Η απερχόμενη δημοτική αρχή έκανε ό,τι μπορούσε για να σώσει την «παρτίδα», προχωρώντας σε ασφαλιστικά μέτρα κατά του Δήμου Αμαρουσίου. Με απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής, ο Δήμος Πεύκης ξεκίνησε δικαστικό αγώνα, ενώ ο δήμαρχος Παύλος Καμάρας, σε δήλωσή του τόνισε ότι «οι ενέργειες από την πλευρά μας ενδέχεται να κλιμακωθούν, αν το Μαρούσι συνεχίσει να τηρεί την ίδια αδιάλλακτη στάση.
Σύμφωνα λοιπόν με πρόταση του νεοεκλεγέντος δημάρχου Γιάννη Θεοδωρακόπουλου, αποφασίστηκε προσφυγή στα δικαστήρια για την αυθαίρετη τοποθέτηση πινακίδων, δεδομένου ότι το Mαρούσι σε όλες τις μέχρι τώρα προσπάθειες, παρουσιάζεται αμετακίνητο.
Το Μαρούσι αυθαιρετεί, αλλά…
Πάντως, το σίγουρο είναι ότι το Μαρούσι αυθαιρετεί. Η διοίκηση Τζανίκου, ακριβώς για να «προστατέψει» την πόλη του από την εισροή οχημάτων, «έκλεισε» τον παράδρομο της Αττικής Οδού για τα εισερχόμενα αυτοκίνητα, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Το ΥΠΕΧΩΔΕ από την πλευρά του αδρανούσε εδώ και χρόνια. Και καλά πριν το 2004, που η τότε κυβέρνηση ήταν πολιτικά «ομόσταυλη» του απερχόμενου δημάρχου Παναγιώτη Τζανίκου. Αλλά και όσο η Ν.Δ. είναι στην κυβέρνηση, ο κ. Π. Καμάρας δεν μπόρεσε να προωθήσει τις θέσεις του Δήμου μας, απέναντι σε μια «φίλια» κυβέρνηση, ώστε να επιβληθεί πολιτικά στο –καίτοι αντίθετο κομματικά Μαρούσι, με τις «πλάτες» του ΥΠΕΧΩΔΕ. Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι δύο: 1. Αν ο Γιώργος Πατούλης τηρήσει αυτή την αυθαιρεσία, η οποία κλείνει μια πύλη εισόδου στο ιδιαίτερα επιβαρημένο Μαρούσι, «προστατεύοντας» τους κατοίκους του Ψαλιδίου ή αν τείνει ευήκοον ους στους κατοίκους της Βύρωνος και των γύρω δρόμων, αίροντας τους όρους που είχε θέσει η διοίκηση Τζανίκου για παρεμβάσεις σε δρόμους της Κάτω Πεύκης (π.χ. Δωδεκανήσου, Μεσολογγίου).
2. Αν ο «γαλάζιος» Καμάρας δεν μπόρεσε, με κυβέρνηση Ν.Δ., να επιβάλει τις δικές του θέσεις ή να βάλει το ΥΠΕΧΩΔΕ στο παιχνίδι, πώς θα τα καταφέρει ο Γιάννης Θεοδωρακόπουλος;
Μια «παρτίδα σκάκι»
Από πολλούς εκ των παροικούντων την Ιερουσαλήμ έχει εκφραστεί η άποψη ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν θέλει να δυσαρεστήσει το Μαρούσι και την Πεύκη την έχει, λίγο ως πολύ, «γραμμένη» στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Κι εδώ που τα λέμε, άλλο ειδικό βάρος έχει το Μαρούσι ως δήμος στην Αττική κι άλλο η Πεύκη. Τελικά, η Πεύκη ευνοϊκότερα θ’ αντιμετωπιζόταν ως μια «καλή» γειτονιά του Αμαρουσίου, παρά ως ξεχωριστός Δήμος που είναι. Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν θέλει να δυσαρεστήσει το Μαρούσι, εδώ και χρόνια, ανεξάρτητα ποια κυβέρνηση είναι πάνω. Κι αν δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν το Μαρούσι επί Τζανίκου, γιατί να θέλουν να δυσαρεστήσουν το Μαρούσι επί Πατούλη; Ο Καμάρας το είχε θέσει εξ αρχής και πολλές φορές: «Έχουμε "συνοριακό" πρόβλημα με το Μαρούσι». Κι εξάλλου, το σύμπλεγμα της Αττικής Οδού έχει επιφέρει αλλαγές στη ρυμοτομική δομή της περιοχής. Εδώ παίζεται μια ιδιότυπη παρτίδα σκάκι, ένας «πόλεμος χαρακωμάτων» ανάμεσα στους δήμους, για το πώς θ’ απαλλαγεί ο καθένας από την εισροή οχημάτων. Δήμοι όπως το Ψυχικό έγιναν «απροσπέλαστοι» για τα διερχόμενα οχήματα. Το σίγουρο είναι ότι, ούτε το Ψαλίδι, ούτε η Κάτω Πεύκη, ούτε το Παλαιό Ηράκλειο είναι ή θα γίνουν Ψυχικό και Φιλοθέη. Είναι περιοχές πολύ κοντά σε μεγάλες οδικές αρτηρίες και μοιραίο είναι να επιβαρυνθούν.
Πώς όμως θα μπορέσει η Πεύκη να επικρατήσει κόντρα σ’ ένα πανίσχυρο μητροπολιτικό κέντρο όπως το Μαρούσι;
