Οι όποιες αμφιβολίες για την πορεία του Τραμπ στην προεδρία έγιναν πολύ σύντομα βεβαιότητες. Έχουμε να κάνουμε με άλλον ένα τυχοδιώκτη, στην υπηρεσία των πιο επικίνδυνων κύκλων της Ουάσιγκτον! Αυτό απέδειξαν οι επιλογές του στη Συρία, η χρήση ενός ισχυρού συμβατικού όπλου στο Αφγανιστάν και η αναθέρμανση του κορεατικού προβλήματος, όλα σε ψυχροπολεμικό πνεύμα…
Είναι φανερό ότι το πάνω χέρι στις αποφάσεις αυτές έχουν τα λόμπι της αμυντικής βιομηχανίας (που τρίβει κυριολεκτικά τα χέρια της!) και της εβραϊκής κοινότητας. Κύριος στόχος είναι να στηριχθεί η αμερικανική πολιτική στην ισχύ των όπλων, που πιστεύεται ότι αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα πριν την οριστική υποβάθμιση της υπερδύναμης σε «νούμερο 2» της παγκόσμιας ισχύος. Η ανάσα της Κίνας γίνεται κάθε μέρα και πιο ενοχλητική, μιας χώρας που σε χρόνο ρεκόρ πέρασε από την τέταρτη θέση του ΑΕΠ στο κατώφλι της απόλυτης υπεροχής!
Κορεατικό παιχνίδι με τη φωτιά
Έτσι, παράλληλα με την «ανάταξη» της αμερικανικής πολιτικής στη Συρία σε χρόνο μηδέν (!), η κορεατική χερσόνησος θυμίζει και πάλι τη δεκαετία του ’50, με τα πολεμικά καραβάκια των ΗΠΑ να κυκλώνουν επικίνδυνα την ανταγωνιστική τους κινεζική υπερδύναμη. Η Κίνα έχει σοβαρό πρόβλημα να κοιτάξει στα μάτια την απερχόμενη κοσμοκράτειρα, επειδή προς τα εκεί κατευθύνεται ένα μεγάλο μέρος των εξαγωγών της. Αν αναγκαστεί να το κάνει, τότε θα μιλάμε για την μεγαλύτερη ανατροπή στον μετασοβιετικό κόσμο!
Ο Μπους 2 «κατάφερε» να απομυθοποιήσει τη δήθεν απόλυτη υπεροχή της αμερικανικής στρατιωτικής μηχανής, με τα παθήματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, που ακόμα αποτελούν ανοιχτές πληγές. Ο Τραμπ είναι πιθανό να ανατρέψει ακόμα και το «επίτευγμα» του Κίσινγκερ, τη λειτουργική ισορροπία μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας! Πέρα απ’ αυτό, ακόμα και οι ικανότεροι στρατιωτικοί αναλυτές αδυνατούν να προβλέψουν με ποιο τρόπο θα «καθαρίσουν» οι Αμερικανοί την Β. Κορέα, όπως υπόσχεται ανοιχτά πια ο νέος Νέρωνας της Ουάσιγκτον…
Συριακή παγίδα
Στο μέτωπο της αναμέτρησης με τη Ρωσία τα πράγματα είναι εξίσου καταστροφικά. Από το παραμύθι του «κολλητού του Πούτιν», που προσπάθησε να προσδώσει στον Τραμπ το λόμπι του ψυχρού πολέμου, φτάσαμε στο ενδεχόμενο μιας ανοιχτής σύγκρουσης με τη Ρωσία, δίπλα στην ήδη υπάρχουσα της Ουκρανίας!
Η εξιστόρηση της δήθεν «επίθεσης του Άσαντ με χημικά όπλα» δεν έπεισε ούτε… την ΕΡΤ, που αυτή τη φορά κράτησε εμφανείς αποστάσεις. Παράλληλα, τα εγκλήματα της αμερικανικής έμπνευσης «συμμαχίας κατά των τζιχαντιστών» γίνονται όλο και πιο φανερές. Ακόμα και το πρακτορείο Ρόιτερς παραδέχεται ότι «πράγματι οι απώλειες στον άμαχο πληθυσμό έχουν αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο μήνα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, σε συνδυασμό με τους βομβαρδισμούς της συμμαχίας που στηρίζει τις ιρακινές δυνάμεις. Παράδειγμα η έκρηξη που έλαβε χώρα στη συνοικία Αλ Τζαντίντα στις 17 Μαρτίου, η οποία προκάλεσε την κατάρρευση ενός κτιρίου και τον θάνατο τουλάχιστον 100 ανθρώπων, με ορισμένες τοπικές αναφορές να ανεβάζουν τον τραγικό απολογισμό ακόμη και στους 250 νεκρούς. Παρότι δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο τι ακριβώς συνέβη, οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις παραδέχθηκαν πως για το μακελειό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό μια αεροεπιδρομή τους»! Ο Αμερικανός στρατηγός Τζο Βότελ ανακοίνωσε τη διενέργεια «έρευνας». Χαρακτήρισε την εξέλιξη «φρικτή τραγωδία», χωρίς ωστόσο να αναλάβει επίσημα την ευθύνη για τις επιδρομές…
