Ο προσωπικός λόγος τιμής του Βλαντιμίρ Πούτιν στον προκάτοχό του Μπόρις Γέλτσιν, για πλήρη και απόλυτη ασυλία στον ίδιο, την οικογένειά του και τους ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, φαίνεται ότι τηρείται με ευλάβεια από τον κυρίαρχο του Κρεμλίνου! Αποτελεί παράλληλα ένα ακόμη δείγμα της συνέπειας αυτού του σπάνιου ηγέτη, αλλά προφανώς και υπογράμμιση του λόγου τιμής ενός πρώην στελέχους των πανίσχυρων σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών, που έμειναν στην Ιστορία ως KGB!
Κι όμως, η σχετικά σύντομη παραμονή του Γέλτσιν στο ανώτατο αξίωμα της μετασοβιετικής Ρωσίας είχε συνέπειες που η Ιστορία εύκολα θα χαρακτηρίσει ως καταστροφικές, ισοπεδωτικές και επιπλέον προδοτικές! Η τρομακτική συρρίκνωση της ρωσικής επιρροής στα εγγύς σύνορά της και το διεθνές στερέωμα, η διάλυση της βιομηχανικής παραγωγικής βάσης και η σταδιακή εξάρτηση της Ρωσίας από τη Δύση δεν είναι απλές… αστοχίες, ώστε να… ξεχαστούν από την αμείλικτη Ιστορία.
Στόχος πάλι η πρωτοπορία…
Ένας από τους πολλούς τομείς που χαρακτηρίστηκαν επιτυχημένοι στην ΕΣΣΔ ήταν ασφαλώς ο κλάδος της αεροναυπηγικής και της διαστημικής τεχνολογίας. Πέρα από την κορυφή του παγόβουνου, (Σπούτνικ, Γκαγκάριν κλπ), η Σοβιετική Ένωση είχε δημιουργήσει μια τεράστια βιομηχανία παραγωγής στρατιωτικών και πολιτικών αεροπλάνων, παγκοσμίου φήμης ελικοπτέρων και παράλληλα των αντίστοιχων κινητήρων, που μάλιστα έβρισκαν χρήση και στα υπερσύγχρονα τεράστια σοβιετικά καράβια, για πολιτική και στρατιωτική χρήση.
Μαζί με τον γενικό μαρασμό της σοβιετικής βιομηχανίας, ήρθε και το τέλος της ένδοξης εποχής στους πιο πάνω κλάδους. Από την απόλυτη και αυτονόητη αυτάρκεια της σοβιετικής εποχής, η καπιταλιστική Ρωσία έφτασε στον εξευτελισμό της εισαγωγής του μεγαλύτερου μέρους των πολιτικών αεροσκαφών της, αλλά και μεγάλου μέρους κινητήρων για τα αεροπλάνα που κατασκεύαζε η ίδια!!!
Μετά τη μεγαλοφυή ιδέα της επιβολής «κυρώσεων» από τη Δύση, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την… Ανάσταση της ρωσικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα της παραγωγής πολιτικών αεροσκαφών και κινητήρων όλου του εύρους. Σε πολύ λίγα χρόνια, η Ρωσία θα καλύπτει τις περισσότερες ανάγκες της σ’ αυτούς τους τομείς, ενώ θα μπορεί και πάλι να εξάγει τα πολιτικά της αεροσκάφη σε σύμμαχες και φίλες χώρες!
Μάλιστα, αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι σε πολλά από τα νέα projects θα συμμετέχει η Κίνα (αλλά και άλλοι σύμμαχοι, όπως η Ινδία κλπ), τότε καταλαβαίνουμε ότι το επιστημονικό βάθος και η χρηματοδότησή τους είναι κάτι παραπάνω από εγγυημένα!
Παρελθόν και μέλλον…
Σε όσους παρακολουθούμε με συμπάθεια και ενδιαφέρον την επιχείρηση αναβίωσης του ρωσικού μεγαλείου, μετά από 25 χρόνια παρακμής, ήταν γνωστή η βούληση του προέδρου Πούτιν για την ανασύσταση της αεροναυπηγικής βιομηχανίας. Όμως μια συνάντηση με ιδιαίτερη σημασία και οι ανακοινώσεις των αποφάσεων που ακολούθησαν, αποτελούν το ορόσημο για την μελλοντική πορεία ανάτασης.
Πρόκειται για τη μεγάλης σημασίας συνάντηση του προέδρου με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της Ρωσίας Ντιμίτρι Ρογκόζιν, με επίσημο αντικείμενο την «ανάπτυξη της παραγωγής κινητήρων». Στην ουσία πρόκειται για μια γιγαντιαία αναδιάταξη και έναν πλήρη εκσυγχρονισμό του συνολικού αεροναυπηγικού κλάδου, με κύριο στόχο την απόλυτη αυτάρκεια της Ρωσίας μέσα στα επόμενα δυο χρόνια! Με απλά λόγια, σύντομα θα σταματήσει εντελώς η εισαγωγή κινητήρων από τις Ουκρανία, ΗΠΑ, Γαλλία και Καναδά!
Μια σύντομη ματιά στις αιτίες που οδήγησαν στην ανάγκη εισαγωγής κινητήρων θεωρείται αναγκαία. Στη δεκαετία του 1960, στο πλαίσιο της ΚΟΜΕΚΟΝ (η τότε πρωτοποριακή αντίστοιχη ΕΕ των σοσιαλιστικών χωρών) και της βοήθειας της ΕΣΣΔ για την ανάπτυξη των βιομηχανιών των αδελφών χωρών, αποφασίστηκε να διακοπεί η παραγωγή κινητήρων στην ΕΣΣΔ, για ελαφρά αεροσκάφη, μικρότερα ελικόπτερα και εκπαιδευτικά αεριωθούμενα. Εφεξής οι κινητήρες αυτοί θα προέρχονταν από αντίστοιχα εργοστάσια της Τσεχοσλοβακίας και της Πολωνίας, ενώ φυσικά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όλου του φάσματος των αεροπορικών κινητήρων συνέχισε να παράγεται στη σοβιετική Ουκρανία, που αποτελούσε συστατικό κομμάτι της ενιαίας ΕΣΣΔ!
Έτσι εξηγείται το… αλαλούμ που προέκυψε την επομένη της διάλυσης της υπερδύναμης και της απώλειας όλων των συμμάχων, αλλά και των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Επί 25 χρόνια διάρκεσε η διάδοχη ερμαφρόδιτη κατάσταση. Μέχρι που ήρθε η ώρα της… «Πλατείας Μαϊντάν», του φασιστικού πραξικοπήματος γερμανοαμερικανικής σχεδίασης, ο καταστροφικός πόλεμος και οι ανιστόρητες «κυρώσεις» σε βάρος μιας τόσο μεγάλης και ιστορικής χώρας όπως η Ρωσία…
«Κάθε εμπόδιο σε καλό», λέει ο λαός μας! Έστω και εξ ανάγκης, η Ρωσία αποφάσισε την απόλυτη απεξάρτησή της από τη Δύση. Ο τομέας της αεροναυπηγικής είναι ενδεικτικός. Επικρατεί κυριολεκτικά οργασμός παραγωγικής μανίας, συχνά σε συνεργασία με την επίσης διψασμένη για νέες τεχνολογίες Κίνα! Μια σειρά από φιλόδοξες συμπαραγωγές πρόκειται να αλλάξουν το διεθνές τοπίο, τόσο στην πολιτική αεροπορία όσο και στην πολεμική. Η Ρωσία, στηριγμένη στην εμπειρία ενός και πλέον αιώνα, θα βρεθεί και πάλι στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας αεροπορικής βιομηχανίας. Μια μεγάλη ιστορική ανορθογραφία θα διορθωθεί σύντομα…
Χρήστος Φωτιάδης
