Και τα στοιχήματα ήδη δίνουν και παίρνουν για το αν θα ζητηθεί από τον Αλέξη Τσίπρα να συναινέσει ή ακόμη και να συνυπογράψει τις αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν πριν το τέλος του έτους, για την «προληπτική» χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας και τη διευθέτηση του χρέους. Ενδεχόμενο, το οποίο -μεγαλόφωνα, τουλάχιστον- απορρίπτει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν κόβει ταυτόχρονα τις γέφυρες με Ευρώπη και Ουάσινγκτον.
