Στην Αθήνα ήρθαν οι «τροϊκανοί» –που έχουν γίνει… τε-τροϊκανοί, με την προσθήκη του εκπροσώπου του ESM– στην Αθήνα ήρθε και ο Φρανσουά Ολάντ, για να επιβεβαιώσει για μία ακόμη φορά το παλιό γνωστό σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία» (σ.σ.: διότι οι εποχές που ήταν… Ολαντρέου, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί).
Οι δύο επισκέψεις, βεβαίως, δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους – εκτός εάν εννοηθεί ότι τα καλά λόγια του Φρανσουά Ολάντ δίνουν ώθηση στην Ελλάδα, προκειμένου να περάσει γρηγορότερα το σκόπελο της πρώτης αξιολόγησης. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει εξελιχθεί στον καλύτερο σύμμαχο της χώρας μας τους τελευταίους μήνες και γι’ αυτό είναι λογικό και η κυβέρνηση να επενδύει πολιτικά σ’ αυτόν. Αλλά και τα οφέλη φαίνεται πως είναι αμοιβαία, καθώς ο Ολάντ αξιοποιεί το ελληνικό ζήτημα και τη λιτότητα που έχει επιβληθεί με τα Μνημόνια, για να… μπει στο μάτι των Γερμανών και να ζητήσει νέους οικονομικούς κανόνες στην Ευρωζώνη.
Σε ό,τι αφορά την επίσκεψη των επικεφαλής των Θεσμών και την αξιολόγηση, είναι φανερά από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις δύο πράγματα: πρώτον, ότι οι πιέσεις των εταίρων θα εξακολουθήσουν να είναι ισχυρές και ότι τα πρόσθετα μέτρα παραμένουν στο τραπέζι. Δεύτερον, ότι θα συνεχιστεί το μαρτύριο της σταγόνας με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την εκταμίευση της δόσης.
Εκεί, όμως, που νομίζαμε ότι το μεγάλο αγκάθι είναι το ασφαλιστικό και το εσωτερικό πρόβλημα για την κυβέρνηση ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση, αίφνης προέκυψαν… τα κόκκινα δάνεια. Οι δανειστές αξιώνουν δραματική αλλαγή των ορίων προστασίας από τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, δημιουργώντας πονοκεφάλους στην κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο και ζάλη στους δανειολήπτες, οι οποίοι βλέπουν μετά τα μειωμένα εισοδήματά τους και τις αυξημένες φορολογικές υποχρεώσεις, ορατό τον εφιάλτη να χάσουν το σπίτι τους!
Ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση ήρθε για να… μείνει, έστω και με μειωμένους από το αρχικό σχέδιο συντελεστές, ενώ η κυβέρνηση, επιχειρώντας να αλλάξει την ατζέντα, έφερε στη Βουλή με τη διαδικασία του επείγοντος το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες. Στόχος της να βάλει τάξη –σύμφωνα με τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς– στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και να πολεμήσει τη διαπλοκή.
Η Ν.Δ., από την άλλη πλευρά, οδεύει προς τις κάλπες για την ανάδειξη νέου αρχηγού, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, έχοντας βυθιστεί στην εσωστρέφεια.
Ο πολιτικός χρόνος έως τις 22 Νοεμβρίου και τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών μοιάζει… αιώνας και η έκβαση αβέβαιη. Αντίστοιχα βαρύς με τις φορολογικές υποχρεώσεις, τις οποίες επωμίζονται οι πολίτες, προκειμένου να βγει ο λογαριασμός. Θα βγει…;
Αιμίλιος Περδικάρης