Η αναζήτηση ευθυνών για µία τραγωδία µοιάζει γράµµα κενό, όταν οικογένειες θρηνούν τους δικούς τους ανθρώπους µέσα σε γιορτινές µέρες. Είναι, όµως, υποχρέωση κάθε συντεταγµένης Πολιτείας και το ίδιο συµβαίνει µε την περίπτωση του Norman Atlantic. Του πλοίου που έπιασε φωτιά στο βόρειο Ιόνιο και η υπόθεσή του έγραψε µία ακόµη µαύρη σελίδα στην ιστορία της ελληνικής ναυσιπλοΐας.
Το ναυτικό δυστύχηµα ανοιχτά της Κέρκυρας – σε ιταλικά ύδατα – πάγωσε την Ελλάδα χριστουγεννιάτικα, καθώς περισσότερες από 450 ψυχές πέρασαν δύο 24ωρα αγωνίας µέχρι να πατήσουν ξανά γερά τα πόδια τους στο έδαφος. Τουλάχιστον όσοι κατάφεραν να ξεφύγουν από την πύρινη κόλαση που τους βρήκε στη θάλασσα και ενώ τα καιρικά φαινόµενα δυσκόλεψαν ιδιαίτερα τη διάσωσή τους.
Οι ελληνικές Αρχές, µάλιστα, επέρριψαν ευθύνες για ολιγωρία στις ιταλικές Αρχές που ανέλαβαν αρχικά τη διάσωση. Αυτό που έµεινε, όµως, ήταν και πάλι οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν και τα «γιατί;» των δικών τους ανθρώπων…
