Γράφει ο Xρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 23/05
Αν και η «ενωμένη Γερμανία» έδειχνε πριν τρεις δεκαετίες ότι είχε τα φόντα να ηγηθεί μιας ισχυρής Ευρώπης, τα φαινόμενα δεν επιβεβαιώθηκαν ούτε στο ελάχιστο. Οι λόγοι είναι πολλοί και λειτουργούν όχι μόνον αθροιστικά, αλλά και πολλαπλασιαστικά! Όμως το αποτέλεσμα είναι πλέον αναμφισβήτητο… Κανείς πια δεν επιμένει στο αφήγημα μιας γερμανικής ένωσης που κυρίως θα έδινε στους Ανατολικογερμανούς «ελευθερία» και ισότιμα υψηλό βιοτικό επίπεδο με τους Δυτικούς «αδελφούς».
Η πραγματικότητα που ακολούθησε διέψευσε τους αισιόδοξους, αν και κόστισε κοντά στα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ στους φορολογούμενους (κυρίως πρώην Δυτικογερμανούς) πολίτες! Ο τρόπος που υλοποιήθηκε η ουσιαστική παράδοση της Λ.Δ. Γερμανίας από τον Γκορμπατσόφ στην Ο.Δ. Γερμανίας έναντι ολίγων «αργυρίων», θα διδάσκεται στα μελλοντικά οικονομικά πανεπιστήμια ως πρότυπο αποτυχίας, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Οι «φτωχοί συγγενείς»
Το έδαφος της πρώην ΓΛΔ μετατράπηκε σε «νεκρή ζώνη», με την αξιόλογη υποδομή της να εξαφανίζεται στα «κρεματόρια» της περιβόητης Treuhand, του «Ταμείου» που είχε ουσιαστικά τον ρόλο της καταστροφής κάθε ανατολικογερμανικής βιομηχανικής μονάδας, ακόμα και όσων είχαν υψηλές εξαγωγές σύγχρονων προϊόντων! Σήμερα, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά, όλοι γνωρίζουν ότι ο λόγος της οικονομικής καθυστέρησης της Ανατολής και της συνακόλουθης πολιτικής απογοήτευσης, είναι η βίαιη διάλυση της παραγωγικής δομής που επήλθε μετά την ενοποίηση.
Οι Ανατολικογερμανοί εξακολουθούν να είναι οι «φτωχοί συγγενείς». Το μέσο ετήσιο εισόδημα κάθε νοικοκυριού ανέρχεται σε 23.400 ευρώ, ενώ στη Δυτική Γερμανία είναι τέσσερις φορές υψηλότερο, 92.500 ευρώ! Στην Ανατολική Γερμανία ζει περίπου το 20% του συνολικού πληθυσμού, αλλά το μερίδιο που έχει στη συνολική προστιθέμενη αξία της γερμανικής οικονομίας είναι μόλις το 10% στη βιομηχανία και 12% στον τομέα των υπηρεσιών! Το 93% των μεγαλύτερων γερμανικών εταιρειών εδρεύει στη Δυτική Γερμανία, σύμφωνα με το Οικονομικό Ινστιτούτο Χάλε. Καμία από τις εταιρείες του δείκτη Dax στο Χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης δεν έχει έδρα στην Ανατολική Γερμανία και κανείς από τους επικεφαλής των 30 μεγαλύτερων επιχειρήσεων δεν είναι Ανατολικογερμανός! Ως προς την ποιότητα της δημοκρατίας, στη Δυτική Γερμανία εκφράζει ικανοποίηση το 49,5% ενώ στην Ανατολική το 35,6% σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Έμπερτ του SPD…
Οι χαμένες ευκαιρίες
Τόσο στην οικονομική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ το 2008 και εξαπλώθηκε στις ευρωπαϊκές χώρες του Νότου όσο και στην τρέχουσα κρίση της επιδημίας, η Γερμανία απέδειξε ότι δεν διαθέτει τις ηγετικές αρετές που απαιτούνται, ώστε η ΕΕ να ανταγωνιστεί ευθέως την απερχόμενη υπερδύναμη (ΗΠΑ) και την επελαύνουσα πλέον Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας! Το όνειρο μιας αρμονικής ενιαίας Ευρώπης, με «συγκλίνον» εισόδημα, υψηλό εισόδημα και ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις, δεν πείθει ούτε τους πιο ένθερμους ευρωπαϊστές. Το όραμα μετατράπηκε σε σύγχρονη Βαβέλ, με υπέρτιτλο «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω»! Αν η ΕΕ διατηρείται, μετά και την έξοδο της Βρετανίας, αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη εναλλακτικών λύσεων για τις χώρες – μέλη! Η πολυφωνία και η απουσία ενιαίων λύσεων υπογραμμίζει την απόλυτη αποτυχία της Γερμανίας να ηγηθεί μιας ισχυρής και ενιαίας Ευρώπης, πόσω μάλλον «απ’ τη Λισαβόνα ως το Βλαδιβοστόκ»!