Σε νέα κοινή παρέμβαση σχετικά με το θέμα των παρεμβάσεων στη κεντρική πλατεία της πόλης προχώρησαν οι δύο πρώην δήμαρχοι Δημήτρης Φωκιανός και Παύλος Καμάρας. Στο κείμενό τους, αυτή τη φορά εκφράζουν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι η παρέμβασή τους άνοιξε ξανά έναν δημόσιο διάλογο για ένα ζήτημα που ταλαιπωρεί τους πολίτες της περιοχής εδώ και δεκαετίες, ωστόσο, επιφυλάσσουν σκληρή γλώσσα και αυστηρό ύφος απέναντι στους επικριτές τους, ιδιαίτερα τον πρώην δήμαρχο Πεύκης, Γιάννη Θεοδωρακόπουλο, στους ισχυρισμούς του οποίου απάντησαν με βαρείς χαρακτηρισμούς. Ταυτόχρονα, τονίζουν πως την ευθύνη για την πορεία του έργου έχουν πλέον οι σημερινοί διοικούντες τον Δήμο, τους οποίους αφήνουν στην κρίση των δημοτών.
Στη νέα παρέμβασή τους αναφέρουν: «Με κοινή παρέμβαση μας, θελήσαμε να ενημερώσουμε τους πολίτες και τους Δημοτικούς Συμβούλους κυρίως για το ιστορικό των ενεργειών μας, απόκτησης του οικοπέδου (εκτ.3.5 περίπου στρεμμάτων) και ωρίμανσης του έργου «ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ – ΠΡΑΣΙΝΟ- ΥΠΟΓΕΙΟ ΓΚΑΡΑΖ» στο ΟΤ 25 στην καρδιά της Πεύκης, τις περιόδους που είχαμε την ευθύνη της διοίκησης του Δήμου.
Όπως επίσης, γνωστοποιήσαμε τις απόψεις μας για την αναγκαιότητα εκτέλεσης του συνόλου του έργου, απαραίτητου για τη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης μας. Άνοιξε ως ήταν αναμενόμενο ένας δημόσιος διάλογος. Σ’ αυτόν υπήρξαν «άμεσες» ή «έμμεσες» παραδοχές, που τεκμηριώνουν, εκτός των αδιάσειστων δικών μας εκτεθέντων στοιχείων, την αλήθεια των ισχυρισμών μας. Όπως υπήρξαν και μικρόψυχες τοποθετήσεις ακύρωσης της πολύχρονης και κοπιώδους προσπάθειας μας.
Μιας ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ, που ΔΥΣΤΥΧΩΣ, εκτός από το όραμα για το μέλλον, μιας καλύτερης ποιότητας ζωής για την πόλη (που μπορεί να έχουν όλοι και μάλιστα ανέξοδα, με άρθρα ή καταγγελίες ) περνά και από «διαχειριστικές» διαδικασίες που «αραδιάσαμε» στην επιστολή μας. Διαδικασίες οι οποίες κρύβουν ώρες δουλειάς και ψυχοφθόρου αγώνα με την γραφειοκρατία της ελληνικής πραγματικότητας(κάτι που κάνουν λίγοι).
Δεν έχουμε καμία διάθεση να αντιπαρατεθούμε με οποιονδήποτε. Ιδιαίτερα με τον Θεοδωρακόπουλο, όπου η διαστρέβλωση της αλήθειας, η συκοφάντηση των πολιτικών του αντιπάλων αλλά και η παροιμιώδης ανεπάρκειά του, έχει πλέον καταγραφεί στο πρόσωπό του πλήρως, από τη συντριπτική πλειοψηφία των Δημοτών. Άλλωστε τα αλλεπάλληλα «ραπίσματα» που έχει λάβει σε τρεις (3) τουλάχιστον εκλογικές αναμετρήσεις και που τον έχουν καταστήσει «μόνιμο γραφικό υποψήφιο», τα λένε όλα.
Δύο (2) μόνο μικρές αναφορές στην απάντηση λίβελλο του. Το να αφήσεις να καταστεί οριστική μια παράλογη και ατεκμηρίωτη απόφαση Δικαστηρίου, που εκδόθηκε επί των ημερών σου (2007) και αύξησε την πρωτόδικη τιμή απαλλοτρίωσης κατά 50% (περίπου) επιβαρύνοντας Δήμο και περίοικους κατά 900.000 περίπου ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙΣ ΩΣ ΩΦΕΙΛΕΣ δεν συνιστά «χαλαρή» υπεράσπιση των δικαιωμάτων του Δήμου «, όπως επιεικώς αναφέραμε, αλλά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΕΛΕΙΑ και δεύτερον όταν σε «ξεμπροστιάζουν» τρίτοι, ότι δηλαδή
α) παρά τη διαβούλευση των Δημοτών,
β) παρά την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ,
γ) παρά το απαλλοτριωμένο οικόπεδο και τις προμελέτες που παρέλαβες από τον προκάτοχό σου, ως και την εξασφάλιση του ποσού των 80.000 (αλήθεια τι γίνανε;) για την τεχνική υποστήριξη της δημιουργίας γκαράζ κάτω από την πλατεία… για τα οποία τρία και μισό χρόνια δεν έκανες απολύτως τίποτα…
Αλλά ακόμα και τη δική σου σύμφωνη γνώμη! Και να προσπαθείς στο τέλος της θητείας σου να ξεγελάσεις Νομάρχη και Νομαρχιακό Συμβούλιο, ερήμην του Δ.Σ. για να σπαταλήσεις εκατομμύρια, σε παράνομες αναπλάσεις καρικατούρα (με ιδιωτικές πρασιές κλπ) μήπως και υποκλέψεις πάλι την ψήφο των Δημοτών (κάτι που απέτρεψαν Δημότες και Φορείς). Και το αποκορύφωμα να συνεχίζεις να κατηγορείς άλλους για απώλεια κονδυλίων.
Αναρωτιόμαστε πως να ονομάσουμε τέτοια φαινόμενα. Πολιτική αγυρτεία ή Πολιτικό ευτελισμό; Κατά τα άλλα, από εδώ και έπειτα η μπάλα είναι στους υπεύθυνους εκλεγμένους! Εναπόκειται στη Δημοτική Αρχή και στους Δημοτικούς Συμβούλους να κρίνουν και να πράξουν για να γίνει το μεγάλο έργο πραγματικότητα! Κρινόμενοι για αυτές τις πράξεις τους ή και τις ολιγωρίες τους. Από τους ψηφοφόρους τους αλλά και τις μελλοντικές γενιές».
