Παρόλο που έχουν περάσει 25 χρόνια από το τέλος του (πρώτου…) Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν στρατιωτικές βάσεις σε εκατοντάδες ξένες χώρες. Η πολιτική που ακολουθούν οι ΗΠΑ και οι κυβερνήσεις των ξένων κρατών είναι να προσπαθούν να περνούν απαρατήρητες από την κοινή γνώμη οι στρατιωτικές βάσεις. Μια προσπάθεια να φανεί ότι οι βάσεις είναι λίγο πολύ ένα «αναγκαίο-κακό», αφού υπήρχαν εκεί και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Στo καινούριο του βιβλίο «Base Nation», ο David Vine, τονίζει πως οι αμερικανικές βάσεις δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια του κράτους που τις φιλοξενεί.
«Οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ δημιουργούν γεωπολιτικές εντάσεις και προκαλούν αισθήματα γενικευμένης αντιπάθειας προς τις ΗΠΑ», συνεχίζει ο συγγραφέας. «Η λογική των στρατιωτικών βάσεων υποβαθμίζει τις αμερικανικές δημοκρατικές αξίες, αφού οδηγεί τις ΗΠΑ σε συμμαχίες με δικτατορικά καθεστώτα, διαιωνίζοντας ένα σύστημα δεύτερης κατηγορίας πολιτών, όπως π.χ. στην Guam. Οι βάσεις συνδέονται με σεξουαλικά εγκλήματα, καταστροφή του περιβάλλοντος και των τοπικών οικονομιών. Και το οικονομικό κόστος τους είναι εξωφρενικό: το Πεντάγωνο λέει ψέματα για τα ακριβή νούμερα, αλλά ένας ακριβέστερος υπολογισμός μου, αποδεικνύει ότι το κόστος τους ανέρχεται σε 100 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο»!
Αλλά σήμερα, μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, ίσως ήρθε η ώρα για τις ΗΠΑ να επανεξετάσουν το καυτό αυτό θέμα της εξωτερικής τους πολιτικής. Ποιός θυμάται σήμερα τις 505 αμερικανικές βάσεις –από μικροσκοπικά πολεμικά φυλάκια έως και «μικρές αμερικανικές πόλεις»- που χτίστηκαν και συντηρήθηκαν με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων και που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν στο Ιράκ την περίοδο 2003-2011, ενώ λίγες από αυτές χρησιμοποιήθηκαν το 2014-2015 από Αμερικανούς εκπαιδευτές;»
Ο David Vine υπολογίζει το ελάχιστο κόστος διατήρησης των 550 βάσεων σε 170 δις. $ ετησίως, ενώ το συνολικό κόστος μετά την 11η Σεπτέμβρη μετριέται σε τρισεκατομμύρια $! Νικολέτα Μπίθα
