Η επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία επρόκειτο κάτω από φυσιολογικές συνθήκες να είναι το κεντρικό θέμα της εβδομάδας, ωστόσο την παράσταση έκλεψε το πολυνομοσχέδιο για τα συμπληρωματικά προαπαιτούμενα και οι πολιτικές του παρενέργειες.
Το πολυνομοσχέδιο και οι διατάξεις του για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας –οι οποίες αποτελούν μέρος (ενός ακόμη) επώδυνου συμβιβασμού ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές– προκάλεσαν το πρώτο… αίμα, με το Μαξίμου να επιχειρεί να κλείσει την πληγή και να αποτρέψει φαινόμενα «αιμορραγίας» όπως αυτά της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας, τα οποία κατέληξαν στην απόσχιση των συντρόφων της Λαϊκής Ενότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης παρέδωσε μετά από παρέμβαση Τσίπρα την έδρα του, την ώρα που ο Ν. Νικολόπουλος αντιστεκόταν ως την τελευταία στιγμή στις πιέσεις του Πάνου Καμμένου, αλλά δεν ήταν διατεθειμένος να ψηφίσει τις διατάξεις για τους πλειστηριασμούς. Διατάξεις που αναμένεται να έχουν και σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις, (ότ)αν αρχίσουν να βγαίνουν στο σφυρί σπίτια και να γίνονται εξώσεις.
Η παραίτηση Σακελλαρίδη, ασφαλώς, έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Όχι μόνο διότι αποτελεί την πρώτη ουσιαστική απώλεια για την κυβέρνηση, δύο μήνες μετά τις εκλογές, αλλά για δύο ακόμη λόγους. Πρώτον, διότι ο χειρισμός της κρίσης και από τις δύο πλευρές δείχνει το δρόμο για άλλους υποψήφιους «αντάρτες», καθώς δεν είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να βλέπουν οικειοθελώς ή μη την έξοδο, παρά μόνο να διαγράφονται από τις κοινοβουλευτικές ομάδες και να κρατούν την έδρα. Και δεύτερον, διότι η οριστική ρήξη Τσίπρα – Σακελλαρίδη σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής στις εσωκομματικές ισορροπίες του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο πρωθυπουργός και ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος ήταν οι… τελευταίοι της «παρέας» του Συνασπισμού και της Νεολαίας ΣΥΝ της δεκαετίας του 2000.
Με όλα αυτά, οι απώλειες για την κυβέρνηση ήταν αυτή τη φορά ελεγχόμενες και έτσι ανοίγει ο δρόμος για την πολυπόθητη εκταμίευση της δόσης των 2 δισ. ευρώ από το Eurogroup και του πακέτου των 10 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με την ελπίδα ότι η οικονομία θ’ αρχίσει να παίρνει τα πάνω της. Ο προβληματισμός, ωστόσο, είναι μεγάλος σχετικά με τα νομοσχέδια που περιμένουν στον προθάλαμο, αφού τα αγκάθια είναι κοφτερά και θα πρέπει να ψηφιστούν έως το τέλος του έτους. Όπως η φορολογία των αγροτών και –κυρίως– το ασφαλιστικό. Έτσι, στο παρασκήνιο φουντώνουν και πάλι οι συζητήσεις ακόμη και για το ενδεχόμενο αλλαγής σύνθεσης στον κυβερνητικό συνασπισμό και το Μαξίμου απαντά ότι πρόκειται μόνο για ευσεβείς πόθους.
Αιμίλιος Περδικάρης