Το 2011, τα Δυτικά ΜΜΑ ξεκίνησαν την συντονισμένη προσπάθεια δυσφήμισης του Μουαμάρ Καντάφι, την ώρα που Γαλλία και Βρετανία έσερναν τον χορό άλλης μιας αυθαίρετης και παράνομης στρατιωτικής επέμβασης σε μια ανεξάρτητη χώρα. Υπό τους Δυτικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, ο κυβερνητικός στρατός υπέκυψε στους τζιχαντιστές, ο Καντάφι λυντσαρίστηκε υπό τις επευφημίες της Χίλαρι και η Λιβύη μπήκε στο δρόμο της… «δημοκρατίας». Ο απολογισμός είναι εκθαμβωτικός: Η χώρα με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο έχει περιορίσει την παραγωγή του σε λίγες εκατοντάδες βαρέλια τη μέρα.
Η «ανεξάρτητη» (από τις παράλληλες κυβερνήσεις ισλαμιστών και «κοσμικών») Κεντρική Τράπεζα προειδοποιεί πως τα αποθεματικά της έχουν συρρικνωθεί σημαντικά, κρούοντας τον κώδωνα κινδύνου για τους μισθούς των «δυνάμεων ασφαλείας». Η επίσημη ανεργία μετρήθηκε πριν από δύο χρόνια στο 19,20%, η ύφεση στο -21,8%, το δημόσιο χρέος στο 49,10% του ΑΕΠ (στοιχεία 2014). Το χάος, μεγεθύνεται με την άφιξη πάνω από 5.000 τζιχαντιστών στη Σύρτη, λόγω της υποχώρησής τους στη Συρία.
