Ο δικηγόρος Δημήτρης Σιανίδης σημείωσε ότι οι προσφορές των εταιρειών το 2001-2003 ήταν τόσο υψηλές, ώστε παρά την αύξηση του κόστους ζωής παρέμειναν ίδιες και το διάστημα 2006-2007, οπότε και υπογράφηκαν οι συμβάσεις. Το 2013 ο υπουργός Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δέσμευσε περίπου 1,2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ υπέρ των εταιρειών «χωρίς να υπάρχει λόγος» είπε ο κ. Σιανίδης «αν και για δυόμιση χρόνια τα έργα είχαν σταματήσει». Επιπλέον, ο κ. Χρυσοχοϊδης επεξέτεινε από 30 σε 33 χρόνια την παραχώρηση των αυτοκινητόδρομων. Συνολικά, η ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους των κομματιών των αυτοκινητόδρομων που δεν έχουν κάνει οι εταιρείες, έχει εκτιμηθεί από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους σε 7-8 δισ. ευρώ. «Τίθεται θέμα απιστίας» τόνισε ο κ. Σιανίδης.
Σύμφωνα με την κοινοτική Οδηγία 62/1999 για τις προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν οι αυτοκινητόδρομοι., πρώτα κατασκευάζονται τα έργα και ύστερα απαιτείται πληρωμή τους. Σε κάθε περίπτωση, τα καταβαλλόμενα διόδια είναι ανάλογα της διανυόμενης απόστασης. «Με ποιο νομικό καθεστώς επιβλήθηκαν, λοιπόν, νέα διόδια το 2006-2007, όταν υπογράφηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης; Ο τότε υπουργός Δημοσίων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δεν είχε τη νομική δυνατότητα να επιτρέψει την κατασκευή νέων διοδίων» τόνισε.
Σύμφωνα με τη μεταγενέστερη κοινοτική Οδηγία 38/2006, στο κόστος των διοδίων -που πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι αναλογικά- περιλαμβάνεται η δαπάνη κατασκευής και ένα νόμιμο κέρδος για τον παραχωρησιούχο. Όμως, στην Ελλάδα οι αυτοκινητόδρομοι δεν έχουν ολοκληρωθεί και ζητείται αντίτιμο ως να είχαν ολοκληρωθεί, αν και οι παραχωρησιούχοι ήταν υποχρεωμένοι να τους έχουν ολοκληρώσει μέχρι το 2012.
«Οι συμβάσεις παραχώρησης είναι σκανδαλώδεις. Ένα διαρκές έγκλημα στην πλάτη του ελληνικού λαού. Ο αρμόδιος υπουργός πρέπει να μελετήσει τις συμβάσεις σε βάθος. Εμείς που δεν έχουμε καταφέρει να διαβάσουμε όλα τα παραρτήματα της σύμβασης και έχουμε επισημάνει τόσα διάτρητα σημεία» σημείωσε ο κ. Σιανίδης.
Τόνισε ότι πρέπει να γίνει εποπτικός έλεγχος από την πλευρά του Κράτους. Έλεγχος τεχνικός και λογιστικός. «Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπουμε τα οικονομικά στοιχεία των εταιρειών. Οι παραχωρησιούχοι δεν δημοσιεύουν ισολογισμούς. Οι δρόμοι είναι δημόσιο αγαθό. Καταστρατηγείται η αρχή της διαφάνειας. Πρέπει να δούμε τα στοιχεία, για να αποφασίσουμε εάν θα μείνουν ή εάν θα φύγουν».
Επίσης, επισήμανε ότι πρέπει να καταργηθούν οι νόμου Ρέππα και Βορίδη διότι «προσβάλλουν την αξιοπρέπεια και το νομικό μας πολιτισμό. Ποινικοποιούν κάθε διαμαρτυρία σε σταθμό διοδίων».
Ο δικηγόρος Παναγιώτης Χασιώτης σημείωσε ότι «μόνο το νομικό και δικαστικό κομμάτι δεν αρκεί για να λύσουμε το πρόβλημα. Νομίζω ότι χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση από την κυβέρνηση για να απαλλαγούμε από τις σκανδαλώδεις και αποικιοκρατικές συμβάσεις. Στηρίζουμε την κυβέρνηση με όλες μας τις δυνάμεις, αλλά όπου χρειασθεί θα είμαστε και επικριτικοί».
Όπως είπε, τα τέλη κυκλοφορίας είναι ανταποδοτικό τέλος με βάση το Νόμο, αλλά και τις δικαστικές αποφάσεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι έσοδο του προϋπολογισμού, αλλά μια ειδική παροχή του φορολογούμενου για να αναλάβει μια ειδική αντιπαροχή από το Κράτος. Τα χρήματα πρέπει να πηγαίνουν στο Ταμείο Συντήρησης και Κατασκευής του Εθνικού Οδικού Δικτύου. Υπάρχει και σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου του 2005 που το δικαιώνει, είπε. Παρόλα αυτά, όταν τέθηκε ερώτημα από πολίτες στο υπουργείο Οικονομικών στις αρχές του 2012 για το που πηγαίνουν τα έσοδα από τα τέλη κυκλοφορίας, το υπ. Οικονομικών απάντησε ότι αντιμετωπίζει τα τέλη σαν τακτικό έσοδο του προϋπολογισμού. Δηλαδή, τα εισπράττει και κατά το δοκούν τα δαπανά. «Το τελικό συμπέρασμα της ανάλυσης ήταν ότι ούτε το 5% των εσόδων δεν πηγαίνει για τους δρόμους. Δηλαδή έχουμε ένα Κράτος που παρανομεί, δεν εφαρμόζει τους νόμους, δεν εφαρμόζει δικαστικές αποφάσεις και παραχωρεί την εκμετάλλευση τν δρόμων με σκανδαλώδεις συμβάσεις σε εργολάβους», σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά στη σύμβαση που επικυρώθηκε στις 19/12/2006 και επικυρώθηκε από τη Βουλή με το Ν.3555/2007, προβλέπεται παραχώρηση στη Νέα Οδό Α.Ε. της εκμετάλλευσης -για όσο χρονικό διάστημα προβλέπεται στη σύμβαση- επιβολής και είσπραξης διοδίων από την εταιρεία. «Η σύμβαση βρίθει νομικών παραβάσεων του ελληνικού και του ευρωπαϊκού Δικαίου. Έχουν παραχωρηθεί σκανδαλώδη προνόμια, νομικά και δικαστικά» σημείωσε ο κ. Χασιώτης.
Για παράδειγμα, η σύμβαση ορίζει ότι όταν η εταιρεία εκδίδει διαταγή πληρωμής σε βάρος κάποιου οδηγού που δεν πληρώνει διόδια, την εκδίδει όχι στον τόπο κατοικίας του ιδιώτη όπως ορίζει η Πολιτική Δικονομία, αλλά στην έδρα λειτουργίας της εταιρείας. «Είναι κάτι που δεν προβλέπεται σε κανένα νομικό κείμενο, σε καμία σύμβαση Δημοσίου ή ιδιωτικής εταιρείας», είπε.
Στη συνέχεια, η Νέα Οδός απαλλάσσεται από την έκδοση δικαστικού ενσήμου, όταν ζητά την έκδοση διαταγής πληρωμής. Σύμφωνα με το Νόμο, όποιος εκδίδει διαταγή πληρωμής είναι υποχρεωμένος να προκαταβάλλει στο Δημόσιο Ταμείο ποσό που αντιστοιχεί στο 1% περίπου του ποσού που αιτεί από τον ιδιώτη. Η Νέα Οδός απαλλάσσεται από αυτήν την υποχρέωση, ενώ ιδιώτες που προσφεύγουν στα δικαστήρια με ανάλογα αιτήματα, την καταβάλλουν.
Σε ό,τι αφορά στην 20πλάσια ποινή, τόνισε ότι δεν περιλαμβάνεται στους νόμους Ρέππα – Βορίδη, αλλά προβλέπεται στη σύμβαση που έχει επικυρωθεί με τη συγκεκριμένη ρήτρα από τη Βουλή. «Πρόκειται για ποινική ρήτρα υπέρ ιδιώτη με την παρέμβαση του Κράτους. Όμως το Κράτος ποτέ δεν επιβάλλει ποινική ρήτρα υπέρ ιδιώτη σε τέτοια συμφωνία. Είναι αντισυνταγματικό», τόνισε ο κ. Χασιώτης.
Και πρόσθεσε αναφερόμενος τις δικαστικές αποφάσεις: «Στις προσφυγές των κατοίκων, τα δικαστήρια μας έχουν λίγο απογοητεύσει. Δεν είχαν το σθένος να ακυρώσουν όρους όπως το 20πλάσιο της ποινής. Αντιθέτως έχουν κρίνει νόμιμους τους όρους».
Σε ό,τι αφορά στη χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου στη σύμβαση, σημείωσε ότι δεν υπάρχει καμία κοστολογημένη ανάλυση του έργου. Καταγράφεται μόνο η χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου που ανέρχεται σε 330 εκατ. ευρώ και την οποία καταβάλλει το Δημόσιο στον παραχωρησιούχο σε στάδια, αφού έχει πιστοποιήσει την περάτωση των εργασιών. Και ενώ το 2009 η εταιρεία δεν είχε προχωρήσει το έργο, το ελληνικό Δημόσιο κατάβαλλε το ποσό.
Σε ό,τι αφορά στις κοινοτικές οδηγίες, ο εισηγητής σημείωσε ότι ορίζουν πως αυτοκινητόδρομος είναι κάθε δρόμος που έχει κατασκευασθεί για την κυκλοφορία αυτοκινήτων και οχημάτων, που δεν εξυπηρετούν τις παρόδιες ιδιοκτησίες. Όμως η σύμβαση δεν προέβλεψε την απαλλαγή των κατοίκων που ζουν κοντά στους σταθμούς διοδίων για την καθημερινή, αναγκαστική χρήση των διοδίων. Κι ας είχε προβλέψει, ο λεγόμενος Νόμος Καπποδίστρια ότι οι μόνιμοι κάτοικοι δικαιούνται να εφοδιασθούν με κάρτα ελευθέρας διάβασης. «Και σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον του παραδόξου, εντός της περιοχής του Ωρωπού να υπάρχουν οκτώ σταθμοί διοδίων».
Επιπλέον, για τη συντήρηση των αυτοκινητόδρομων -που έχουν πλέον περάσει στη δικαιοδοσία των παραχωρισιούχων- κρατείται ποσοστό από τα τέλη κυκλοφορίας, τα καύσιμα και τα ασφαλιστήρια συμβόλαια. «Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν πληρώσει τους αυτοκινητόδρομους πολλές φορές παραπάνω απ’ ότι οποιοσδήποτε άλλος στην Ευρώπη», είπε.
Σε ό,τι αφορά στην κατάργηση των νόμων Ρέππα – Βορίδη, σημείωσε ότι η κατάργησή τους δεν είναι αρκετή. «Από το 2009 ζητάμε κατάργηση των συμβάσεων. Δεν μπορεί να λέμε ότι οι συμβάσεις είναι συνέχεια του Κράτους. Με ισχυρή πολιτική βούληση, η κυβέρνηση που έχει ισχυρή λαϊκή εντολή να προχωρήσει, να συγκρουσθεί, να καταργήσει τα κακώς κείμενα και τις προηγούμενες συμβάσεις» κατέληξε ο κ. Χασιώτης.
Τα συμπεράσματα της ημερίδας
Οι δρόμοι είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Δρόμοι ελεύθεροι για όλους χωρίς διόδια.
Παλεύουμε για ριζική ανατροπή της σημερινής κατάστασης με καταγγελία των συμβάσεων παραχώρησης και έλεγχο και διαχείριση των αυτοκινητοδρόμων από δημόσιο φορέα.
Άμεσα μέτρα:
Απόσυρση Αστυνομίας από σταθμούς διοδίων.
Κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων Ρέππα – Βορίδη.
Αμνήστευση ποινικών αδικημάτων και αστικών υποχρεώσεων για αγώνες ενάντια στα διόδι.α
Κατάργηση του εικοσαπλάσιου.
Κανένας νέος σταθμός διοδίων. Άμεση διακοπή εργασιών σε υπό κατασκευή σταθμούς και μη λειτουργία τους.
Άμεσο πέρασμα της Αττικής Οδού στο Δημόσιο.
Διακοπή των διαδικασιών παραχώρησης της Εγνατίας Οδού.