• «Επαγγελματίας καθεστωτικός δημοσιογράφος». Είδος σε επάρκεια. Με την κρίση, ο συνωστισμός έγινε ακόμη πιο μεγάλος. «Το ψωμάκι της οικογένειας», όπως μου είχε πει κάποιος από μικρό έντυπο. Στα πιο μεγάλα διακυβεύεται το… παντεσπάνι των παιδιών!
• Οι καλοί του είδους αμείβονται πολύπλευρα. Ο Πάσχος Μανδραβέλης (σαν… καλλιτεχνικό ψευδώνυμο μοιάζει!) επελέγη από την κυβέρνηση του Μνημονίου ως μέλος της επιτροπής για το ηλεκτρονικό έγκλημα και την άρση απορρήτων στα μπλογκς. Πέρσι επέλεξαν ένα από τα εκπληκτικής λογικής άρθρα του, ως… θέμα για την έκθεση! Σύντομα και ακαδημαϊκός, Πάσχο μας…
• Οι… λοκατζήδες της καθεστωτικής δημοσιογραφίας, ως τελευταία εφεδρεία του συστήματος, έδωσαν τα πάντα για τη δυσφήμιση των «Αγανακτισμένων». Αντίθετα, ο Π. Τσούτσιας, στο «Έθνος», τα λέει μια χαρά, για τους καθεστωτικούς δημάρχους:
«To“καθάρισμα” της πλατείας χειροκροτήθηκε και επιβραβεύτηκε. Το απαράδεκτο «camping» στο Σύνταγμα έγινε αφορμή για να επιβάλει την τάξη ο δήμαρχος Αθήνας Γ. Καμίνης. Πάνω απ’ όλα η αισθητική (…) Κάποιοι είπαν ότι η επίκληση αισθητικής ήταν προσχηματική. Λάθος αντίληψη. Οι οκτώ παράνομοι κατασκηνωτές –που παραπέμφθηκαν σε δίκη!– κατηγορήθηκε ότι κατάφεραν να υποβαθμίσουν το περιβάλλον, κάτι που δεν κατάφεραν τα χιλιάδες χημικά της αστυνομίας στις 25 Ιουνίου»!
• «Η σοβιετική λογική του κ. Ρέππα»! Άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην «Κα-θημερινή» (9.8.2011). Διαβάζετέ τον και δε θα χάσετε…
• «Μήπως είχε δίκιο ο Μαρξ;». Άρθρο του Παντ. Καψή στο «Βήμα».
Ρε παιδιά, αποφασίστε, γιατί μας έχετε μπερδέψει. Μήπως, τελικά, φταίει όντως η… κολλεκτιβοποίηση του 1933;
• «Η διαφθορά δεν υπάρχει μόνο σε σας. Οι Αμερικανοί κάνουν ότι θέλουν. Φτιάχνουν iPod, τα καλύτερα αεροπλάνα και κατά διαστήματα μας βομβαρδίζουν. Κάτι ξέρει η χώρα μου!»
Εμίρ Κουστουρίτσα
• «Ακόμη και αυτό το απερίγραπτο χάλι, που ο απελθών ΥΠΕΘΑ κ. Βενιζέλος εμφάνισε ανερυθρίαστα ως εξορθολογισμό των εξοπλιστικών δαπανών, όχι μόνον δεν μπόρεσαν να το προστατεύσουν από τις επιθέσεις της Τρόικας ή την ασχετοσύνη του Γ. Παπακωνσταντίνου, αλλά μπόρεσαν και να το σταθεροποιήσουν στο χαμηλό αυτό επίπεδο, που καταντά παρωδία εξοπλιστικού προγραμματισμού».
Μ. Ηλιάδη
Κόσμος του Επενδυτή
