Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας, 05/03/2022
Οι σκληρές εικόνες του πολέμου ξύπνησαν τις μνήμες όσων ανθρώπων δεν συγκινούνται επιλεκτικά. Δυστυχώς είναι οι εικόνες που χαράχτηκαν στο μυαλό και την ψυχή μας πολλές φορές, μετά το 1989 και τις παγκόσμιες ανατροπές που ακολούθησαν. Με σκληρούς πολέμους διαμορφώθηκαν νέα σύνορα και νέες χώρες στα εδάφη της ΕΣΣΔ και της Γιουγκοσλαβίας. Δυο ιστορικοί λαοί, οι Ρώσοι και οι Σέρβοι, έγιναν ξαφνικά οι «παρίες» της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας», δηλαδή των γνωστών χωρών της ιμπεριαλιστικής Δύσης, που βαρύνονται με μαζικά εγκλήματα σε βάθος αιώνων!
«Με φωτιά και με μαχαίρι» αναγκάστηκαν να ξεσπιτωθούν εκατομμύρια αθώοι πολίτες, απλά επειδή ανήκαν στις πιο πάνω εθνικότητες! Όσοι γλύτωσαν έγιναν πρόσφυγες στα «πετσοκομμένα» κράτη της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Σερβίας. Όσοι παρέμειναν, έγιναν πολίτες β’ κατηγορίας ή και «μη πολίτες» – στα φασιστικά βαλτικά κράτη! Η επιλεκτική Δυτική μνήμη γνωρίζει και θυμάται μόνον όσα τη συμφέρουν. Ξεχνά την εθνοκάθαρση των Σέρβων της Κράινα από τους Κροάτες, τους βομβαρδισμούς του Σαακασβίλι εναντίον αμάχων Ρώσων, τους Τσετσένους τρομοκράτες που αιματοκυλούσαν τα σχολεία και τα θέατρα της Ρωσίας, απολαμβάνοντας την πλουσιοπάροχη υλική και «ηθική» υποστήριξη των Βρετανών, αλλά και της Δύσης συνολικά. Κι όταν η Ρωσία αντέδρασε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, η Δύση περιέθαλψε τους τρομοκράτες και τους χρησιμοποίησε αργότερα εναντίον της Συρίας!
Σε όλο τον κόσμο
Όμως «παραβίαση του διεθνούς δικαίου» δεν είχαμε μόνο στην Ευρώπη, πολλές φορές πριν από τη ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ και οι στενοί τους σύμμαχοι παραβίασαν με στρατιωτικά μέσα την ανεξαρτησία πολλών χωρών, όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Λιβύη και η Συρία, ενώ επιβάλλουν συστηματικά παράνομες «κυρώσεις» σε βάρος πολλών χωρών, όπως η φτωχή Κούβα (εδώ και 62 ολόκληρα χρόνια!), η Βενεζουέλα, το Ιράν, η Κίνα, η Ρωσία και πολλές άλλες! Ας μας πει, λοιπόν, κάποιος που γνωρίζει καλύτερα, αν έχει μεγαλύτερη αξία η ζωή ενός Ουκρανού αμάχου, από αυτήν ενός Σέρβου, Ιρακινού, Λίβυου ή Σύρου…
Για όλα αυτά υπήρχε πάντα μια επίσημη δικαιολογία, που παγίως δεν είχε καμία σχέση με την αλήθεια. Το ίδιο γίνεται και τώρα, με μια συντονισμένη προσπάθεια από τα διεθνή και από τα εγχώρια συστημικά ΜΜΕ να βρούμε έναν νέο Χίτλερ στο πρόσωπο του Πούτιν και ο αντιρωσισμός να αναγορευθεί σε νέο δόγμα. Όπως ακριβώς οι ΗΠΑ και οι υποτακτικοί τους είχαν ανακαλύψει τον Χίτλερ, παλιότερα στο πρόσωπο του Μιλόσεβιτς, του Σαντάμ Χουσεΐν, του Μουαμάρ Καντάφι, του Χομεϊνί, του Άσαντ και πολλών άλλων. Μην εκπλαγείτε αν συντόμως αναγορευτεί σε νέο Χίτλερ και ο πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ! Όσο οι Αμερικανοί μπορούσαν να παραβιάζουν ασύστολα το διεθνές δίκαιο, οι Ευρωπαίοι και οι ημέτεροι «ανθρωπιστές» χειροκροτούσαν και ανακάλυπταν δόγματα δικαιολόγησης των ενεργειών της Ουάσιγκτον, όπως «ανθρωπιστική επέμβαση», «προστασία μειονοτήτων», «εξαγωγή της Δυτικής δημοκρατίας» και κυρίως «προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»!
Το κερασάκι…
Αυτό, φυσικά, που τους εξαγριώνει δεν είναι η σαφής παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τη Ρωσία, αλλά η εμφανής μείωση της ισχύος των ΗΠΑ. Λίγα χρόνια μόλις πριν, οι ΗΠΑ μπορούσαν να κάνουν ό,τι ήθελαν, όπου ήθελαν, χωρίς κανένας να αντιδρά επί της ουσίας. Μπορούσαν να μετατρέπουν μαζί με τους συμμάχους τους, τους κανόνες περί σεβασμού της κρατικής κυριαρχίας σε κουρελόχαρτο και ολόκληρες χώρες σε συντρίμμια, με τους αξιοθρήνητους Ευρωπαίους να μπαίνουν στην ουρά για να πάρουν κι αυτοί λεία! Αυτό δεν μπορεί να γίνεται πλέον και πρόκειται για τεράστια αλλαγή! Τώρα έχουν μεγάλο κόστος από την αποδιοργάνωση της «παγκοσμιοποίησης», που τελικά προκάλεσε την απογείωση της Κίνας! Από το Αφγανιστάν αποχώρησαν ταπεινωτικά, ενώ στην Ουκρανία παραδέχτηκαν ότι δεν διανοούνται να συγκρουστούν με τον ρωσικό στρατό!
Διόλου τυχαία…
Τα τελευταία χρόνια, στρατιωτικά αποσπάσματα από χώρες του ΝΑΤΟ βρίσκονται σχεδόν συνεχώς στο ουκρανικό έδαφος, με το πρόσχημα ασκήσεων. Το σύστημα διοίκησης και ελέγχου των ουκρανικών στρατευμάτων έχει ήδη ενσωματωθεί στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει ότι η διοίκηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ακόμη και μεμονωμένων μονάδων, μπορεί να ασκείται απευθείας από το αρχηγείο του ΝΑΤΟ! Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ είχαν αρχίσει να περιγράφουν το ουκρανικό έδαφος ως θέατρο πιθανών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι τακτικές κοινές ασκήσεις είχαν σαφή αντιρωσικό προσανατολισμό, ενώ μόνο πέρυσι περισσότεροι από 23.000 βαρέως εξοπλισμένοι στρατιώτες έλαβαν μέρος σε αυτές.
Η απόφαση για τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση ήταν εξαρχής πολύ υψηλού ρίσκου, με αβέβαιο αποτέλεσμα. Με το ΝΑΤΟ στην αυλή της, η Ρωσία πήρε αυτό το ρίσκο, με τις συνέπειές της να επηρεάζουν πια ολόκληρο τον πλανήτη. Και εδώ υπήρξαν ασφαλώς «παράπλευρες απώλειες», ένας όρος που αποτελεί αμερικανική εφεύρεση για τον εξωραϊσμό μιας στρατιωτικής επιχείρησης αυτού του τύπου. Όπως έγινε σε όλες τις περιπτώσεις των χωρών που αναφέραμε πιο πάνω, με εκατομμύρια θύματα τότε μεταξύ των αμάχων και ολική καταστροφή των υποδομών όσων χωρών δεν υπέκυπταν στις αμερικανικές απαιτήσεις! Αυτή την ώρα όλα είναι ανοιχτά και η ευχή όλων είναι να περιοριστεί η ήδη μεγάλη ζημία στα θεμέλια της Ευρώπης, που κάποτε κάποιοι την ονειρεύονταν «απ’ τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια»…
