Οι προκλήσεις του «πορτοκαλί» προέδρου της Ουκρανίας εναντίον της Ρωσίας δεν έχουν σταματημό. Οι δύο αδελφοί λαοί, που έζησαν στα ίδα σύνορα επί αιώνες, έχουν οδηγηθεί σε μια άνευ προηγουμένου αντιπαράθεση, θύματα της οποίας είναι κυρίως οι Ουκρανοί πολίτες, ειδικά αυτοί που είναι «καθαρόαιμοι» Ρώσοι.
Βέβαια, θα ήταν αφέλεια αν περιμένατε να διαβάσετε κάτι για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, σε κάποιο από τα «έγκυρα» (ιδίως τα «προοδευτικά»…) έντυπα. Πουθενά δεν θα δείτε κουβέντα για τις απαγορεύσεις της ρωσικής γλώσσας (θυμίζουμε και πάλι ότι ολόκληρη η Κριμαία, αλλά και η ανατολική Ουκρανία έχουν αμιγή ρωσικό πληθυσμό, μόνο που εκείνο το αξέχαστο μούτρο -και «προπομπός» του Γκορμπατσόφ!- ο Χρουτσόφ… «χάρισε» το 1958 την Κριμαία στην τότε Σοβιετική Δημοκρατία της Ουκρανίας…), για τις αθετήσεις της συμφωνίας παραμονής του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και για τις πραγματικές αιτίες της διακοπής στην ροή του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Τον Ιανουάριο διεξάγονται προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία. Είναι απολύτως αδύνατο να επανεκλεγεί ο «σημαδεμένος» Γιούσενκο. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ως επικρατέστερη για την πρώτη θέση η Γιούλια Τιμοσένκο, άλλη μια τυχοδιωκτική φιγούρα της μετασοβιετικής Ουκρανίας και πρώην εκλεκτό μέλος της οικονομικής μαφίας και του πορτοκαλί μπλοκ. Οι παρασκηνιακές επαφές μεταξύ Ρωσίας και Τιμοσένκο έχουν ξεκινήσει από καιρό, αλλά δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση ότι η δεύτερη θα τηρήσει τις συμφωνίες. Το πιθανότερο, βέβαια, είναι ότι θα εξαναγκαστεί να το πράξει, λόγω της άθλιας κατάστασης της ουκρανικής οικονομίας και του κινδύνου διχοτόμησης της χώρας. ´Ολοι γνωρίζουν ότι η Ουκρανία αποτελεί το «σημείο μη επιστροφής» στις σχέσεις της Ρωσίας με την Δύση και ενδεχόμενη ένταξή της στο ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε νέο ψυχρό πόλεμο.
Σε αυτό το φόντο, ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ έστειλε επιστολή στον Ουκρανό ομόλογό του, που είχε πολλούς αποδέκτες. Εκτός των άλλων, επιβεβαιώνεται η αποφασιστικότητα της ρωσικής ηγεσίας να προστατεύσει τα εναπομείνατα ερείσματα της χώρας και διαλύονται οι ελπίδες (ειδικότερα του Ομπάμα…) περί «αποστασιοποίησης» του Μεντβέντεφ από τον Πούτιν και περί «καλού προέδρου και κακού πρωθυπουργού»!
«Υπάρχει μεγάλη ανησυχία στην Ουκρανία και τη Ρωσία, για το επίπεδο των διμερών μας σχέσεων. Η ένταση έχει ανέλθει σε πρωτοφανές επίπεδο. Η Ρωσία επιθυμεί να αποτελέσει έναν προβλέψιμο, ισχυρό και αξιόπιστο συνεταίρο για τους γείτονές της. Αλλά εμείς είμαστε κάτι παραπάνω από γείτονες, οι δεσμοί των λαών μας είναι αδελφικοί! ´Οπως είπε ένα μεγάλο τέκνο της Ουκρανίας και της Ρωσίας, ο Νικολάι Γκογκόλ που φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την γέννησή του, ‘δεν υπάρχει πιο ιερός δεσμός απ’ την αδελφοσύνη’.
Δυστυχώς η ουκρανική ηγεσία πήρε μια καθαρά αντιρωσική στάση στο θέμα της επίθεσης του Σαακασβίλι κατά των αμάχων της Νότιας Οσετίας. Ουκρανικά όπλα σκότωσαν πολίτες και Ρώσους στρατιώτες της ειρηνευτικής δύναμης. Ο στόλος μας της Μαύρης Θάλασσας αντιμετωπίζει καθημερινά σοβαρά προβλήματα, κατά παράβαση της υπάρχουσας συμφωνίας. Η εκστρατεία κατά της ρωσικής γλώσσας, κουλτούρας και εκπαίδευσης εντείνεται, με στόχο τον συνεχή περιορισμό της. Η ουκρανική ηγεσία παραποιεί ορισμένα συμβάντα της κοινής μας ιστορίας, όπως ο μεγάλος λιμός σε όλη την ΕΣΣΔ, και παρουσιάζει τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ως μια αναμέτρηση δύο ολοκληρωτικών καθεστώτων!
Ασχέτως των κινήτρων που παρακινούν κάποιους ανώτερους Ουκρανούς αξιωματούχους, εμείς θα τιμούμε πάντα τους αδελφικούς μας δεσμούς με τον ουκρανικό λαό. Είμαι βέβαιος ότι οι σχέσεις μας θα ξεπεράσουν κάθε εμπόδιο, επειδή δεν μπορούν να καταστραφούν από πολιτικούς με εγωιστικά κίνητρα, από μεγάλα λόγια και ψευδοιστορικές έρευνες. Είμαι σίγουρος ότι μια νέα εποχή θα αρχίσει για τις ρωσοουκρανικές σχέσεις. Παρ’ όλα αυτά, στην τρέχουσα περίσταση, αποφάσισα να μην αποστείλω το νέο πρεσβευτή μας στην Ουκρανία. Αυτό θα γίνει σε επόμενο στάδιο, ανάλογα με την θετική δυναμική των διμερών μας σχέσεων.
Χωρίς αμφιβολία, οι πολυεπίπεδες σχέσεις της Ρωσίας με την Ουκρανία θα αναβαθμιστούν στο βαθμό της στρατηγικής συνεργασίας και αυτή η στιγμή δεν θα αργήσει να έρθει. Ελπίζω ότι η νέα ηγεσία της Ουκρανίας θα είναι έτοιμη γι’ αυτό το βήμα.»
Χρήστος Φωτιάδης
