Ποια είναι τα στοιχεία με βάση τα οποία ο Γ. Παπανδρέου θα είναι καλύτερος;
Ο Γιώργος Παπανδρέου (ο πλέον «ασυμπίεστος» πολιτικός), είναι αναμφίβολα ο αυριανός πρωθυπουργός. Ο ίδιος δεν προσδιορίζει τον εαυτό του ως έναν ακόμα διαχειριστή της εξουσίας, αλλά ως καινοτόμο και μεταρρυθμιστή.
Αν υποθέσουμε ότι οι πρωθυπουργοί δικαιούνται προσωπικού στοιχήματος, το δικό του είναι να αναγνωρισθεί ως ο ηγέτης που άλλαξε την Ελλάδα, την κατέστησε σύγχρονη και σεβαστή και που ανακούφισε τα λαϊκά στρώματα, κάνοντας όλους τους Έλληνες να νοιώθουμε υπερήφανοι για την πατρίδα μας. Έχει σχέδιο, διαθέτει όραμα και αξίες και μοιραία θα συγκρουσθεί, θα στεναχωρήσει, θα εκπλήξει πολλούς και θα πετύχει. Βλέπετε ότι είναι ευγενής (ειλικρινώς ευγενής) και μετρημένος, αποφεύγοντας το show στην τηλεόραση και στα μπαλκόνια, αποφεύγοντας τις βαρύγδουπες εκφράσεις και χειρονομίες. Όμως πίσω από το μειλίχιο ύφος υπάρχει μια ισχυρή προσωπικότητα που λαμβάνει και εκτελεί άμεσα πολύ δύσκολες αποφάσεις.
Ο πρόεδρός μας είναι ο πλέον αναγνωρίσιμος και αξιοσέβαστος Έλληνας πολιτικός παγκοσμίως σήμερα. Όχι μόνον ως επιτυχημένος υπουργός Εξωτερικών, αλλά περισσότερο ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, είναι συνομιλητής οποιουδήποτε ηγέτη στον πλανήτη. Γνωρίζει θεσμούς, οργανισμούς, μηχανισμούς, μεθόδους και μπορεί να τους διαθέσει για το συμφέρον της χώρας μας. Είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε την σπουδαιότητα του γεγονότος ότι σήμερα, που όλος ο πλανήτης είναι ένα παγκόσμιο χωριό, στον μεγαλύτερο πολιτικο-κομματικό οργανισμό που επινόησε ποτέ ο ανθρώπινος πολιτισμός προΐσταται ένας Έλληνας; Δεν μπορεί, κάτι διέκριναν τα 170 μέλη-κόμματα σοσιαλιστικής και δημοκρατικής κατεύθυνσης του πλανήτη.
Τα πρόσωπα είναι το ζητούμενο των εκλογών, το ποιος είναι καλύτερος, ο Καραμανλής ή ο Παπανδρέου, ή μήπως οι πολιτικές τους;
Ασφαλώς όχι. Όμως με ρωτήσατε και σας απάντησα για τα πρόσωπα. Κατά τη γνώμη μας, το διακύβευμα των εκλογών –περισσότερο από ποτέ– είναι οι πολιτικές που θα ακολουθήσουν εκείνοι που θα κυβερνήσουν. Μην ξεχνάτε ότι το ελληνικό σύστημα είναι πρωθυπουργικο-κεντρικό και έτσι μοιραία, τα πρόσωπα είναι καταλύτες για την υλοποίηση των πραγμάτων.
Άλλωστε, ο Παπανδρέου το ξεκαθάρισε πρώτος, λέγοντας ότι στις 4 Οκτωβρίου ο λαός καλείται να αποφασίσει για το αν η χώρα θα παραμείνει στη στασιμότητα ή εάν θα προχωρήσουμε ξανά μπροστά. Αν θα συνεχίσουν να πληρώνουν οι πολλοί «στην υγεία» των λίγων ή αν θα προχωρήσουμε σε ανάπτυξη με δικαιοσύνη για όλους.
Τελικά, σ’ αυτές τις εκλογές συγκρούονται δύο σχολές σκέψης, δύο συμπεριφορές, οι οποίες αντιστοιχούν σε πολιτικές πρακτικές. Από τη μια έχουμε τη συντηρητική σκέψη, που θεωρεί ότι όλα θα τα τακτοποιήσει από μόνη της η αγορά και ζούμε το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής. Από την άλλη έχουμε τη σύγχρονη αντίληψη για την κοινωνία, η οποία βάζει τους ανθρώπους στο επίκεντρο της πολιτικής. Με πολιτικές που δίνουν εφόδια παιδείας και υγείας, σύγχρονο κράτος, καθαρό περιβάλλον με πράσινη ανάπτυξη, προστατεύουν τις ευπαθείς ομάδες και το εισόδημά τους. Βάζουν όρους στο παιχνίδι της αγοράς.
Ο λαός καλείται να αποφασίσει.
