Κοντεύει να περάσει ένα εξάμηνο από το αλησμόνητο δημοψήφισμα των Ισλανδών και το παράδειγμά τους συνεχίζει να προκαλεί τρόμο στο αμερικανοευρωπαϊκό κατεστημένο. Επίσης, αν το μελετήσει κανείς με την άνεση του χρονικού διαστήματος που μεσολάβησε, θα αντιληφθεί πόσο ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα έχουν οι θεωρίες περί «μονόδρομου», που δεν κουράζεται να διαλαλεί η κυβέρνηση, με τη συνοδεία διαφόρων κύκλων που επιθυμούν να παραμείνει η Ελλάδα δέσμια των «συμμαχιών» της.
Παρά, λοιπόν, τις απειλές του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε., οι Ισλανδοί απέρριψαν με το απίστευτο 93% ένα ανάλογο «σχέδιο αποπληρωμής του χρέους (ή «σωτηρίας», επί το ελληνικότερον!), δίνοντας τη σωστή απάντηση στους καταστροφολόγους. «Μερικοί Ισλανδοί φαίνονται πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν να γίνουν η Κούβα του Βορρά, απορρίπτοντας το σχέδιο αποπληρωμής του χρέους», έγραφε την ίδια μέρα η «προοδευτική» New York Times! Μόνο που οι «μερικοί» αντιστοιχούσαν στο 93% του ισλανδικού λαού!
Η «καταστροφή» που δεν ήρθε…
Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η επόμενη μέρα και το επόμενο… εξάμηνο αυτής της απόφασης. Οι δύο πιστώτριες χώρες αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα, αφήνοντας κατά μέρος τις απειλές. «Είμαστε έτοιμοι να δείξουμε ευελιξία, γιατί δεν είναι προς το συμφέρον μας να αποκλείσουμε την Ισλανδία», είχε πει την επόμενη του δημοψηφίσματος ο τότε υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας! Ακόμα και η Wall Street Journal το έπαιζε… επαναστατικά, με κύριο τίτλο «Οι Ισλανδοί έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν πληρώνουμε τα χρέη τυχοδιωκτών. Είμαστε λίγοι και αδύνατοι, αλλά δεν υποκύπτουμε στους τραμπουκισμούς των Ευρωπαίων γειτόνων μας»!
Ως και η «σημαία» του γερμανικού κεφαλαίου Frankfurter Allgemeine πρόβαλε το σλόγκαν «Θα είμαστε σύντομα όλοι Ισλανδοί;», εξηγώντας ότι «ο δημοκρατικός έλεγχος των χρημάτων που προέρχονται από φόρους ανήκει στις ρίζες της δημοκρατίας»!
