Τις απόψεις και τους προβληματισμούς του σχετικά με τον Καποδίστρια ΙΙ (νυν Καλλικράτη) κατέθεσε με ομόφωνο ψήφισμα το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης στη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, το Σώμα δεσμεύτηκε για ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τη διοικητική μεταρρύθμιση.
«Με αφορμή τις πρόσφατες εξαγγελίες για τη διοικητική μεταρρύθμιση του υπουργού Εσωτερικών κ. Γιάννη Ραγκούση, στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ομόφωνα το Διοικητικό Συμβούλιο Λυκόβρυσης καταθέτει τις απόψεις του και τους προβληματισμούς του σε σχέση με τον Καποδίστρια ΙΙ.
Α. Οι Περιφέρειες αποτελούν τον Β’ βαθμό Αυτοδιοίκησης, ενώ οι σημερινές Νομαρχίες μετατρέπονται σε αποκεντρωμένα περιφερειακά διαμερίσματα. Ο Περιφερειάρχης και το Περιφερειακό Συμβούλιο είναι αιρετοί με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Β. Οι Α/βάθμιοι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), οι σημερινοί Δήμοι, μειώνονται σε αριθμό και γίνονται ισχυρότεροι. Ισχυρός Δήμος δεν είναι μόνο ο πληθυσμιακά μεγάλος Δήμος, αλλά ο Δήμος που έχει διοικητική, οικονομική και τεχνική αυτοτέλεια.
Αυτονόητη είναι η πλήρης απόδοση των θεσμοθετημένων και των παρακρατηθέντων πόρων στους Δήμους από την κεντρική διοίκηση.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στις συνενώσεις των Δήμων, θα πρέπει να προηγηθεί σοβαρή χωροταξική μελέτη, καθώς και σοβαρή οικονομική ανάλυση για τη δαπάνη που απαιτείται.
Γ. Τα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης αποτελούν ιδιαίτερες οντότητες, όπου οι υπάρχοντες Δήμοι έχουν κατά κανόνα πλήρεις υπηρεσίες.
Γι’ αυτό στην υπάρχουσα μελέτη της ΚΕΔΚΕ (Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης – ΙΤΑ), οι δήμοι της Β’ Αθήνας δεν συνενώνονται. Τα χρονίζοντα προβλήματα του Λεκανοπεδίου (κυκλοφοριακό, ρύπανση, συγκοινωνίες, διαχείριση απορριμμάτων, πολιτική προστασία κ.λπ.) δεν θα επιλυθούν με τις συνενώσεις των Δήμων. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν στο πλαίσιο της Μητροπολιτικής Αυτοδιοίκησης, που είναι επιβεβλημένη. Είναι πολύ πιθανό συνενώσεις στη Β’ Αθήνας, οι οποίες γίνονται ως αντίβαρο σε επιβεβλημένες συνενώσεις της Περιφέρειας, να αποδειχτεί στο μέλλον ότι επιδείνωσαν τις υπάρχουσες δυσλειτουργίες και την κακή κατάσταση πολλών Α/βάθμιων ΟΤΑ.
Εκτιμούμε, ότι πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του το θέμα της ταυτότητας και εγγύτητας αιρετών και κατοίκων, καθώς και τις διαφορετικές φάσεις ανάπτυξης και οικονομικής κατάστασης των Δήμων.
Σε κάθε περίπτωση, η δημοκρατική διαβούλευση και η έκφραση γνώμης των τοπικών κοινωνιών (π.χ. τοπικό δημοψήφισμα), πριν τις συνενώσεις είναι επιβεβλημένη».
