Tο ενδιαφέρον της ελληνικής διπλωματίας το επόμενο διάστημα θα μονοπωλήσουν οι εξελίξεις στα βόρεια σύνορα της χώρα, με πρώτο το θέμα των Σκοπίων. Καταλύτης των εξελίξεων είναι οι διαδικασίες για το τελικό καθεστώς του Κοσόβου, που δικαιολογημένα προκαλεί τάσεις ανησυχίας και ανασφάλειας, καθώς το ισχυρό αλβανικό στοιχείο ενισχύεται εντός και εκτός των συνόρων της χώρας αυτής. Στην πραγματικότητα, όμως, επιταχύνονται οι διαδικασίες για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ (μέσα στον επόμενο χρόνο) και την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε., που φυσικά θα βραδύνουν στον χρόνο.
Από το 2004 η ελληνική κυβέρνηση είχε έλθει σε «συμφωνία κυρίων» με την αμερικανική κυβέρνηση, που αντάλλαξαν τη βέβαιη και απρόσκοπτη προσέγγιση της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε. με την προσωρινή ονομασία τους, αν και κατά βάθος υποστηρίζουν μόνο την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Oι Ευρωπαίοι εταίροι, επί βρετανικής προεδρίας, αποφάσισαν να αρχίσουν την ενταξιακή διαδικασία με τα Σκόπια, κάνοντας χρήση της προσωρινής ονομασίας και με τους όρους που συμπεριλαμβάνονται στην -αμερικανικής έμπνευσης και επιβολής- Ενδιάμεση Συμφωνία. Το πλαίσιο αυτό θεωρητικώς θα πρέπει να ισχύσει και στη διαδικασία ενσωμάτωσης της ΠΓΔΜ στην Ατλαντική Συμμαχία, εκτός αν η Ουάσιγκτον επιμείνει στην ονομασία «Μακεδονία». Αυτός θεωρείται ένας από τους χειρότερους εφιάλτες της ελληνικής κυβέρνησης, που σπεύδει, προληπτικώς, να δηλώσει ότι σε μια τέτοια ακραία περίπτωση θα εξαναγκαστεί να προβάλει βέτο, καθώς θα είναι απίθανο να συγκρατήσει μια μείζονος σημασίας εσωτερική πολιτική κρίση σε περίπτωση που δεν θα εναντιωθεί.
Σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις-ανακοινώσεις της κυβέρνησης, η Ελλάδα δεν πρόκειται να συναινέσει στην ευρωατλαντική πορεία των Σκοπίων, αν προηγουμένως δεν έχει ικανοποιηθεί η προϋπόθεση της κατάληξης σε κοινή αποδεκτή ονομασία των Σκοπίων. Πρόκειται για έναν ελιγμό που επιχειρεί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση, καθώς και επικίνδυνη απομάκρυνση από τον σίγουρο, αυτή τη στιγμή, περιορισμό της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, που προνοεί ότι τα Σκόπια μπορούν να συμμετάσχουν σε διεθνείς οργανισμούς με την προσωρινή ονομασία τους, αν δεν έχει υπάρξει κατάληξη τελική.
Αν πιστέψει κανείς κατά γράμμα αυτή τη δημόσια ελληνική τοποθέτηση, η Ενδιάμεση Συμφωνία «πάει περίπατο» και τα Σκόπια απελευθερώνονται εκ των πραγμάτων από αυτήν. Ακόμα κι αν η ελληνική κυβέρνηση υλοποιήσει το «βέτο» της στο ΝΑΤΟ -σταθμίζοντας ανάλογα την αναμενόμενη αμερικανική αλλά και πιθανώς και την ευρωπαϊκή αντίδραση και αντιμετωπίζοντας τη γενικότερη κρίση, η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ έχει σαφέστατη και ασφαλέστατη οδό διαφυγής. Την προσφυγή τους στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με το αίτημα της αναγνώρισής τους με τη συνταγματική ονομασία τους, θα συγκεντρώσει έναν τεράστιο αριθμό μονομερών αναγνωρίσεων – με την τελική εξαίρεση ίσως της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η διαφαινόμενη -εκ των δηλώσεων και μόνον- απόλυτη σκλήρυνση της ελληνικής στάσης δικαιολογείται μόνον αν η Αθήνα γνωρίζει ήδη ότι υπάρχει «προ-ειλημμένη απόφαση» στο ΝΑΤΟ να δεχθούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία». Αν δεν είναι έτσι, τότε πέφτουμε στην κατηγορία της προετοιμασίας του κλίματος για εκλογές στην «εθνικά δύσκολη» περιφέρεια της Μακεδονίας.
Ανησυχία και για Β. Ιράκ
Ανησυχία προκαλεί στην Αθήνα γερμανική έκθεση, που σημαίνει συναγερμό για ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας και του Ιράν στο Βόρειο Ιράκ και κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήδη η Άγκυρα με απανωτές δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να καταφύγει σε στρατιωτική δράση εναντίον των βάσεων του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ, ενώ ενόψει των επερχόμενων προεδρικών εκλογών η πίεση στην τουρκική ηγεσία θα αυξάνεται, και πολύ σύντομα ο Ταγίπ Ερντογάν θα κληθεί να δώσει εθνικιστικά διαπιστευτήρια στους Τούρκους στρατηγούς.
Σύμφωνα με την έκθεση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών SWP, η συνεχιζόμενη ανταρσία και η αναμενόμενη τριχοτόμηση του Ιράκ θα βάλει στον πειρασμό της στρατιωτικής εμπλοκής και την Τουρκία και το Ιράν. Οι συντάκτες της έκθεσης καλούν μάλιστα τη Γερμανία, που προεδρεύει της Ε.Ε. έως τον Ιούνιο του 2007 και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να λάβουν τα μέτρα τους για την πιθανή αποσταθεροποίηση στην περιοχή.
Η δυσοίωνη αυτή εκτίμηση συμπίπτει και με αντίστοιχη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την οποία οι Κούρδοι κινούνται συστηματικά για να αυξήσουν τον έλεγχό τους στο Κιρκούκ και να διασφαλίσουν ότι μέρος ή ολόκληρη η πόλη θα προσαρτηθεί στην κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση. Η τουρκική πλευρά πρόσφατα είχε καταστήσει σαφές και σε όλους τους τόνους, προς φίλους και συμμάχους ότι το θέμα του Κιρκούκ είναι «κόκκινο πανί» και θα μπορούσε να πυροδοτήσει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
