Οι συνταρακτικές εξελίξεις στη Συρία και η σχετική ύφεση στα πολεμικά πεδία της Ουκρανίας έσπρωξαν την δεύτερη αντιπαράθεση στο σχετικό περιθώριο των ενημερωτικών μηχανισμών της Δύσης. Η WESTPROP ασχολείται κυρίως με τη δυσφήμιση της ρωσικής ανάμειξης στη Συρία, τους Σύρους πρόσφυγες και τη συνεχιζόμενη ύφεση των Δυτικών οικονομιών. Παράλληλα, είναι εμφανής η προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να ελέγξει την ουκρανική τραγωδία και να σώσει ένα μέρος των κατεστραμμένων σχέσεών της με τη Ρωσία…
Όμως η ζωή συνεχίζεται, τόσο στο μόρφωμα της Ουκρανίας όσο και στη -ρωσική πάλι- Κριμαία, αλλά και στο ντε φάκτο αυτόνομο κομμάτι της ανατολικής Ουκρανίας. Η ουκρανική οικονομία αποτελεί ακόμη μια μαύρη τρύπα στον μετασοβιετικό ιμπεριαλιστικό χάρτη της Ευρώπης, με προοπτικές έντονης επιδείνωσης. Το πρόβλημα αυτό ίσως να αποδειχτεί μικρότερο από το εθνοτικό, το οποίο σιγοκαίει με ασφάλεια, παρά την απόλυτη σκόπιμη αγνόησή του από την WESTPROP!
Η «καθημερινότητα» στο Κίεβο θυμίζει θέατρο του παραλόγου. Όλοι προσποιούνται ότι αποτελούν τμήμα της ηγεσίας ενός κανονικού κράτους, ενώ όλοι (μέσα κι έξω…) γνωρίζουν ότι η Ουκρανία δεν αποτελεί κανενός είδους «κανονικότητα», αντίθετα είναι πια ένα «κράτος» σε εισαγωγικά, ένα προτεκτοράτο με εντελώς αβέβαιο μέλλον…
Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της παράλογης «κανονικότητας» είναι η πρόσφατη απόφαση της «ουκρανικής κυβέρνησης» να διακόψει τις πτήσεις ρωσικών εταιρειών στις γραμμές που συνδέουν τις δύο χώρες! Ακολούθησε, ως φυσικό επακόλουθο, η ανάλογη απόφαση του Κρεμλίνου. Έτσι, πολλές χιλιάδες επιβάτες που πετούσαν στη γραμμή Κιέβου-Μόσχας έμειναν… στον αέρα, αναγκαζόμενοι να χρησιμοποιούν προς το παρόν εναλλακτικές μεταφορικές λύσεις όπως το τρένο!
Θυμίζουμε ότι στη Ρωσία έχουν εγκατασταθεί από το 2014 εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί πολίτες, πολλοί από τους οποίους έχουν ήδη αποκτήσει τη ρωσική υπηκοότητα. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ακόμη κάποιους συγγενείς τους στην Ουκρανία ή αναγκάζονται νε πηγαινοέρχονται για να λύσουν εκκρεμότητες. Περίπου 100.000 επιβάτες μηνιαίως περιλαμβάνουν οι πτήσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, ενώ ο τζίρος αυτών των γραμμών υπολογίζεται σε 130 εκατομμύρια $ ετησίως!
Όπως γίνεται συνήθως στην «ελεύθερη αγορά», το κενό αυτό καλύπτεται ήδη από άλλες εταιρείες των γειτονικών χωρών, όπως της Πολωνίας, της Λευκορωσίας, των Βαλτικών φασιστικών κρατιδίων, της Μολδαβίας, ακόμη και της… Τουρκίας! Φυσικά, τα εισιτήρια είναι ακριβότερα και ο χρόνος πολύ μακρύτερος από τις απευθείας πτήσεις, όμως οι περισσότεροι επιβάτες προτιμούν αυτή τη λύση ανάγκης από την ταλαιπωρία του τρένου…
Κανείς τους, βέβαια, δεν αποφεύγει την πικρία αυτού του παραλογισμού, μιας εξουσίας που κατασκευάστηκε στα Δυτικά εργαστήρια πολύ πρόχειρα, απλά για να εξυπηρετήσει τα βραχυπρόθεσμα και κοντόφθαλμα σχέδια των γνωστών κύκλων. Το μέλλον θα δείξει αν οι υπολογισμοί τους ήσαν ορθοί…
Χρήστος Φωτιάδης
