Oι περισσότεροι κάτι έχουμε ακούσει για τη χώρα που είχε τη μεγαλύτερη συμβολή στον θρίαμβο κατά του φασισμού… Ελάχιστοι όμως γνωρίζουμε ότι οι γιοι και οι κόρες των ηγετικών στελεχών της Σοβιετικής Ένωσης δεν κυκλοφορούσαν πριν τον πόλεμο στη Μόσχα με πολυτελή αυτοκίνητα ή σε ακριβά νυχτερινά κέντρα, δεν έφυγαν «για σπουδές» στο Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη με τα χρήματα των γονιών τους…
Αυτά τα αγόρια και τα κορίτσια είχαν άλλου είδους ασχολίες. Έγιναν επιστήμονες, γιατροί, γεωλόγοι, πιλότοι, ενώ στη διάρκεια του πολέμου νοσηλευτές ή απλοί μαχητές! Κάποιοι πέθαναν στο μέτωπο ή και στα γερμανικά στρατόπεδα, όπως ο γιός του ίδιου του Στάλιν! Ήταν η πραγματική νεολαία της μεγάλης χώρας, οι νέοι που είχαν μια αίσθηση δικαιοσύνης και ευθύνης μπροστά στους ανθρώπους τους, τον σοβιετικό λαό.
Ένα από αυτά τα παιδιά, της αποκαλούμενης στη Δύση υποτιμητικά «νομενκλατούρας» ήταν η Ευγενία Σεργκέεβνα – Κοστρίκοβα, η μοναχοκόρη του πρώτου γραμματέα της Περιφέρειας Λένινγκραντ, μέλους του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ Σεργκέι Κίροφ, στενού φίλου του Στάλιν. Μετά τη δολοφονία του το 1934, που φυσικά αποδόθηκε από τη Δυτική προπαγάνδα στον Στάλιν (!), η Ευγενία έμεινε μόνη. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο σε ένα από τα ορφανοτροφεία «ειδικού προορισμού» και το 1938 μπήκε στο τεχνικό λύκειο Μπάουμαν της Μόσχας.
Νοσοκόμα
Το 1941, με την έναρξη του μεγάλου πατριωτικού πολέμου, η Ευγενία είχε ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά παρακολούθησε μαθήματα νοσοκόμων και εθελοντών. Η νοσοκόμα Κοστρίκοβα τοποθετήθηκε στην ιατρική διμοιρία ενός τάγματος που συμμετείχε στη Μάχη της Μόσχας.
Τον Δεκέμβριο του 1942, το 79ο Σύνταγμα Πεζικού, όπου υπηρετούσε, συμμετείχε στη Μάχη του Στάλινγκραντ. Τον Ιανουάριο του 1943, το Σύνταγμα συμμετείχε στην τιτανομαχία του Κουρσκ.
Μετά τον τραυματισμό της, τον Δεκέμβριο του 1943, η υπολοχαγός εκπαιδεύτηκε ως οδηγός του περίφημου άρματος Τ-34 και επέστρεψε στη μονάδα της, αλλά σε ίλη τεθωρακισμένων! Τον Ιανουάριο του 1944 έλαβε μέρος στην απελευθέρωση του Κιροφγκράντ, μια πόλη που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του πατέρα της!
Στις 30 Απριλίου 1945, τα σοβιετικά άρματα -μαζί και αυτό της Ευγενίας!- βρέθηκαν στα ανατολικά προάστια του Βερολίνου. Στις 5 Μαΐου, αφού η πτώση της χιτλερικής πρωτεύουσας είχε εξασφαλιστεί, τα ίδια αυτά άρματα αποσπάστηκαν από την επιχείρηση του Βερολίνου και αφοσιώθηκαν στην απελευθέρωση της Πράγας. Η στρατιωτική καριέρα της μόλις 24χρονης Ευγενίας Κοστρίκοβα ολοκληρώθηκε στην απελευθερωμένη πια Τσεχοσλοβακία!
Μεταπολεμική ομαλότητα
Μετά τον πόλεμο, η λοχαγός Κοστρίκοβα αποστρατεύτηκε και έζησε στη Μόσχα, συμμετέχοντας στην αποκατάσταση μιας φυσιολογικής ζωής και το ξεπέρασμα των τρομακτικών καταστροφών που προκάλεσε η χιτλερική χολέρα.
Πέθανε το 1975 και αναπαύεται -χωρίς ευτυχώς να γνωρίσει τη θλιβερή κατάληξη της πατρίδας της!- στο νεκροταφείο Βαγκάνκοβο στη Μόσχα. Η ιστορία της μοιάζει με αυτήν εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών του πολέμου, που καθένα τους είχε τη δική του συνεισφορά στη νίκη κατά του ναζισμού…
