Η απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης της Σκωτίας, για την απελευθέρωση του Μπάσετ αλ Μεγκράχι, πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Λιβύης, και κυρίως οι αμερικανικές αντιδράσεις που την ακολούθησαν, αποτέλεσαν άλλη μια καλή ευκαιρία για να διαπιστώσει κανείς πόσο επιρρεπείς στην απλοϊκή προπαγάνδα είναι οι Αμερικανοί.
Ο Λίβυος είχε καταδικαστεί ως ηθικός αυτουργός στην ανατίναξη του αεροσκάφους της Panam στο Λόκερμπι της Σκωτίας, σε μια παρωδία «απόδοσης δικαιοσύνης», που βόλευε πολλές πλευρές. Τις ΗΠΑ, που υποτίθεται ότι επέβαλαν την αναζήτηση «ενόχου», την Βρετανία, στο έδαφος της οποίας συνέβη η τραγωδία που στοίχισε επιπλέον και τις ζωές 11 Βρετανών στο έδαφος και, τέλος, της Λιβύης, που με την παράδοση του Μεγκράχι ως προβάτου επί σφαγή εξαγόραζε την άρση της απομόνωσής της από την Δύση.
Στην πραγματικότητα, όλοι γνώριζαν καλά ότι η δίκη είχε χαρακτήρα προσχεδιασμένου «σόου», ώστε να κατευναστεί και η κοινή γνώμη, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ των «παχέων προβάτων». Οι «αποδείξεις» ήσαν περισσότερο… διασκεδαστικές και δεν είχαν απολύτως καμία σχέση με την δικονομία. Ο Μεγκράχι, αν και αναγκάστηκε να συμμετάσχει στη δίκη-τσίρκο, ουδέποτε σταμάτησε να εμμένει κατηγορηματικά στην αθωότητά του.
´Οταν πριν λίγους μήνες έγινε γνωστό ότι πάσχει από καρκίνο σε τελευταίο στάδιο, οι συνήγοροί του έκαναν χρήση των ευεργετικών διατάξεων των νόμων της Σκωτίας, όπου δικάστηκε και εκρατείτο ο Μεγκράχι. Και τότε άρχισε η νέα θεατρική παράσταση, με πρωταγωνιστές την ηγεσία και την «κοινή γνώμη» των ΗΠΑ και σκηνοθέτη τα αμερικανικά ΜΜΕ!
Μαύρο-άσπρο
Ο «καλός» Ομπάμα χαρακτήρησε «λάθος» την απόφαση, ζήτησε να κρατηθεί ο Λίβυος σε κατ’ οίκον περιορισμό και προειδοποίησε την Λιβύη να μην τον υποδεχτεί σαν ήρωα, πράγμα που τελικά δεν απεφεύχθη! Η Χίλαρι εμφανίστηκε «βαθύτατα ενοχλημένη από την απόφαση της Σκωτίας». Το CNN «ανέκρινε» τον Σκώτο επίμαχο υπουργό, με το γνωστό «υφάκι» των έως πρότινος επικυρίαρχων «πλανηταρχών», εμφανίζοντας στην οθόνη οργισμένους συγγενείς των θυμάτων του Λόκερμπι, οι οποίοι εξαπέλυαν μύδρους κατά του «θρασύτατου» Σκωτσέζου!
Σ’ αυτό το κατασκευασμένο και θεατρινίστικο αμερικανικό παραλήρημα είναι εμφανή τα παθογεννή χαρακτηριστικά αυτού του λαού, που σκόπευε να μας κάτσει στο σβέρκο ως παγκόσμιος επικυρίαρχος. Και, οι ελάχιστοι από εμάς που συνεχίζουμε να διαθέτουμε ιστορική μνήμη, απευθύνουμε κάποια συναφή δραματικά ερωτήματα, που δυστυχώς παραμένουν ρητορικά:
1. Θυμάται κανείς την εν ψυχρώ κατάρριψη του ιρανικού επιβατικού Αιρμπάς, την ώρα που πετούσε πάνω απ’ τον Περσικό Κόλπο, από αντιαεροπορικούς πυραύλους του αμερικανικού πολεμικού σκάφους «Βίνσενς»; Για να φρεσκάρουμε την μνήμη των «ξεχασιάρηδων», ήταν 3 Ιουλίου του 1988 και στο αεροσκάφος επέβαιναν 290 επιβάτες. Μόνο που αυτοί δεν ανήκαν στην αρία αμερικανική -και γενικά δυτική- φυλή, αλλά ήσαν «βρωμοπόδαροι αράπηδες»!!!
2. Θυμάται κανείς την εν ψυχρώ «θυσία» άλλων 269 επιβατών ενός άλλου «μοιραίου» επιβατικού αεροσκάφους, του γνωστού τόυε κορεατικού τζάμπο της πτήσης KAL 007; Και, αν το θυμάται, μήπως γνωρίζει τις αποκαλύψεις που έχουν γίνει, σχετικά με τον προδιαγεγραμμένο και σκόπιμο ρόλο αυτού του αεροσκάφους από την κυβέρνηση Ρίγκαν, ώστε να «δοκιμαστεί σε ακραίες συνθήκες η αμεσότητα της σοβιετικής αντιαεροπορικής άμυνας»;
Για όσους δεν θυμούνται, υποθέτουμε ότι είναι οι περισσότεροι, θα φροντίσουμε και πάλι εμείς, με ειδικό αφιέρωμα στα δύο δραματικά συμβάντα, που είχαν και πολλές ενδιαφέρουσες πτυχές. ´Οπως, αίφνης, η στάση των ελληνικών κομμάτων στο θέμα του τζάμπο…
Η ιστορική μνήμη δεν χάνεται, όσα χρόνια κι αν χρειαστούν. Οι εργολάβοι της ψευτιάς δεν θα χαίρονται για πολύ ακόμα. Όλα κάποτε βγαίνουν στο φως…
Χρήστος Φωτιάδης
