Τη Μαρία Γώγου θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει ως τη «σιδηρά» κυρία της αντιπολίτευσης του δημοτικού συμβουλίου Λυκόβρυσης Πεύκης. Η ανάληψη των ηνίων της ηγεσίας της νεοσύστατης πολιτικής ομάδας τον περασμένο Φεβρουάριο με την ονομασία ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ δεν ήταν σίγουρα μία εξέλιξη ιδιαίτερα αναμενόμενη. Αρκετοί ήταν εκείνοι που την αμφισβήτησαν, η Μαρία Γώγου όμως τους διέψευσε πετυχαίνοντας μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να οδηγήσει τον συνδυασμό που ηγήθηκε στη δεύτερη θέση στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Η ΑΜΑΡΥΣΙΑ συνομίλησε μαζί της για την πορεία της μέσα στο χρόνο από την παιδική της κιόλας ηλικία στην Πεύκη, τα χρόνια της εφηβείας αλλά και τα χρόνια των Πανεπιστημιακών διακρίσεων στην ιατρική.
Φωτό: Καλοκαίρι του 1980 η Μαρία Γώγου σε χειραψία με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή στο Προεδρικό Μέγαρο, συνοδευόμενη από τους γονείς της.
Πού γεννηθήκατε και πότε;
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1966.
Πού και πώς περάσατε τα παιδικά σας χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Πεύκη, που τότε ήταν κοινότητα, με χωμάτινους δρόμους, αραιοκατοικημένη και γεμάτη με δέντρα. Αν και μοναχοπαίδι πέρασα ωραία παιδικά χρόνια και μεγάλωσα σε μια οικογένεια με την παρουσία του παππού και της γιαγιάς.
Πείτε μας μία ανάμνηση από την παιδική σας ηλικία που έχει χαραχτεί έντονα στη μνήμη σας;
Θυμάμαι τον παππού μου, τα Σαββατοκύριακα να με πηγαίνει «εκδρομή» στο Άλσος της Κηφισιάς με πακεταρισμένο στο καλαθάκι το κολατσιό μου. Στην είσοδο του άλσους υπήρχε μια παλιά κόκκινη ζυγαριά που βάζοντας ένα δίδραχμο έβγαζε ένα καρτελάκι με τα κιλά σου. Όσες φορές και να δοκίμαζα δεν άλλαζε τιμή 21, 22 και ήμουν τρίτη με τετάρτη δημοτικού. Αυτό που απολάμβανα στην επιστροφή, ήταν που ο παππούς με έβαζε στους ώμους και με γύριζε σπίτι.
Πείτε μας λίγα λόγια για την οικογένειά σας, τους γονείς σας και τα αδέλφια σας εφόσον έχετε…
Η οικογένειά μου ήρθε στην Πεύκη από τον Πειραιά, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, λόγω του κλίματος. Στην ευρύτερη περιοχή πολλοί Πειραιώτες έρχονταν για παραθερισμό. Ο πατέρας μου ήταν οικονομολόγος, αξιωματικός της αεροπορίας και αυτοδιοικητικός, μια που διετέλεσε πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου από το 1994 έως το 1997, αφού προηγουμένως είχε ασχοληθεί με τα τότε συνοικιακά συμβούλια. Η μητέρα μου εργαζόταν ως δημόσιος υπάλληλος στον ΟΛΠ, σχεδόν μέχρι τη γέννησή μου, οπότε και σταμάτησε. Είμαι μοναχοπαίδι και τα πρώτα μαθητικά μου χρόνια τα πέρασα στην «Ελληνική Παιδεία», μια που ο παππούς μου ήταν μέλος του σωματείου «Σωτήρ».
Αντίστοιχα, μιλήστε μας για τα γυμνασιακά και λυκειακά σας χρόνια καθώς και τις αναμνήσεις που τα συνοδεύουν μέχρι σήμερα;
Γυμνάσιο συνέχισα στην «Ελληνική Παιδεία» μέχρι το Λύκειο οπότε συνέχισα στο «Αρσάκειο Τοσίτσειο Εκάλης», απ΄ όπου και αποφοίτησα.
Έχετε κρατήσει στη ζωή σας φίλους από εκείνη την εποχή; Μιλήστε μας σχετικά…
Βέβαια και έχω. Μάλιστα με μια φίλη από τα παιδικά χρόνια γίναμε κουμπάρες. Κρατώ ακόμα πολύ καλές σχέσεις και με άλλες συμμαθήτριες (καθότι το σχολείο ήταν θηλέων).
Περιγράψτε μας τη μετέπειτα πορεία της ζωής σας, σπουδές, φιλίες, επαγγελματική πορεία, ενδιαφέροντα, ενασχολήσεις…
Ξεκίνησα τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη ,στην Κτηνιατρική σχολή. όμως σύντομα κατάλαβα ότι δεν με ικανοποιούσε και αποφάσισα να φύγω για το εξωτερικό. Σπούδασα στην Ρώμη, όπου και χαράχτηκε η επαγγελματική μου πορεία ως ιατρός. Σύναψα φιλίες εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού τόσο με τους καθηγητές μου όσο και με συμφοιτητές, σημερινούς συναδέλφους. Κύρια ενασχόλησή μου αποτελεί η συνεχής διεύρυνση των οριζόντων μου. Διαβάζω πολύ, λατρεύω τη θάλασσα και τις εκδρομές.
Τι αγαπάτε και τι απεχθάνεστε περισσότερο και γιατί;
Αγαπώ την οικογένειά μου, απεχθάνομαι το ψέμα.
Αν γνωρίζατε ότι σας απομένει μόνο μία ημέρα ζωής πως θα θέλατε να την περάσετε και γιατί;
Η ζωή δεν είναι στατική και η απάντηση μπορεί να μεταβάλλεται τόσο με την διάθεση της στιγμής, όσο και με της συνθήκες της εποχής.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας που έχετε αντιμετωπίσει με μία εσωτερική ψυχική διαδικασία και νιώθετε ότι μπορείτε να τον μοιραστείτε δημόσια;
Όσο και να φανεί υπερβολικό, δεν έχω φοβηθεί ποτέ κάτι. Ίσως σε αυτό να έπαιξε ρόλο ότι μεγάλωσα σε ένα ασφαλές και με ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς περιβάλλον.
Αντίστοιχα, ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας που ακόμη δεν έχετε αντιμετωπίσει;
Γενικά δεν έχω φοβίες.
Τι σημαίνει για εσάς έρωτας;
Απίστευτη ευτυχία!
Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος σας έρωτας; Πότε και πως γνωριστήκατε, πόσο κράτησε και τι οδήγησε στη διάλυσή της σχέσης σας εάν αυτή δεν κρατά έως σήμερα;
Λένε ότι ο μεγαλύτερος έρωτας είναι ο ανεκπλήρωτος. Εγώ θα έλεγα ότι είναι αυτός που διαρκεί στο χρόνο. Έτσι, ο άνδρας μου είναι για μένα ο μεγαλύτερος έρωτας! Άλλωστε για εκείνον ήμουν έτοιμη να φύγω στην Κρήτη από την οποία κατάγεται!
Εάν βρισκόσασταν με έναν ψυχαναλυτή ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να του πείτε;
Θα θέλατε να αντιστρέψουμε τους ρόλους;
Υπάρχουν σημεία – στοιχεία του εαυτού σας που θα τον χαρακτηρίζατε ως εσωστρεφή;
Σημεία ή στοιχεία όχι, αλλά όπως σε όλους μας, υπάρχουν στιγμές που κάποιος θέλει να μείνει μόνος…
Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο σας προτέρημα και ποιο το μεγαλύτερο σας μειονέκτημα;
Προτέρημα θεωρώ την αμεσότητα, ενώ μειονέκτημα την ειλικρίνεια, δεν μπορώ να κοροϊδέψω τον άλλο!
Εάν μπορούσατε επιστρέψετε πίσω στην εφηβική σας ηλικία και να ξεκινήσετε τη ζωή και την πορεία σας μέσα σε αυτή ξανά, θα κάνατε διαφορετικές επιλογές και γιατί; Τι ενδεχομένως θα θέλατε να αλλάξετε;
Αυτό πολλές φορές το έχω αναρωτηθεί κι εγώ και η απάντηση είναι πως δεν θα άλλαζα τίποτα!
Η γνώμη που έχετε εσείς για τον εαυτό σας πιστεύετε ότι ταυτίζεται με τη γνώμη των ανθρώπων που βρίσκονται πολύ κοντά σας;
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη, όπως καταλαβαίνετε, πιστεύω όμως ότι ταυτίζεται.
Αγαπημένα της Μαρίας Γώγου
Παιχνίδι: Μονόπολη
Κινηματογραφική ταινία: Ο κύκλος των χαμένων ποιητών
Τραγούδι: Ήλιος Θεός (Βασίλης Σκουλάς)
Ποτό: Τσιπουράκι
Καφές: Ελληνικός
Φαγητό και γλυκό: Ζυμαρικά, δεν συμπαθώ τα γλυκά
Ταξιδιωτικός προορισμός: Ρώμη
Βιβλίο: Το όνομα του ρόδου
Θεατρική παράσταση: Φον Δημητράκης (Ψαθάς)
Χρώμα: Πορτοκαλί
Εποχή του χρόνου: Άνοιξη
Συνέντευξη στη Θώμη Μελίδου
