Η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε
Η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης άρχισε επίσημα στις 7 Απριλίου του 1453. Όμως οι προετοιμασίες είχαν αρχίσει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους με την μεταφορά των κανονιών και τον Μάρτιο
με την έλευση του οθωμανικού στρατού κάτω από τα τείχη της Πόλης. Οι πολιορκητές ανέρχονταν σε 150.000 στρατιώτες και πλαισιώνονταν από τεχνίτες,εργάτες, υπηρέτες, κλπ. και μεγάλο πλήθος ατάκτων
Ήταν άριστα οργανωμένος και εκπαιδευμένοςκαι φανατισμένος από τους δερβίσηδες (Τούρκους μοναχούς), που κυκλοφορούσαν στο στρατόπεδο και τόνωναν την πολεμική ορμή του πλήθους.
Ο πολεμικός στόλος αποτελούμενος από 400 πλοία έφθασε στο Βόσπορο στις 12Απριλίου.Ο Μωάμεθ έστησε τη σκηνή του απέναντι από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού. Για τον αποκλεισμό της πόλης χρησιμοποίησαν τα κάστραπου είχαν χτίσει στις δυο πλευρές του Βοσπόρου,το Ανατολούκαι το Ρούμελη.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος εις Μάχην του 1453, Μυτιλήνη μουσείο Θεόφιλου «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΟΛΗ :Σας σήμερα οι μνήμες ξυπνούν»
Η Κωνσταντινούπολη, αχ η Κωνσταντινούπολη!
Η πόλη του Κωνσταντίνου, η πόλη της Παναγιάς, η πόλη της καρδιάς μας! Το 330μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος σε μια σπάνιας ευφυΐας κίνηση μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην περιοχή του Βυζαντίου, εκεί όπου Ευρώπη και Ασία συναντιούνται, εκεί όπου χρόνια που μεσολάβησαν από τη γέννηση ως το θάνατό της, η Πόλη έζησε στιγμές δόξας μα και φρίκης, γνώρισε πιστούς φίλους μα και κηρυγμένους εχθρούς.
Όνειρο πολλών φιλόδοξων ήταν τούτη η πόλη,για την οποία οι έμποροι της Μεσαιωνικής Δύσης έλεγαν ότι ήταν λουσμένη στο φως. Κι όμως οι πόλεμοι και οι εσωτερικές τριβές κάποτε την γονάτισαν,ώστε όταν ο Μεχμέτ ο Βʹ ξεκινούσε το φιλόδοξο σχέδιο να την αποκτήσει, η Πόλη ήταν η σκιά του παλαιού της εαυτού.
Παρόλα αυτά,ίσως να μην χανόταν από τους Οθωμανούς εάν δεν την είχαν αποδεκατίσει πρώτα οι Χριστιανοί!
Η μεγάλη κατηφόρα για την Κωνσταντινούπολη είχε αρχίσει το 1204, όταν οι Σταυροφόροι την άλωσαν και με πρωτοφανή μανία κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμού της.
Στα 57χρόνια που έμειναν οι Δυτικοί, οι βιβλιοθήκες της απογυμνώθηκαν, οι ναοί της βεβηλώθηκαν, οι θησαυροί της κλάπηκαν, τα ταμεία της άδειασαν.
Όταν το 1261ο στρατηγός Στρατηγόπουλος την ελευθέρωσε, η Βασιλεύουσα δεν ήταν παρά μια πόλη ρημαγμένη που πέρασε τα τελευταία 129 ελεύθερα χρόνια της πασχίζοντας μάταια να βρει δυνάμεις για να αμυνθεί κόντρα στους πανίσχυρους Οθωμανούς.
Τι είναι όμως σήμερα για μας η Πόλη;
Η ευρωπαϊκή παραθαλάσσια πόλη με τις χιλιοτραγουδισμένες φυσικές ομορφιές και τα θαυμαστά μνημεία ενός λαμπρού
Βυζαντινού Πολιτισμού, τόσο κοντινή απʹ τα σύνορά μας και τόσο κατάλληληγιατουρισμό; Ὴ μια μεγάλη αγορά με τα φτηνά ασημικά και δερμάτινα είδη της;
Ὴ μια απλή επιθυμία και περιέργεια να περιδιαβάσουμε την Πόλη‐Μύθο, να επισκεφτούμε τα ξακουστά σε χλιδή παλάτια των Σουλτάνων και τις πολυάριθμες βυζαντινές εκκλησίες;
Ὴ ίσως ένα ταπεινό προσκύνημα στην Αγιά Σοφιά μας.
Η Πόλη πρέπει να είναι και σήμερα όπως εδώ και πεντέμισι αιώνες της καρδιάς μας ο καημός. Ο ίδιος πόνος και θρήνος «Πήραν την Πόλη πήραν την».
Ας δούμε όμως μία συνοπτική αναδρομή στην πολύ πλούσια,μα και διδακτική ιστορία της πόλης του Βυζαντίου αλλά και της Μικράς Ασίας.
12ος αιώνας π.Χ.: Όταν οι Δωριείς έρχονται στο νότιο Ελλαδικό χώρο, οι πολυπράγμονες Ίωνες μετακινούνται στα μικρασιατικά παράλια.
8ος αιώνας π.Χ.: Ήδη η Ιωνία έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ, σε πληθυσμό και οικονομικά, ώστε να αποτελεί Μητρόπολη, από όπου ξεκινούν άποικοι προς κάθε γωνιά του τότε γνωστού ‐ κόσμου.
7ος αιώνας π.Χ.: Ο Βύζας ο Μεγαρεύς,ιδρύει στον πορθμό Βόσπορο την ιωνική αποικία, η οποία παίρνει το όνομά του,Βυζάντιον.6ος αιώνας π.Χ. Μετά τις υλικές επιτυχίες, πνευματικά κατορθώματα πραγματοποιούνται πρώτα εδώ, με πρωταγωνιστές μεγάλους φιλοσόφους και πανεπιστήμονες,όπως ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Αναξίμανδρος, ο Αναξιμένης,ο Ηράκλειτος. Αυτοί,προσπαθώντας να εξηγήσουν την προέλευση του κόσμου, έφθασαν σε πολύ υψηλά σημεία διανοήσεως και θεμελίωσαν τις βάσεις της φιλοσοφίας. Τη λάμψη τους γνώριζε όλη η Μεσόγειος και οι μαθητές τους συνέχισαν επάξια το έργο τους.
