Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 17/06/2023
Στην τελική ευθεία για τις κάλπες και με βαριά τη σκιά του πολύνεκρου ναυαγίου με τους μετανάστες στην Πύλο, αρχηγοί και κομματικά επιτελεία βάζουν φουλ τις μηχανές με διαφορετικούς στόχους και επιδιώξεις. Από τη μια πλευρά, η ΝΔ στοχεύει στο όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αφού το ζήτημα της αυτοδυναμίας παραδέχονται ακόμη και οι αντίπαλοί της ότι έχει κλειδώσει οριστικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει βεβαίως ότι οι έδρες που θα πάρει η ΝΔ την άλλη Κυριακή δεν εξαρτώνται άμεσα από τον ίδιο και τις «γαλάζιες» επιδόσεις, αλλά αποτελούν συνάρτηση παραγόντων. Όπως, για παράδειγμα, ο αριθμός των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή, με τις δημοσκοπήσεις να… ποντάρουν στο επτά.
Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς θα τον βοηθήσει να συγκρατήσει τα ποσοστά του Μαΐου και να φρενάρει τυχόν αντιδράσεις και δυσάρεστες εξελίξεις, αλλά επιπλέον θα παγώσει τη συζήτηση για το ποιος θ’ ασκήσει αντιπολίτευση με πρωταγωνιστικό ρόλο απέναντι στη ΝΔ. Ιδίως αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει ν’ αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά του και να πλησιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ελπίζει και επιδιώκει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έριξε το βάρος των περιοδειών και εμφανίσεών του σε περιφέρειες όπου το ΠΑΣΟΚ κατάφερε ήδη από τον Μάιο να υποσκελίσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τις τελευταίες ημέρες πάντως, σε κυρίαρχο ζήτημα της προεκλογικής περιόδου αναδείχθηκε η αντιπαράθεση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ για τη Θράκη και συγκεκριμένα τη Ροδόπη, η οποία υπήρξε η μόνη περιφέρεια στις εκλογές του Μαΐου στην οποία κυριάρχησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ν.Δ. εγκαλεί την Κουμουνδούρου για συναλλαγές με το Τουρκικό Προξενείο και προσπάθεια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Άγκυρας, αλλά οι κατηγορίες αυτές επιστρέφονται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ προς αυτή της Πειραιώς. Η συζήτηση αυτή ωστόσο και κυρίως οι όροι με τους οποίους διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος μόνο τα εθνικά συμφέροντα δεν ωφελούν, μολονότι το ζήτημα των παρεμβάσεων της Άγκυρας στη Θράκη και τη μουσουλμανική μειονότητα και υπαρκτό είναι και σοβαρό, καθώς συνδέεται με τις τουρκικές διεκδικήσεις και την προσπάθεια Ερντογάν ν’ αμφισβητήσει ακόμη και την ισχύ της Συνθήκης της Λωζάνης.