Οι εκτιμήσεις μας, για όσα… επρόκειτο να συμβούν στο Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας. Αν και η αμερικανική παρουσία συνεχίζεται, δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε τις μελλοντικές περιπέτειες των… καταλοίπων του εκστρατευτικού σώματος.
Πάντως, θεωρούμε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την τοποθέτηση του βρετανικού «Γκάρντιαν», με αφορμή την συμπλήρωση οκταετίας από την 11/9. Μιας εφημερίδας, που κάθε άλλο παρά ως αντιαμερικανική μπορεί να χαρακτηριστεί:
«Χιλιάδες αθώοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους επειδή οι κ. Μπους και Τσένι συμπέραναν ότι ήταν το πλέον ορθό και φυσικό πράγμα να εξαπολύσουν ευρείας κλίμακας πολέμους σε απάντηση για την 11η Σεπτεμβρίου. Το αποτέλεσμα; Μετά εννέα χρόνια στο Αφγανιστάν, ο τελευταίος διοικητής του ΝΑΤΟ ζητά τώρα επιπλέον δύναμη 20.000 στρατιωτών. Την ίδια ώρα στο Ιράκ, οι αυτοκινητοπομπές που μεταφέρουν τον αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό έξω από τη χώρα, στο πλαίσιο του σχεδίου αποχώρησης, απειλούνται από σιίτες μαχητές στον δρόμο νότια του Κουβέιτ αλλά και από σουνίτες μαχητές στον δυτικό δρόμο προς την Ιορδανία και την Άκαμπα. Οι Τσένι και Μπους νόμιζαν ότι φύτεψαν ένα σταθερό θεμέλιο του αμερικανικού κολοσσού στη Μέση Ανατολή για να μπορούν να ελέγχουν από εκεί το ταραχώδες πνεύμα της.
Στην πραγματικότητα όμως τοποθέτησαν 150.000 στρατιώτες και εξοπλισμό δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κινούμενη άμμο, σε μια διαδικασία που τελικά ενίσχυσε τους εχθρούς τους και αποσταθεροποίησε τους φίλους τους. Το Ιράν κέρδισε, το Πακιστάν έχασε, οι Χαμάς και Χεζμπολάχ κέρδισαν, η Αμερική έχασε».
Χρήστος Φωτιάδης
