Γράφει ο Ευάγγελος Τσούκας: Κλινικός φυσικοθεραπευτής – Yποψήφιος με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Θεόδωρου Αμπατζόγλου.
Σαν να ακούω την παρακλητική φωνή των ΑμεΑ και των οικογενειών τους να διεκδικήσουν στο δικό τους χώρο λίγη χαρά, κάποια ξενοιασιά, περισσότερη επικοινωνία, για κοινωνική ένταξη και ανθρώπινη μεταχείριση. Σε έναν τέτοιο χώρο μπορούν να απασχοληθούν δημιουργικά και να ασκήσουν το δικαίωμα της διαφορετικότητάς τους, τελικά… Έχω την αίσθηση, μερικές φορές, ότι στον κοινωνικό μας ορίζοντα βλέπουμε τη ζωή μέσα από «θαμπό» καθρέφτη. Δεν την αντιμετωπίζουμε πρόσωπο με πρόσωπο. Αγνοούμε απτές κοινωνικές πραγματικότητες. Ανεχόμαστε ελλειμματικές ανθρώπινες καταστάσεις. Κάποτε «δολοφονούμε» ανθρώπινους χαρακτήρες και ατομικές υπάρξεις…. Άραγε, χρειάζεται ιδιαίτερη ευαισθησία και κοινωνική συνείδηση για να κατανοήσει κανείς την πραγματικότητα των ατόμων αυτών και να αγνοήσει τις ανάγκες τους;
Διαβάστε: Ε. Τσούκας: «Δρω Τοπικά – Σκέπτομαι Παγκόσμια Γίνομαι Ενεργός Πολίτης…».
Ο συνδυασμός μας ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ για το Μαρούσι του Θ. Αμπατζόγλου έχει εξαγγείλει συγκεκριμένο πρόγραμμα φροντίδας για τα ΑμεΑ. Έχει διαμορφώσει συγκεκριμένες πολιτικές και κοινωνικές δράσεις. Εγώ θα σταθώ, κάπως εμφατικά, σε μια από αυτές. Τη θεωρώ πρωτότυπη και αναγκαία… Εννοώ την ίδρυση, την οργάνωση και τη λειτουργία μιας Παιδικής Χαράς στο Μαρούσι, αποκλειστικά για άτομα με αναπηρία. Δεν είναι προεκλογική «εξαγγελία». Είναι βαθιά πεποίθηση για την ανάγκη και την ανακούφιση αυτών των παιδιών… Έχω παρατηρήσει συχνά, (το έχω ζήσει και ως επαγγελματίας) τι σημαίνει ευκινησία του παιδιού σε έναν χώρο μη λειτουργικό… Πόσο ακατάλληλη, πόσο επικίνδυνη και «αφιλόξενη» είναι η κοινή Παιδική Χαρά των παιδιών, στην οποία καταφεύγουν και τα ΑμεΑ. Τότε αντιλαμβάνεται κανείς την αξία μιας ξεχωριστής Παιδικής Χαράς με τον κατάλληλο εξοπλισμό, με τους όρους προσπέλασης, χειρισμού και ασφάλειας… Αρκεί να φανταστούμε ένα παιδί με αναπηρικό αμαξίδιο, ή ένα παιδί με την όποια μορφή αναπηρίας, να προσπαθεί,στοιχειωδώς, να απολαύσει λίγες στιγμές χαλάρωσης, κάποιες ευκαιρίες επικοινωνίας, κάποιες δυνατότητες ψυχαγωγίας, που την έχει τόση ανάγκη…
Η Παιδική Χαρά για τα ΑμεΑ μπορεί να λειτουργήσει στα πλαίσια του Κοινωνικού Προγράμματος του Δήμου. Στο πλαίσιο αυτού του Προγράμματος μπορεί να διαμορφωθεί ένας χώρος άνετος, κατάλληλα εξοπλισμένος, ένας χώρος λειτουργικός και ασφαλής για τα ΑμεΑ. Ο χώρος αυτός δεν θα είναι μόνο μια «όαση» καταφυγής, και ψυχαγωγίας. Θα είναι, κυρίως μια δυνατότητα επικοινωνίας και ουσιαστικής κοινωνικοποίησης για τα ΑμεΑ… Οι γονείς των ΑμεΑ, που ζουν μια Οδύσσεια ελλείψεων και προβλημάτων, θα βρίσκουν μια ζεστή γωνιά να «ακουμπήσουν» το πρόβλημα και την οδύνη τους. Μια τέτοια οργάνωση μπορεί να εξειδικευτεί σε πρόσθετες και ευρύτερες δράσεις, οι οποίες θα δικαιώσουν τον κοινωνικό ρόλο και την ανθρώπινη ευαισθησία του Δήμου για τους πολίτες του. Τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για οργανωμένη, ώριμη και ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!
Διαβάστε: Ε. Τσούκας: «Φυσικοθεραπευτική Προσέγγιση στη Γηριατρική Σύγχρονες Τάσεις & Προοπτικές».
