Ο νέος χρόνος μπήκε, με πολλές εκπλήξεις στις αποσκευές του. Στην διεθνή αρένα αναμένονται ανακατατάξεις, με τις ΗΠΑ να αποτελούν το μεγάλο γρίφο. Θα καταφέρουν να ξεπεράσουν την πρωτοφανή οικονομική κρίση με… ελαφρά τραύματα ή μήπως δούμε το χειρότερο δυνατό σενάριο; Αλλά και οι υπόλοιποι μεγάλοι παίκτες καλούνται να αντιμετωπίσουν τον σκόπελο με τις μικρότερες δυνατές αναταράξεις, ώστε η επόμενη μέρα να τους βρει σε πλεονεκτική θέση.
΄Ενα είναι σίγουρο: το 2010 θα συναντήσει ένα νέο κόσμο, έναν πλανήτη που θα έχει αρχίσει την αναζήτηση ενός εναλλακτικού δρόμου, βασισμένου στην μέχρι τώρα εμπειρία. Είναι εμφανές ότι το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο εξάντλησε τα όριά του και ότι τα παγκόσμια προβλήματα, αλλά και αυτά της κάθε μιας χώρας, απαιτούν μια διαφορετική νοοτροπία διακυβέρνησης και μια νέα φιλοσοφία στις διεθνείς σχέσεις.
Στην Ελλάδα οι μεγάλες αλλαγές συνδυάζονται και πάλι (όπως ακριβώς και το 1989!!!) με σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Η «απείθια» του Καραμανλή και η άρνηση της ταύτισής του με τα ευρωαμερικανικά σχέδια για τα Βαλκάνια (άρνηση αναγνώρισης του Κοσόβου, βέτο στο Βουκουρέστι και φλερτ με Ρώσους-Κινέζους) τον έχει καταστήσει κόκκινο πανί για την Ουάσιγκτον και «κακό παιδί» για τις Βρυξέλες.
Επειδή, δε, το… αντίπαλο δέος μάλλον γέλιο προκαλεί, με το Giorgakis να μην «τραβάει» και τα πράσινα σκάνδαλα να είναι ακόμη πολύ φρέσκα (και κυρίως πολύ μεγάλα…) για να ξεχαστούν, γίνεται χρήση της συνταγής των «εγχρώμων επαναστάσεων», που είχαν σχετική επιτυχία στην Σερβία, την Γεωργία, την Ουκρανία, τον Λίβανο και το Κιργιστάν. Κι αν αυτές οι χώρες δεν δείχνουν επιφανειακές ομοιότητες με την Ελλάδα, αυτό δεν πρέπει να σας ξενίζει. Για τους Αμερικάνους όλοι οι άλλοι είναι… μαύροι!
Όσοι διατηρούσαν κάποιες επιφυλάξεις, για την διασύνδεση των μυστικών υπηρεσιών με την ελληνική «τρομοκρατία», τώρα πείστηκαν ότι αυτή είναι πανίσχυρη! Τα θλιβερά γεγονότα του ∆εκεμβρίου ακολούθησε η δολοφονική επίθεση κατά των αστυνομικών στα Εξάρχεια και η επανεμφάνιση του χαρτιού της «τρομοκρατίας», με το οποίο η χώρα μας μπορεί να εκβιάζεται και να δυσφημείται κατά βούληση. Παράλληλα, έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους τα τουρκικά F-16, ώστε ο Καραμανλής να βρεθεί περικυκλωμένος από τα μαύρα φουσάτα!
Σ’ αυτό το μουντό τοπίο υπάρχει μόνον ένα αισιόδοξο στοιχείο: το περίφημο πολιτικό ένστικτο των Ελλήνων, που συχνά καταστρέφει τα «εισαγόμενα» σχέδια συνομωσιών. Πράγματι, ενώ τα «μεγάλα» ΜΜΕ πυροβολούν τον Καραμανλή κατά ριπάς, το ήδη ισχυρό διαδίκτυο δείχνει ότι η «κοινή γνώμη» δεν αποδέχεται άκριτα τα εξυφαινόμενα σκοτεινά σενάρια. Αντίθετα, είναι πολλές οι αναφορές στην ύπαρξη των «σχεδίων», κάτι που ακόμα και ξένα μεγάλα πρακτορεία αρχίζουν να υπαινίσσονται!
Όσο για τους «αγώνες των νέων» και τις σχετικές αρλούμπες που κατά κόρον είδαν τα φώτα της δημοσιότητας, σε μεγάλα ή μικρά ΜΜΕ, αναμένεται με ενδιαφέρον η συνέχεια. Βλέπετε, η ψυχολογία της μάζας δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε «μορφωμένους» (αν υποτεθεί ότι υπάρχουν τέτοιοι στην σημερινή Ελλάδα…) και αγράμματους, σε πλούσιους και φτωχούς, σε φοιτητές ή «κουκουλοφόρους».
Η μάζα εύκολα ακολουθεί το δρόμο της αρετής και (συχνότερα…) αυτόν της κακίας. Πάντως, εν αναμονή των εξελίξεων, επιτρέψτε μας να δημοσιεύσουμε μια επιστολή που αλιεύσαμε απ’ το διαδίκτυο και αφορά στο αποτέλεσμα των «αγώνων» του ∆εκεμβρίου 2008. Ο καθένας μπορεί να δώσει την δική του ερμηνεία…
Επιστολή προς κουκουλοφόρο
Φίλε κουκουλοφόρε, αντιεξουσιαστή, αναρχικέ, νεαρέ, ή όπως αλλιώς αρέσκεσαι να σε αποκαλούν, ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ .
Βρήκες τον στόχο σου. Τελικά εγώ ήμουνα ο στόχος αλλά δεν το είχα πάρει χαμπάρι το κουτορνίθι τόσον καιρό. Εσύ όμως μάλλον το ήξερες. Εγώ, που βρήκα μια δουλειά και τα κουτσοβόλευα με 850 ? συν κάποια παραπάνω που μου έδινε το «αφεντικό» όταν υπήρχε τζίρος.
Το «αφεντικό» που σχεδόν έκλαιγε, όταν μου είπε πως δεν βγαίνει να πληρώνει υπάλληλο και θα κατεβάσει στο μαγαζί την γυναίκα του 59 χρονών για να τα βγάλουν πέρα .
Ο «∆υνάστης» αφεντικό, που κάθε πρωί πρώτα έφτιαχνε «γαλλικό» για μένα και μετά τον «ελληνικό» για κείνον και κατά τις 12, κάθε μέρα, έπαιρνε 2 τυρόπιτες από τον «Κρίνο», μία για μένα και μία για κείνον.
Κατάφερες να απολυθώ από το μαγαζί στο εμπορικό κέντρο που εργαζόμουνα 7 χρόνια.
ΕΣΥ ΒΡΗΚΕΣ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΣΟΥ.
ΕΓΩ ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ∆ΟΥΛΕΙΑ.
Θα περάσω κι απ’ το MALL που δεν έχει κεσάτια, μπας και βρω νέο αφεντικό κι ας είναι Πολυεθνικό. Αυτό ήθελες. Ήθελες να γίνω κομμάτι της στατιστικής των 700 ? (για την ακρίβεια 630?). Της στατιστικής που λατρεύεις να υπάρχει και να την αναλύεις, γιατί σου δίνει το άλλοθι της μολότωφ και της φωτιάς.
Να ‘σαι καλά κι ας σέρνομαι.
Κουτσουράδης Ευστάθιος
Ετών 33, Άνεργος
Χρήστος Φωτιάδης
