Αναβαθμισμένη η αισθητική εικόνα της κεντρικής λεωφόρου Πεύκης στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης και των δρόμων της πόλης.
Στη φύτευση εποχιακών, κωνοφόρων δέντρων, θάμνων και καλλωπιστικών φυτών προχώρησε το Τμήμα Συντήρησης Πρασίνου του Δήμου σε κεντρικούς δρόμους και παρτέρια του Δήμου Λυκόβρυσης- Πεύκης, παρέμβαση η οποία, κατά κοινή ομολογία, αναβάθμισε αισθητικά την εικόνα των δρόμων του Δήμου. Όπως είχε δηλώσει και παλιότερα ο δήμαρχος Λυκόβρυσης – Πεύκης Τάσος Μαυρίδης, η φροντίδα του περιβάλλοντος αποτελεί και για το ίδιο, βασική προτεραιότητα, ενώ ο καλλωπισμός που γίνεται, αναδεικνύει αισθητικά τον δήμο μας.
Πιο αναλυτικά, φυτεύτηκαν θάμνοι και καλλωπιστικά δέντρα σε παρτέρια επί των οδών Τρυπιά, Βόλου, Αγωνιστών, Αϊδινίου, Αποστολοπούλου, Καποδιστρίου, Καλύμνου, Δωδεκανήσου, Βρυούλων, στον πεζόδρομο επί της Ιωαννίνων, Μικράς Ασίας, Εθνικής Αντιστάσεως, Χίου και Βύρωνος, στην Πλαστήρα από Μιαούλη έως Πόντου και από Πλάτωνος έως Μπότσαρη, Αγίας Παρασκευής και όλη η λεωφόρος Ειρήνης.
Τοποθετήθηκαν αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα
Επιπλέον, τοποθετήθηκαν αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα (τήλιες, πεύκα, κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι, κέδροι και κουκουναριές) πάνω σε πεζοδρόμια. Πιο συγκεκριμένα επί της Κορίνθου και Κω, Κονίτσης, Κολοκοτρώνη,στο τρίγωνο Δαγκλή και Ναυαρίνου, Δαγκλή και Υψηλάντου, Πλάτωνος, Βενιζέλου και Κορίνθου, Γρηγορίου Λαμπράκη, πλατεία Βύρωνος στην Πεύκη και στο Δημαρχείο της Λυκόβρυσης, στην κεντρική πλατεία της Πεύκης, κατά μήκος της Λεωφόρου Ειρήνης,Δημοκρατίας και Δημοσθένους καθώς επίσης και Κουντουριώτου, Δαγκλή και Αγ.Παντελεήμονα. «Παρακαλούνται οι δημότες να στηρίξουν την προσπάθεια της υπηρεσίας για την αναβάθμιση του πρασίνου της πόλης και να προστατεύσουν αυτά τα φυτά είτε από φθορές είτε κλοπές», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση του Δήμου Λυκόβρυσης – Πεύκης.
Τα περιβαλλοντικά οφέλη του πρασίνου στο αστικό τοπίο
Περιορισμός ατμοσφαιρικής ρύπανσης: Επιφάνεια φυλλώματος 25m2 μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μιας ημέρας σε οξυγόνο για έναν άνθρωπο. Γενικά σε μια επιφάνεια πρασίνου ενός εκταρίου που περιλαμβάνει δένδρα, θάμνους και χλόη, αποδίδονται 600kg O2 σε 12 ώρες, ενώ δεσμεύονται 900kg CO2 (Αραβαντινός και Κοσμάκη, 1988). Ανάλογες ζώνες πρασίνου περιορίζουν κατά 45% τους αέριους ρυπαντές από οξείδια C, N και S, τους βασικότερους ρύπους που συναντάμε στα πολεοδομικά συγκροτήματα (McPherson et al., 1999). Μια επιφάνεια πρασίνου δημιουργεί ρεύματα αέρα που εξουδετερώνουν εν μέρει το φράγμα της θερμοκρασιακής αναστροφής που παγιδεύει τη ρύπανση.
Επίδραση στις συνθήκες μικροκλίματος: Τα φύλλα των δένδρων συγκρατούν, αντανακλούν, απορροφούν και μεταβιβάζουν ηλιακή ακτινοβολία. Ένα δένδρο με επάρκεια νερού, διοχετεύει καθημερινά στην ατμόσφαιρα μέχρι 400L νερό με μορφή υδρατμών (Kramer and Kozlowski, 1979). Σε συνθήκες καύσωνα το κατάλληλο αστικό και περιαστικό πράσινο μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία μέχρι και 5 βαθμούς (McPherson et al., 1999).
Εμπλουτισμός υδροφόρου ορίζοντα: Όταν δεν υπάρχει βλάστηση στις ακάλυπτες επιφάνειες, τα όμβρια ύδατα ρέουν ταχύτατα επιφανειακά ή μέσα από τους αποχετευτικούς αγωγούς και έτσι δεν ενισχύουν τους υδροφόρους ορίζοντες (Attore et al., 2000). Αντίθετα η ύπαρξη βλάστησης εξασφαλίζει τη σύνδεση με τους υδροφόρους ορίζοντες, ενώ μειώνονται τα νερά απορροής. Ένα μέρος της βροχόπτωσης συγκρατείται από τα φύλλα και ένα άλλο διεισδύει στο έδαφος, όπου ένα μέρος συγκρατείται από αυτό και ένα άλλο εμπλουτίζει τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες (Kuchelmeister, 2000).
Αντιανεμική προστασία: Δένδρα και θάμνοι μπορούν να ρυθμίζουν την κίνηση και την ταχύτητα του ανέμου δρώντας σαν εμπόδιο, εκτρέποντας ή ρυθμίζοντας την κατεύθυνση του. Το αποτέλεσμα και ο βαθμός ρύθμισης ποικίλει ανάλογα με τα είδη των δένδρων, το ύψος τους, τη μορφή τους, την πυκνότητα και συνοχή του φυλλώματος και την τρέχουσα διάταξη των δένδρων και θάμνων (Ντάφης, 1989, McPherson et al., 1999).
Συγκράτηση εδαφών: Οι διάφορες μορφές βλάστησης έχουν την δυνατότητα να συγκρατούν τα εδάφη και να τα κρατούν συνεκτικά. Έτσι αποφεύγονται κατολισθήσεις και διαβρώσεις, και σε μη αστικές περιοχές, και σε περιαστικές και αστικές, όπως πάρκα με έντονο ανάγλυφο ή ακάλυπτες και αδιαμόρφωτες επιφάνειες (Kuchelmeister, 2000).
Μείωση του θορύβου: Ζώνες πρασίνου απομονώνουν χώρους με σημαντική ηχορύπανση, όπως αυτοκινητόδρομοι, εργοστάσια, αυλές σχολείων, σιδηροδρομικές γραμμές. Κάθε τετραγωνικό μέτρο πρασίνου μειώνει το θόρυβο κατά 0,17 ντεσιμπέλ (Harris and Dines, 1998, Samara and Tsitsoni, 2010).
Καταπολέμηση της σκόνης: Λόγω της επιβράδυνσης της ταχύτητας του ανέμου μέσα από τη βλάστηση, η αιωρούμενη στην ατμόσφαιρα σκόνη επικάθεται στα φύλλα από τα οποία ξεπλένεται κατόπιν με τη βροχή. Τα δένδρα μπορούν να συγκρατήσουν μέχρι και το 75% της ρύπανσης που προέρχεται από τη σκόνη και τον καπνό (Hodge, 1995).
Προστασία της βιοποικιλότητας: Το αστικό πράσινο παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσα στο περιβάλλον της πόλης. Πολλές αστικές περιοχές με πάρκα, δενδροστοιχίες και κήπους καθώς και η ύπαρξη ρεμάτων, ποταμών αποτελούν καταφύγιο και ενδιαίτημα πολλών ειδών της πανίδας μιας περιοχής (McPherson et al.,
1999, Tjallingii, 2000).
Αισθητική βελτίωση: Η χρήση του πρασίνου στον πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό βελτιώνει την αισθητική αντίληψη και την απόλαυση του αστικού τοπίου. Η κατάλληλη χρήση φυτικού υλικού καθώς και άλλων φυσικών στοιχείων (νερό, πέτρα, ξύλο) μπορεί να βοηθήσει στην αρμονική σχέση μεταξύ κατασκευών, ανθρώπων και φυσικού περιβάλλοντος (Hodge, 1995, Burden, 2006).
Τα κοινωνικά και οικονομικά οφέλη
Υγεία: Η βελτίωση που το αστικό πράσινο επιφέρει στις κλιματικές συνθήκες, το έδαφος και το νερό, επιδρά θετικά στην υγεία των αστών (Kuchelmeister, 2000).
Εκπαίδευση: Τα οφέλη και οι λειτουργίες της βλάστησης για μια πόλη μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης, μέσω βοτανικών κήπων και πάρκων περιβαλλοντικής πληροφόρησης.
Αναψυχή: Χώροι πρασίνου όπως πάρκα, άλση, και περιαστικά δάση αποτελούν χώρους αναψυχής, ξεκούρασης και διαφυγής από την καθημερινή ένταση.
Εργασία: Η άσκηση της δασοπονίας πόλεων μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης στους κατοίκους μιας πόλεως και είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις φτωχότερες χώρες. Στις ανεπτυγμένες χώρες το αστικό πράσινο αποτελεί σημαντικό κλάδο ανάπτυξης αντίστοιχων επιχειρήσεων όπως φυτώρια, τεχνικές εταιρίες συντήρησης και εγκατάστασης πρασίνου κλπ (McPherson et al. 1999, Kuchelmeister 2000).
Αύξηση της αξίας των ιδιοκτησιών: Ιδιοκτησίες πλησίον πάρκων ή χώρων πρασίνου έχουν μεγαλύτερη ζήτηση και μεγαλύτερη οικονομική αξία, 5-12% (Luttik, 2000).
Παραγωγή υλικών αγαθών: Στις αναπτυσσόμενες και φτωχότερες χώρες το αστικό πράσινο συμβάλει στην παραγωγή υλικών όπως τροφής, καυσίμων και ξυλείας, που με τη σειρά τους συμβάλουν στη βελτίωση της ζωής των κατοίκων (Kuchelmeister, 1998).
