«Πέτρα του σκανδάλου» της σφοδρής σύγκρουσης κυβέρνησης-αντιπολίτευσης εξακολουθούν να αποτελούν οι τηλεοπτικές άδειες, καθώς η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μπει στην ουσία της υπόθεσης και να αποφανθεί εάν ο νόμος Παππά είναι ή όχι συνταγματικός, άναψε φωτιές. Όλα αυτά, διότι δεν είναι μόνο το πολιτικό ζήτημα, αλλά και όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στον ευαίσθητο χώρο της Δικαιοσύνης.
Η αντιπολίτευση μιλά για πιέσεις, εκβιασμούς και παρεμβάσεις προς την πλευρά των δικαστών και η κυβέρνηση απαντά πως οι πολιτικοί της αντίπαλοι είναι αυτοί που εξυπηρετούν διαπλεκόμενα συμφέροντα και επιδιώκουν να την ανατρέψουν μέσω… δικαστικών αποφάσεων – όπως έγραψε στο Facebook ο Παύλος Πολάκης.
Στο μεταξύ, συμβαίνουν διάφορα άλλα «περίεργα»: βόμβες σε σπίτια ανώτατων δικαστικών που έχουν βρεθεί στο επίκεντρο για τους χειρισμούς τους σε συγκεκριμένες υποθέσεις, δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων και «ροζ» ιστοριών μελών του ΣτΕ με φόρα-παρτίδα τα ονόματά τους, αλλά και τις ενώσεις των δικαστών να καταλογίζουν στην πολιτική εξουσία και δη στην κυβέρνηση προσπάθεια εκφοβισμού τους, διαφοροποιούμενες μάλιστα από τη φυσική ηγεσία τους.
Την ίδια στιγμή, στο πολιτικό πεδίο, η εξεύρεση ενός μίνιμουμ συναίνεσης ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι αδύνατη. Εξ ου και αποτυγχάνουν οι απόπειρες συγκρότησης του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου και η κυβέρνηση απαντά επιθετικά, με τροπολογία για «μαύρο-εξπρές» στα κανάλια που δεν αδειοδοτήθηκαν, επιχειρώντας παράλληλα να προκαταλάβει τις εξελίξεις. Με απλά λόγια, το κλίμα είναι τοξικό και οι συγκρούσεις εκτός ορίων. Οι δύο νέες διασκέψεις της Ολομέλειας του ΣτΕ τη Δευτέρα και την Τετάρτη ενδέχεται να είναι καθοριστικές. Αν κρίνει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αντισυνταγματικό το νόμο Παππά; «Ο Θεός ξέρει τι θα γίνει», είπε ο ίδιος ο υπουργός Επικρατείας σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Πράγματι, αφού στο θέμα των τηλε-αδειών επένδυσε πολιτικά και επικοινωνιακά η κυβέρνηση και έτσι θα έχει υποστεί βαριά ήττα. Στο βάθος, όμως, δεν αποκλείεται μια τέτοια απόφαση να είναι και «μια κάποια λύσις», όπως έλεγε και ο ποιητής. Για όλους.
