Τελικά, καταντούν γραφικοί οι διαρκώς υποβιβαζόμενοι Δυτικοί ιμπεριαλιστές. Αρνούμενοι να αποδεχτούν την «αλλαγή φρουράς» στο διεθνές στερέωμα, εξαντλούν με μανία τα πάλαι ποτέ αχτύπητα τερτίπια τους, μήπως και καθυστερήσουν την έξωσή τους από τα «ψηλά πατώματα» της παγκόσμιας ισχύος. Όμως το αποτέλεσμα θα είναι να… επιταχυνθεί η απεξάρτηση των αναδυόμενων δυνάμεων από τα Δυτικά κέντρα ισχύος και η συσπείρωσή τους, για να αντιμετωπίσουν τα «τιμωρητικά» μέτρα που λαμβάνουν -κυρίως οι ΗΠΑ- εναντίον τους, εφαρμόζοντας ακόμα το «δίκαιο του ισχυρότερου»!
Οι περίφημες «κυρώσεις» του φορτσάτου Τραμπ, όχι μόνο δεν κατέστρεψαν τη ρωσική και την κινεζική οικονομία, αλλά «ξύπνησαν» τις δύο μεγάλες δυνάμεις από τον λήθαργο της «βολικής» συνεργασίας τους με τη Δύση και τις οδηγούν πλέον στη μεταξύ τους μεγαλύτερη στρατηγική συνεργασία του 21ου αιώνα! Μια συνεργασία που θα καθορίσει το μέλλον και τις νέες ισορροπίες του πλανήτη. Ένας νέος άξονας ισχύος, που καθημερινά θα αποκτά αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά και θα προσελκύει νέους εταίρους. Θυμίζουμε ότι η ΑΜΑΡΥΣΙΑ είχε προβλέψει αυτή την εξέλιξη μια ολόκληρη εικοσαετία πριν, όταν η «καραμέλα» στα στόματα όλων των ΜΜΕ και των «ειδικών» ήταν η… «μοναδική υπερδύναμη»!
Οι πολυεθνικές τρέμουν…
Οι «γρατζουνιές» που επιχειρεί ο Τραμπ εναντίον του πιο κρίσιμου εταίρου της χώρας του -της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας- ανοίγουν ένα μέτωπο που ούτε ο ίδιος μπορεί να φανταστεί πόσους κινδύνους κρύβει για τις ΗΠΑ, αλλά και για ολόκληρη τη Δύση. Ασφαλώς οι εξαγωγές της Κίνας προς τις ΗΠΑ αποτέλεσαν επί τρεις σχεδόν δεκαετίες το κύριο «άρμα» της ιλιγγιώδους ανάπτυξης, που έφερε την Κίνα στην κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας. Όμως εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζεται ήδη το δόγμα του πανίσχυρου πλέον προέδρου Σι Τζινπίν, που προβλέπει τη σταδιακή στροφή της Κίνας στην ανάπτυξη της εσωτερικής κατανάλωσης (μιας τεράστιας ενιαίας και ανερχόμενης αγοράς 1,3 δισεκατομμυρίων καταναλωτών!), την προώθηση της συνεργασίας με τις ανερχόμενες δυνάμεις -πρώτα και κύρια με τη Ρωσία!- και την απεξάρτηση από τις εξαγωγές προς τη Δύση.
Έτσι, η δοκιμασία στην οποία υποβάλλει ο Τραμπ την αμερικανοκινεζική συνεργασία, που είχε εγκαινιάσει ο Κίσινγκερ στη δεκαετία του 1970, έχει τρομοκρατήσει τις αμερικανικές πολυεθνικές, οι οποίες εξαρτούν τα κέρδη τους όλο και πιο πολύ από την κινεζική αγορά! Ας μην ξεχνούμε ότι οι ΗΠΑ -ως κράτος- είναι προ πολλού χρεωκοπημένες! Τόσο το ιλιγγιώδες χρέος των 20 και πλέον τρισεκατομμυρίων δολαρίων, η αυξανόμενη κοινωνική κρίση αλλά και η υστέρηση σε κρίσιμους τομείς όπως οι επιστημονικοί και τεχνολογικοί νεοτερισμοί, οι απαρχαιωμένες υποδομές κ.λπ. όσο και το συνεχιζόμενο τεράστιο έλλειμμα του προϋπολογισμού, τις καθιστούν υποψήφιες για το… ΔΝΤ!
Πέφτουν στοιχήματα!
Μπορεί οι «κυρώσεις» του Τραμπ να ενόχλησαν τη ρωσική οικονομία, όμως αυτό οδήγησε στην υποκατάσταση των αθρόων εισαγωγών από τη Δύση με ρωσικά προϊόντα και στην αναγέννηση κρίσιμων παραγωγικών τομέων που είχαν καταστραφεί μαζί με την ΕΣΣΔ! Αν ο Τραμπ συνεχίσει το κακόγουστο παιχνίδι και με την Κίνα, θα διαπιστώσει σύντομα ότι το δάγκωμα του δράκου είναι πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό της αρκούδας!
