Και να θέλεις ν’ αγιάσεις, δεν σε αφήνουν! Είπαμε να μην ασχοληθούμε με τις «αγιογραφίες» του Λεωνίδα Κύρκου παρά το μπαράζ υμνολογίας του από τηλεόραση και λοιπά ΜΜΕ, με πιο χαρακτηριστικό «μότο» αυτό ενός καναλιού: «ο συνετός αριστερός». Όμως, ορισμένες προκλήσεις ξεπερνούν τις αντοχές μας.
Ο μύθος: Διαβάσαμε στο «Βήμα» (πάντα φιλόξενο στη «συνετή Αριστερά») άρθρο του Δημήτρη Ψυχογιού, ενδεικτικό της «προσαρμοστικότητας» των «ανανεωτικών αριστερών». Ο Δ. Ψυχογιός ισχυρίζεται ότι «η Αριστερά των σαλονιών έστειλε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο», αλλά: «δεν ήταν η εκδίκηση του Λεωνίδα Κύρκου», επειδή «στο Εκτελεστικό της ΕΑΡ είχε ψηφίσει λευκό». Αυτός είναι ο μύθος του κ. Ψυχογιού.
Η πραγματικότητα: Η επίσημη απόφαση για την παραπομπή του Ανδρέα δεν λήφθηκε σε κανένα «Εκτελεστικό», κανένα «καφενείο» και κανένα σαλόνι ανανεωτικών αναζητήσεων. Λήφθηκε στη Βουλή, και συγκεκριμένα στην κρίσιμη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ενιαίου ΣΥΝ (ΚΚΕ+ΕΑΡ), αμέσως μετά την αγόρευση – πολιτική απολογία του Α. Παπανδρέου. Η ομιλία του αυτή θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο, καθώς ο ΣΥΝ τού είχε «διαμηνύσει» ότι αν δεν αναλάμβανε την πολιτική ευθύνη του σκανδάλου Κοσκωτά, θα ψήφιζε υπέρ της παραπομπής του.
Η μαρτυρία: Παρών στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΝ, βουλευτής και τότε στέλεχος του ΚΚΕ, μας ξαναμεταφέρει ζωντανά τα συμβάντα και την ατμόσφαιρα, που άλλωστε είναι πασίγνωστα από πολλές άλλες πηγές:
«Ήμασταν συγκεντρωμένοι στην αίθουσα του ΣΥΝ στη Βουλή και παρακολουθούσαμε την ομιλία του Ανδρέα από «μόνιτορ». Όταν φτάσαμε στη σχετική αποστροφή, έγινε φανερό ότι είχε τηρήσει τον όρο μας, δεχόμενος την πολιτική ευθύνη του σκανδάλου. Ο Χαρίλαος (που ήταν εξαρχής πολύ επιφυλακτικός για την παραπομπή) μίλησε πρώτος: «Καλά μου ακούγεται».
Ο Κύρκος: Λάβρος, τότε, ξεσπάθωσε ο Κύρκος, με τη γνωστή του ρητορική δεινότητα: «Είναι απαράδεκτο, πρέπει να προχωρήσουμε σε κάθαρση». Μέχρι και ο Ανδρουλάκης, τότε φανατικός πολέμιος του ΠΑΣΟΚ (και νυν πειθήνιος βουλευτής του!) αιφνιδιάστηκε»!
Σε άρθρο στο «Ποντίκι» της 1.9.2011, σε άλλη μια αγιογραφία του Κύρκου, αναφέρονται: «Ένας από τους μεγάλους σταθμούς της πολιτικής του πορείας υπήρξε η παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, (…) ενώ πρόσφατα είχε δηλώσει πως έχει μετανιώσει»!!! Τη σχετική συνέντευξη είχαμε σχολιάσει, δημοσιεύοντας εκτεταμένα αποσπάσματά της…
Πρόκειται για την πασίγνωση συνέντευξη στον Αλ. Παπαχελά, στην «Καθημερινή» (Δεκ. 2006), όπου ο Κύρκος απάντησε στο ερώτημα «αν συμφωνούσαν όλοι για την παραπομπή». Απολαύστε το, για την αποκατάσταση της αλήθειας: «Όλοι συμφωνούσαμε (σ.σ. πρόκειται για την ίδια συνεδρίαση της ΕΑΡ, που επικαλείται ο Ψυχογιός!). Είχε τεθεί στο συμβούλιο του Συνασπισμού και δεν είχε εκφραστεί διαφορετική γνώμη (!) Καταλογίζω στον εαυτό μου λάθος και πολιτικό και προσωπικό, ότι δεν αντιτάχθηκα στην παραπομπή του Ανδρέα, μολονότι ήμουν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού»!!!
Ψεύτες!
Εκτός από το συνολικό ρόλο τους, τόσο μετά το 1968 όσο και ειδικότερα μετά τη μεταπολίτευση, οι «ανανεωτικοί Αριστεροί» αισθάνονται την ανάγκη να παραποιούν τα πραγματικά γεγονότα. Και μόνο το συγκεκριμένο κείμενο του κ. Ψυχογιού βρίθει ανακριβειών και διαστρεβλώσεων: «Κατά την πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, έπρεπε κανείς να είναι υπέρ του Καντάφι, του Χουσείν (τον Σαντάμ εννοεί, όχι τον καλό βασιλιά!!!) και του Άσαντ, για να είναι “αριστερός”».
Ξαναθυμίζουμε ότι μεταξύ των ελάχιστων «νεολαιών» που πάντα έδιναν το παρών στα φεστιβάλ της Αυγής, ήσαν αυτές του… Σαντάμ και του Τσαουσέσκου! Των «συνετών αριστερών», δηλαδή!
Ο Κύρκος (όπως και ο… όψιμος ανανεωτής Φαράκος) δεν χρειάστηκε να περιμένει το θάνατό του, για να «δικαιωθεί». Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, το δημοσιογραφικό καθεστωτικό κατεστημένο και ένα σωρό αφελείς (κάπου διάβασα για «το μύθο της Εθνικής Αντίστασης» και πετάχτηκα να δω αν τα κόκαλα του πατέρα μου ήταν ακόμα στη θέση τους!), τον είχαν επαρκέστατα δοξάσει εν ζωή. Η υστεροφημία του, όσο η Ελλάδα παραμένει απλό σκεύος της «νέας τάξης πραγμάτων», είναι παραπάνω από εξασφαλισμένη…
Χρήστος Φωτιάδης
