Γράφει η ‘Εφη Κανλή: Μέλος Δ.Σ. ΚΕΑΕΔΗΑ ΑΕ – ΟΤΑ, Μέλος Δ.Σ. ΟΠΑΜΚ, Μέλος Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας, Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Ηρακλείου Αττικής – Συνδυασμός: Νίκος Μπάμπαλος – «Ηράκλειο: Ανθρώπινη Πόλη – Πάμε Μπροστά».
Σε μία κοινωνία που δοκιμάζεται, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την κοινωνική συνοχή, την αλληλεγγύη και την ανάπτυξη δραστικών παρεμβάσεων υπέρ των πολιτών της. Σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής αναταραχής το κυβερνητικό σύνολο για προσωπικά συμφέροντα αποσυνθέτει την Αυτοδιοικητική δομή της χώρας με τον «Κλεισθένη». Ο νέος τρόπος διεξαγωγής των Αυτοδιοικητικών Εκλογών που θα πραγματοποιηθούν τον Μάιο του 2019 υπό το καθεστώς της Απλής Αναλογικής είναι δεδομένο πως θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τις τοπικές κοινωνίες των Δήμων αλλά και των Περιφερειών μιας και θα υπάρξει με ακρίβεια η αδυναμία συγκρότησης διοικήσεων και φυσικά η τεράστια αύξηση συναλλαγών κάτω από το τραπέζι και η οποία θα είναι ανά πάσα στιγμή ευάλωτη και αδύναμη αντιστάσεων σε σοβαρά θέματα τα οποία θα είναι αδύνατο να πραγματοποιούνται μιας και αυτοί που έδωσαν τη θετική τους ψήφο για συνεργασία θα προάγουν διαρκώς προβλήματα με μοναδικό σκοπό συμφέροντα και προβολή. Συνεπώς καίρια ζητήματα θα θίγονται λόγω συγκρούσεων και είτε θα πηγαίνουν πίσω είτε θα πηγαίνουν στο χρονοντούλαπο.
Η Απλή Αναλογική είναι σίγουρα ένα δημοκρατικό μέσο διοίκησης και συνεργασιών αρκεί όλοι να έχουν κοινό σκοπό την υλοποίηση μεγαλόπνοων ή και μικρότερων έργων και δράσεων για την βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση έχει μια εμμονή να νομοθετεί μόνο για μικροκομματικά οφέλη αδιαφορώντας παντελώς για το κοινό καλό. Γνωρίζοντας πως αδυνατεί να κερδίσει Δήμους και Περιφέρειες βάζει σε μια διαδικασία να βρεθεί το πλήθος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε δυσχερή κατάσταση και προεκλογικά αφού το έργο της παραμένει στάσιμο να φτιάχνει παιχνίδια εξουσίας που μόνο σκοπό έχουν τον κατακερματισμό και την ομηρία Δημάρχων και Περιφερειαρχών αφού οι πιθανότητες να προέρχονται από τον δικό της προεκλογικό χώρο εξαφανίζεται καθημερινά και απομακρύνεται από την κοινωνία που δεν αντέχει άλλο να σηκώσει στις πλάτες της «λάθη ζωής», λάθη που της έχουν στερήσει όχι μόνο την ποιότητα αλλά και τα απαραίτητα και αυτονόητα.
Εν μέσω λοιπόν μιας περιόδου όπου υποβαθμίζεται ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης η ίδια οφείλει να μην επιτρέψει τη λειτουργική ισοπέδωση και τη θεσμική καταρράκωσή της. Αντίθετα επιβάλλεται να αναδιατάξει δυνάμεις ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης σχεδιάζοντας και υλοποιώντας δικές της πολιτικές που θα συμβάλλουν στην καλύτερη εξυπηρέτηση για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών όπου θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα κάθε τοπικής κοινωνίας.