Από τις 17 έως τις 25 Μαΐου η Δανάη, η Λυδία και ο Στέργιος είχαν την ευκαιρία να βρεθούν στο Saint-Saud-Lacoussière της Γαλλίας, για να συμμετέχουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα κινητικότητας Erasmus + «Build and Grow: on the road to sustainability with youth (Practical Eco Building, Permaculture Basics and More), μέσω της ΜΚΟ «The Southern Lights» (Νότιο Σέλας).
Στο πλαίσιο του προγράμματος, οι τρεις Έλληνες γνώρισαν νέους ανθρώπους, έκαναν φιλίες, αντάλλαξαν απόψεις, συνεργάστηκαν και δούλεψαν για έναν κοινό σκοπό με 17 ακόμα άτομα από 4 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γουαδελούπη, Αυστρία, Ρουμανία και Πορτογαλία). Στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, το κοινό ενδιαφέρον ήταν η δημιουργία κτισμάτων με οικολογικά υλικά, καθώς και η αειφόρος γεωργία. Οι συμμετέχοντες, μέσα από διάφορες βιωματικές δραστηριότητες, έμαθαν τις βασικές αρχές των δομικών υλικών και της αρχιτεκτονικής, ενώ με την καθοδήγηση των εκπαιδευτών κατασκεύασαν μια ξηρή τουαλέτα, καθώς και ένα θολωτό χώρο από ασβέστη και άχυρο.
Στα πλαίσια του training course είχαν τη δυνατότητα να ασχοληθούν με την κατασκευή ενός κτίσματος, ακολουθώντας την τεχνική της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής με φυσικά υλικά. Συγκεκριμένα, στη δημιουργία ενός μικρού θολωτού κτιρίου που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως χώρος ευεξίας και χαλάρωσης. Τέτοιου είδους οικολογικές κατασκευές φτιάχνονται από φυσικά υλικά που παρέχει η φύση της εκάστοτε περιοχής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έγινε συλλογή νερού, χώματος και άχυρου από τον περιβάλλοντα χώρο ενώ είχε ήδη προηγηθεί η συλλογή και τοποθέτηση πλίνθων στη βάση του κτίσματος. Η τεχνική που ακολούθησαν οι συμμετέχοντες ώστε να φτιάξουν το κατάλληλο υλικό που θα απέδιδε υπόσταση στο μικρό κτίριο ήταν απλή, αλλά απαιτούσε ιδιαίτερη προσοχή και λεπτομέρεια.
Η εμπειρία
Ο λόγος στους ίδιους: «Αρχικά αναμειγνύαμε χώμα με νερό και ασβέστη και το ανακατεύαμε με τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να προκύψει ένα μείγμα λασπώδους μορφής. Την ίδια στιγμή, κάποια άτομα της ομάδας διαχώριζαν μικρές μάζες άχυρου, από έναν μεγάλο όγκο αυτού, τις οποίες έπρεπε να φέρουμε σε ίσια μορφή και να τις λυγίσουμε κατά μήκος ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη ελαστικότητα. Στην πορεία βουτούσαμε κάθε μικρή μάζα άχυρου μέσα στο μείγμα χώματος – ασβέστη – νερού και φροντίζαμε ώστε να είναι όλες οι ίνες της μάζας πλήρως καλυμμένες από το μείγμα μας. Έπειτα τις τοποθετούσαμε κυκλικά του κτιρίου πάνω σε ήδη υπάρχουσα στρώση θεμελίων που είχαν προσθέσει τα παιδιά της κοινότητας. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία και ιδιαίτερα όταν φτάσαμε στο στάδιο να φτιάξουμε το περίγραμμα των ανοιγμάτων (παράθυρα, πόρτες) διότι έπρεπε να δημιουργήσουμε “διαδρόμους” ώστε, σε περιπτώσεις βροχοπτώσεων, το νερό να ακολουθεί την πορεία αυτών και να καταλήγει στο έδαφος.
Το κλίμα που επικρατούσε στην ομάδα κατά τη διάρκεια της δόμησης ήταν μαγικό καθώς το αίσθημα της ομαδικότητας ήταν ισχυρό, βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον, διασκεδάζαμε και δημιουργούσαμε την ίδια στιγμή. Οι αρχιτέκτονες που μας καθοδηγούσαν ήταν απίστευτα βοηθητικοί, μας εξηγούσαν την παραμικρή λεπτομέρεια της διαδικασίας της δόμησης αλλά και ιδιαίτερα προστατευτικοί, καθώς μας παρείχαν όλον τον απαραίτητο εξοπλισμό προφύλαξης. Τα οφέλη τέτοιου είδους βιώσιμου σχεδιασμού είναι πολλά καθώς το περιβαλλοντικό αντίκτυπο είναι ιδιαίτερα χαμηλό ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνονται αποδοτικότερα ποσοστά θερμικής άνεσης των χρηστών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι ανανεώσιμα, ανακυκλώσιμα και οι θερμομονωτικές τους ικανότητες είναι υψηλές, αφού το χώμα εξισορροπεί την υγρασία του αέρα και ρυθμίζει την ροή της θερμότητας. Ήταν μια παραμυθένια εμπειρία γεμάτη πολύχρωμα συναισθήματα σε ένα μέρος που είχαμε την ευκαιρία να συνδεθούμε τόσο με τη γαλήνη που μας παρέχει η φύση όσο και με την αίσθηση ολοκλήρωσης, συνυπάρχοντας με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και τρόπου ζωής.
Εκτός από τη δημιουργία του παραπάνω κτίσματος, είχαμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε στην κατασκευή μιας τουαλέτας κομπόστ. Η διαδικασία έγινε στα ίδια πλαίσια, δηλαδή δημιουργήθηκε μια ακόμα ομάδα και υπήρχε ένας αρχιτέκτονας που μας καθοδηγούσε και μας προσέφερε τις γνώσεις του πάνω στο αντικείμενο. Η τουαλέτα κομπόστ φτιάχτηκε από ξύλα και χρειάστηκε ομαδική δουλειά και φαντασία. Οι σανίδες κόπηκαν στο κατάλληλο μέγεθος, η οροφή που τοποθετήσαμε ήταν από διαφανές πλαστικό, που σου δίνει τη δυνατότητα να βλέπεις τον ουρανό και να σε κάνει να νιώθεις πιο κοντά στη φύση, ενώ στο μπροστινό μέρος τοποθετήσαμε ένα παράθυρο το οποίο ανοίγει κατά βούληση. Ακόμα, πάρθηκαν μέτρα για τη προστασία της τουαλέτας από δύσκολες καιρικές συνθήκες όπως ο αέρας και βάψαμε με προστατευτικά υλικά το εξωτερικό για προστασία από τη βροχή. Ο κάδος όταν γεμίζει αδειάζεται σε συγκεκριμένο χώρο, όπου εκεί με τη βοήθεια των μικροοργανισμών και γαιοσκωλήκων μετατρέπεται σε καλής ποιότητας κομπόστ, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, οπότε εκτός από μια οικολογική λύση, που δεν χρησιμοποιείται άφθονο νερό, δημιουργείται λίπασμα που τα φυτάκια μας το λατρεύουν».
«Μοναδική ευκαιρία»
Και οι τρεις Έλληνες συμμετέχοντες αναφέρουν για την εμπειρία τους: «Ήταν μια μοναδική ευκαιρία η συμμετοχή μας σε αυτό το πρόγραμμα. Η ομάδα νομίζω ότι έδεσε από την πρώτη στιγμή. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε και να εμβαθύνουμε τις γνώσεις μας και στις δύο κατασκευές. Θα παροτρύναμε όλους τους νέους ανθρώπους να συμμετάσχουν σε αντίστοιχα προγράμματα Erasmus, καθώς μέσω αυτών θα μπορέσουν να μάθουν βιωματικά κάτι, να ταξιδέψουν αλλά και να γνωρίσουν άλλους νέους ανθρώπους από την Ευρώπη!
