Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 10/06/2023
Η ανατίναξη του φράγματος Καχόβκα στη νότια Ουκρανία δεν ήταν απλώς μια δολιοφθορά ή μια «παράπλευρη συνέπεια» του συνεχιζόμενου πολέμου μετά τη ρωσική εισβολή του Φεβρουαρίου του 2022. Όπως ειπώθηκε από πολλούς, ίσως είναι μια νέα φάση του πολέμου, καθώς έχει πολύπλευρες και πολλαπλές συνέπειες όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά και στην καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι πλημμύρες που προκλήθηκαν από την καταστροφή του φράγματος απειλούν μάλιστα ολόκληρη την περιοχή με μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή και οι αρμόδιοι Οργανισμοί προειδοποιούν ότι θ’ αλλάξει ακόμη και το ανάγλυφο των περιοχών που πλήττονται από το φαινόμενο, ενώ χιλιάδες άνθρωποι θα εκτοπιστούν ή ακόμη και θα χάσουν τη ζωή τους, αφού έχουν μείνει χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα.
Κίεβο και Μόσχα αλληλοκατηγορούνται για τις ευθύνες, με τη Δύση -και την ουκρανική πλευρά- να κατηγορούν πάντως τη Ρωσία κι εκείνη με τη σειρά της να μιλά για σαμποτάζ και τρομοκρατική ενέργεια. Όλοι συμφωνούν πάντως ότι θα πρέπει να υπάρξει μια άμεση παρέμβαση του Ερυθρού Σταυρού, των Ηνωμένων Εθνών και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων, παρά το γεγονός ότι οι συνέπειες της κατάρρευσης του φράγματος είναι εξαιρετικά δύσκολο έως απίθανο ν’ ανασχεθούν. Το μόνο δηλαδή που μπορεί να γίνει είναι να υπάρξει ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών ή ακόμη και για τη μεταφορά των κατοίκων των γύρω περιοχών, οι οποίοι σύντομα θα χάσουν και την πρόσβασή τους σε τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Η αντεπίθεση και η Ζαπορίζια
Το φράγμα βρίσκεται στη νότια Ουκρανία, στην περιοχή της Χερσώνας, εκεί απ’ όπου περνά ο ποταμός Δνείπερος. Η καταστροφή του, σύμφωνα με τους αναλυτές, δεν έχει μόνο σοβαρές οικολογικές και ανθρωπιστικές συνέπειες που θα επηρεάσουν όλη την ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, αλλά επιπλέον θα εμποδίσει την προσπάθεια του ουκρανικού στρατού να πραγματοποιήσει την αντεπίθεσή του κατά των ρωσικών δυνάμεων. Από τη δεξαμενή του φράγματος τροφοδοτείται και το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια, για το οποίο υπάρχει από την αρχή του πολέμου έντονη ανησυχία, καθώς είναι το μεγαλύτερο στη βόρεια Ευρώπη.
Την ίδια στιγμή και παρά την προσπάθεια εκκένωσης των περιοχών που πλήττονται από την καταστροφή του φράγματος, οι ρωσικές δυνάμεις εξακολουθούν να βομβαρδίζουν τις περιοχές αυτές και να εμποδίζουν τη φυγή των αμάχων, επιβεβαιώνοντας έτσι τις εκτιμήσεις ότι ο πόλεμος έχει μπει σε μια νέα, ακόμη πιο σκληρή φάση κι ενώ έχουμε ήδη μπει στον 16ο μήνα του. Το σημαντικότερο είναι πάντως ότι δεν υπάρχει κάποια άμεση προοπτική αποκλιμάκωσης, καθώς η Ρωσία φαίνεται πως έχει… συνηθίσει την απομόνωση και τις κυρώσεις της Δύσης και αντιθέτως επιδιώκει με κάθε τρόπο να πετύχει τους στόχους της στην περιοχή. Να προσαρτήσει δηλαδή οριστικά τις περιοχές που έχει κατακτήσει και να εμποδίσει με κάθε τρόπο μια πιθανή αντεπίθεση των δυνάμεων του Κιέβου.
