Με αφορμή την επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης πρόσφατα από τους Οθωμανούς και το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ο Σύλλογος Μικρασιατών Πεύκης – Λυκόβρυσης «ΙΩΝΙΑ» παρουσιάζει μια ιστορική αφήγηση των γεγονότων που οδήγησαν στο τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και ουσιαστικά την αρχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διατηρώντας την ίδια πρωτεύουσα με παράφραση του ονόματός της. Ένα απόσπασμα αυτής της παρουσίασης μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια:
Μεσάνυχτα της 29ης Μαΐου 1453 όπου οι κραυγές των επιτιθέμενων σχίζουν τον αέρα και η Κωνσταντινούπολη καλεί με τις καμπάνες το λαό της στα τείχη. Η επίθεση ξεκινά κατά κύματα και την Παρασκευή 1η Ιουνίου 1453 γίνεται και η επίσημη μουσουλμανική προσευχή στο Ναό της του Θεού Σοφίας.
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης
Η θέση της Κωνσταντινούπολης ήταν μοναδική για τον τότε γνωστό κόσμο, ενώ ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο στρατηγικά σημεία στον πλανήτη μας.
Βρίσκεται στο σημείο που ενώνονται οι δυο ήπειροι, η Ευρώπη και η Ασία, ενώ ταυτόχρονα ελέγχει τους στρατιωτικούς δρόμους από τη Μαύρη θάλασσα προς τη Μεσόγειο.
Η θέση της ίδιας της πόλης ήταν εξαιρετικά οχυρή.
Από τις τρεις πλευρές περικλείεται από θάλασσα (Προποντίδα,Βόσπορος,Κεράτιος κόλπος), ενώ από την τέταρτη μπορούσε να οχυρωθεί εύκολα με τείχος.
Επίσης βρισκόταν στο σταυροδρόμι των εμπορικών οδών της εποχής,του οδικού, που ξεκινούσε από την Ευρώπη και κατέληγε στη Μεσοποταμία και μέσω του δρόμου του μεταξιού στην Κίνα, αλλά και του θαλάσσιου που ξεκινούσε από τις Ιταλικές πόλεις και έφθανε στη Μαύρη θάλασσα.
Επίσης διέθετε ένα καλό φυσικό λιμάνι, τον Κεράτιο κόλπο.
Χάρις στα απόρθητα τείχη της και στην ισχύ του βυζαντινού κράτουςη Κωνσταντινούπολη έμεινε απόρθητη για σχεδόν 1000 χρόνια.
Γνώρισεπολλές πολιορκίες από τους Αβάρους, τους Άραβες, τους Ρώσους, τους Βουλγάρους, αλλά έμελλε να πέσει για πρώτη φορά το 1204 στα χέρια των Σταυροφόρων, οι οποίοι κατευθύνονταν προς την Παλαιστίνη για να ελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους.
Κατάληψη Κων/πολης από Σταυροφόρους, Παρίσι βιβλιοθήκη Ναυστάθμου
Οι Βυζαντινοί ξαναπήραν στην κατοχή τους την Κωνσταντινούπολη το 1261 και τη διατήρησαν για σχεδόν 200 χρόνια ακόμη.
Παρά την αδυναμία τους οι Βυζαντινοί θα αποκρούσουν και άλλες πολιορκίες μέχρι να φθάσει η αποφράδα μέρα του 1453.
