Νέο επεισόδιο στο πολυσυζητημένο "σίριαλ" των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων στον Δήμο μας. Αρνητικός πρωταγωνιστής νυν αντιδήμαρχος και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Μαρούσι και Πόλη και Γειτονιά!», ο οποίος έδωσε έγκριση –αν και αναρμόδιος- σε τρεις διαφημιστικές εταιρείες, προκειμένου να τοποθετήσουν πινακίδες τους στη Λ. Κηφισιάς, ενώ ο τότε αρμόδιος αντιδήμαρχος είχε απορρίψει τις σχετικές αιτήσεις.
Ο δήμαρχος, αν και ενημερώθηκε για το συμβάν, δεν έπραξε τίποτε, επιλέγοντας την ένοχη σιωπή…
Μία αποκαλυπτική ιστορία καταγγέλθηκε πρόσφατα στην «Α», η οποία και επιβεβαιώνει την έκταση της διαφθοράς που χαρακτηρίζει κάποιους μηχανισμούς της δημοτικής διοίκησης. Πρωταγωνιστής στη σοβαρή αυτή υπόθεση είναι νυν αντιδήμαρχος του Δήμου Αμαρουσίου, ο οποίος συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Μαρούσι Και Πόλη και Γειτονιά!», του κ. Στάθη Ραγκούση, επιδιώκοντας προφανώς να συνεχίσει υπό άλλη παραταξιακή στέγη το… έργο του.
Η υπόθεση αφορά σε παραποίηση εγγράφων του Δήμου προκειμένου να χορηγηθεί άδεια τοποθέτησης διαφημιστικών πλαισίων σε διαφημιστικές εταιρείες. Η εφημερίδα μας δεν θ’ αποκαλύψει στο παρόν φύλλο το όνομά τού εν λόγω αντιδημάρχου, δίνοντας μια τελευταία ευκαιρία στον δήμαρχο να πάρει επιτέλους θέση. Αν αυτό δεν γίνει, στο επόμενο φύλλο μας θα αναφέρουμε το όνομα τού εν λόγω αντιδημάρχου και, βέβαια, θα δημοσιοποιήσουμε τα έγγραφα που έχουμε στα χέρια μας και τα οποία αποκαλύπτουν τις μη σύννομες πράξεις του.
Για την ώρα θα σας δώσουμε μερικά στοιχεία από την ιδιαίτερα σοβαρή αυτή ιστορία, που αφήνει τεράστια ερωτηματικά για τον τρόπο με το οποίο η απερχόμενη διοίκηση διαπραγματεύεται με τις επιχειρήσεις το μέλλον του Αμαρουσίου.
Όλα ξεκίνησαν την περίοδο Απριλίου-Μαΐου 2005, όταν τρεις διαφορετικές διαφημιστικές εταιρείες υπέβαλαν στον Δήμο Αμαρουσίου αιτήσεις για τη χορήγηση άδειας προκειμένου να τοποθετήσουν φωτεινές διαφημιστικές επιγραφές, το διάστημα Ιούνιος-Δεκέμβριος 2005, σε πέντε συγκεκριμένους χώρους της πόλης –πού αλλού;- στη Λεωφόρο Κηφισιάς.
Στο αίτημα των συγκεκριμένων εταιρειών απάντησε, τον Ιούλιο του 2005, ο καθ’ ύλην αντιδήμαρχος του Δήμου Αμαρουσίου, ο οποίος αφού επέστρεψε τους σχετικούς φακέλους στους ενδιαφερόμενους, τους ενημέρωσε ότι ο Δήμος δεν θα εκδώσει άδειες, λόγω του ότι επίκειται τροποποίηση της σχετικής με τη διαφήμιση νομοθεσίας.
Κι ενώ η υπόθεση φαινόταν να κλείνει εκεί, τον Οκτώβριο του 2005 εμφανίζεται στο τμήμα εσόδων του Δήμου Αμαρουσίου υπάλληλος διαφημιστικής εταιρείας προκειμένου να εξοφλήσει τέλη διαφημιστικών πινακίδων, που αφορούσαν στις προαναφερόμενες περιπτώσεις, συνολικού ποσού 17.010,90 ευρώ. Η υπάλληλος του Δήμου τον ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να εισπράξει τα σχετικά τέλη γιατί οι αναφερόμενες διαφημιστικές πινακίδες δεν είχαν άδεια από τον Δήμο. Ωστόσο, έκπληκτη ενημερώθηκε ότι υπήρχαν σχετικές άδειες, τις οποίες μάλιστα έλαβε στη συνέχεια με φαξ, και οι οποίες έφεραν την υπογραφή έτερου αντιδημάρχου(!).
Η υπάλληλος, πράττοντας το καθήκον της, ενημέρωσε τους προϊσταμένους της για το συμβάν, αναφέροντας μάλιστα στη σχετική επιστολή της ότι τέτοιου είδους γεγονότα, εκτός του ότι εμποδίζουν τη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων του κάθε υπαλλήλου, θίγουν και το κύρος του Δήμου.
Κάπου εδώ σταματούν τα γεγονότα και μπορούμε, πλέον, να υποθέσουμε τι μεσολάβησε μεταξύ Μαΐου 2005 και Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Προφανώς, λοιπόν, οι διαφημιστικές εταιρείες, βρίσκοντας «τείχος» στον πρώτο αντιδήμαρχο, προσέτρεξαν για βοήθεια σε κάποιον περισσότερο… επιρρεπή στα… θέλγητρά τους. Ο τελευταίος, πήρε απλώς τις αποφάσεις του συναδέλφου του, κράτησε τους αριθμούς πρωτοκόλλου, και ενέκρινε τα αιτήματα για τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων. Έτσι, με αυτές τις εγκρίσεις ανά χείρας, πήγαν οι εταιρείες στη συνέχεια στον Δήμο να καταβάλουν τα σχετικά τέλη, «νομιμοποιώντας» την παράνομη συναλλαγή τους με τον Δήμο.
Ευτυχώς, η υπάλληλος του Δήμου Αμαρουσίου αντέδρασε με αξιομνημόνευτη προσήλωση στο καθήκον της και όχι μόνο απέτρεψε την έκνομη συναλλαγή (αν και το ρεπορτάζ δεν μας διαφώτισε πολύ για την κατάληξη της υπόθεσης), αλλά και ενημέρωσε τους προϊσταμένους της. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το ίδιο και για τον δήμαρχο Αμαρουσίου, ο οποίος –αν και ενημερώθηκε σχετικώς- δεν έπραξε τίποτε για ν’ αποκαταστήσει τα πράγματα. Με άλλα λόγια, αντί να πραγματοποιήσει ΕΔΕ και να αποπέμψει τον «περίφημο» αντιδήμαρχό του, προτίμησε να σιωπήσει και να κουκουλώσει την υπόθεση, συνεργώντας σε μια κατάφορα έκνομη πράξη. Εθισμός στην αλαζονεία της εξουσίας, αδιαφορία, αποδοχή; Μόνο ο ίδιος το γνωρίζει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οφείλει –έστω και τώρα– να πάρει θέση και κυρίως να πάρει μέτρα.
Όσο για τον πρωταγωνιστή της υπόθεσης, αυτός επιθυμεί να συνεχίσει τις εν κρυπτώ δραστηριότητές του, συμμετέχοντας ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «Μαρούσι Και Πόλη και Γειτονιά!». Αλήθεια, έχουμε μεγάλη απορία να δούμε πώς θα αντιδράσει ο υποψήφιος δήμαρχος Στάθης Ραγκούσης όταν αποκαλυφθεί το όνομα του στελέχους του. Θα κάνει αυτό που δεν έκανε ο απερχόμενος δήμαρχος, δείχνοντάς του την πόρτα της εξόδου από τον συνδυασμό ή –μη θέλοντας να πικράνει τον άνθρωπο που του έδωσε το δακτυλίδι της διαδοχής– θα εξακολουθήσει να τον στεγάζει πολιτικά, νομιμοποιώντας ουσιαστικά τις παράνομες πράξεις του;
