Πρώτη αποτίμηση των Συνοικιακών Συνελεύσεων

Αντίθετα, μια συνέλευση ουσίας, κύτταρο άμεσης δημοκρατίας, είναι απολύτως διαφορετικό πράγμα. Και έχει βεβαίως προϋποθέσεις. Που θα όφειλε κυρίως ο Δήμος να δημιουργήσει, όπως βέβαια και οι πολίτες:

Πρώτα απ’ όλα οι συνελεύσεις θα πρέπει να έχουν κανονισμό λειτουργίας που πρέπει να κουβεντιαστεί από τις ίδιες τις συνελεύσεις. Γιατί το τοπικό κίνημα οφείλει να κουβεντιάζει και να αποφασίζει όχι μόνο για τα τοπικά προβλήματα, αλλά και για την ίδια του την οργάνωση, για το πώς οι διαδικασίες του θα γίνουν ουσιαστικές, πώς θα εξασφαλιστεί η μαζική συμμετοχή, η ελεύθερη έκφραση όλων των κατοίκων, η δυνατότητα λήψης αποφάσεων με συνθετικό και διέξοδο τρόπο κ.λπ. Και υπάρχουν ερωτήματα που θα πρέπει οι ίδιες οι Συνελεύσεις να απαντήσουν:

Τι από τα δυο παραπάνω σενάρια υλοποιείται σήμερα; Η διοίκηση ισχυρίζεται ότι θέλει τις συνελεύσεις κύτταρα άμεσης δημοκρατίας. Αν κρίνουμε όμως από την πρόσκληση στην αφίσα των πρώτων δυο συνελεύσεων που λέει «Σας περιμένουμε για να καταγράψουμε τα προβλήματα και τις απόψεις σας, πριν ληφθούν αποφάσεις που θα επηρεάσουν την καθημερινότητά σας», μάλλον δε φαίνεται κάτι τέτοιο. Με λίγα λόγια, «εσείς θα μας πείτε τις απόψεις σας, εμείς θα αποφασίσουμε». Ωστόσο η πράξη και οι προσπάθειες όλων μας, προς τη μία κατεύθυνση ή την άλλη, είναι που θα κρίνουν την έκβαση.

Τα μεγάλα προβλήματα  

Η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς έθεσε στις πρώτες συνελεύσεις τέσσερα μεγάλα προβλήματα, που είναι κρίσιμα και αφορούν όλες τις συνοικίες. Τα πάλεψε όλη την τετραετία από την ίδρυσή της με ενημέρωση του κόσμου, προτάσεις, κινητοποιήσεις, προσπάθεια συγκρότησης κοινής δράσης με φορείς της περιοχής, αλλά τα έθεσε και στο δημοτικό συμβούλιο. Για κάποια πάρθηκαν ομόφωνα θετικές αποφάσεις, υπό την πίεση των δημοτών συνήθως, κάποια άλλα απορρίφθηκαν από την προηγούμενη διοίκηση, όλα όμως εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και σήμερα:

Η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς πρόκειται να θέσει τα θέματα αυτά ολοκληρωμένα και στο νέο δημοτικό συμβούλιο, σε χρόνο σχετικό με την επικαιρότητα των ζητημάτων.

Η απάντηση του δημάρχου

Ο δήμαρχος απάντησε στα θέματα που έθεσε η Επιτροπή Αγώνα ως εξής:

Κατ΄ αρχήν, η ίδια η πραγματοποίηση των συνελεύσεων ήταν θετική. Παρά τη σχεδόν ανύπαρκτη ενημέρωση των δημοτών γι’ αυτές από τον δήμο, υπήρξε συμμετοχή (αν και η συμμετοχή των απλών κατοίκων δεν ήταν αριθμητικά ανάλογη με τον πληθυσμό των περιοχών), ενώ η συμμετοχή τους στη συζήτηση ήταν μεγάλη. Έγινε φανερό πως υπάρχει δίψα για συζήτηση των τοπικών θεμάτων, ενώ φυσικά τα προβλήματα, λόγω μνημονίου, είναι πιο οξυμένα από ποτέ. Θετικές ήταν επίσης και οι υποσχέσεις του δημάρχου για στήριξη του αγώνα κατά του εργοστασίου βιομάζας και των διοδίων, καθώς και για στήριξη των δημοτών σε περιπτώσεις διακοπών ρεύματος και νερού ή κατασχέσεων. Υποσχέσεις που πρέπει ωστόσο να επαληθευτούν και στην πράξη. Όπως και οι εξαγγελίες για την επίλυση κάποιων από τα προβλήματα.

Αρνητικές πλευρές υπήρξαν: Η διαφαινόμενη διάθεση υποβάθμισης του ρόλου των συνοικιακών συνελεύσεων σε σχέση με τα συνοικιακά συμβούλια από το δήμαρχο. Η προσπάθεια υφαρπαγής της συναίνεσης των δημοτών, μετά από  πρόχειρη τοποθέτηση διλημμάτων και εκβιαστικές εκκλήσεις για ψηφοφορία, χωρίς σοβαρή εισήγηση από τη μεριά του δήμου ή συζήτηση ουσίας, σε θέματα όπως το αποχετευτικό των εργατικών, ο «παρατηρητής» παραβατικότητας και το δημοψήφισμα στη Ν. Ερυθραία. Η «εύκολη» απόρριψη προτάσεων με νομικίστικα επιχειρήματα, όπως η απαλλαγή δημοτικών τελών για τους ανέργους.

Η ίδια η ζωή θα δείξει το μέλλον των συνελεύσεων. Το αν θα γίνουν προπαγανδιστικό όχημα της εκάστοτε διοίκησης και «δημοκρατικό» άλλοθι για τις επιλογές της ή αντίθετα μαχητικό όργανο του τοπικού κινήματος, βήμα διαλόγου, διεκδίκησης και δημιουργίας του δημότη. Και ενώ ο ρόλος του δήμου θα είναι βεβαίως κρίσιμος, η έκβαση θα καθοριστεί και από τη στάση φορέων και πολιτών που θα συμμετέχουν.