Αυτή η πρακτική της χρηματοδότησης έχει επιπλέον και ένα άλλο «μικρό μειονέκτημα» σύμφωνα με τα λεγόμενα της διοίκησης του δήμου δια στόματος του Γενικού Γραμματέα. Κοστίζει 3,5 εκατ. ευρώ περισσότερο στον Δήμο!!! 3,5 εκατ. ευρώ είναι το ΦΠΑ που πρέπει να πληρωθεί από τον Δήμο. Και αυτό πρέπει να πληρωθεί ΜΟΝΟ εφόσον επιλέγεται η μέθοδος της χρηματοδότησης με προγραμματική σύμβαση.
Η χρηματοδότηση μέσω του διετούς σχεδίου δράσης που προβλέπει ο Κώδικας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΠΑ, είναι επιχορήγηση. Την ίδια στιγμή που ο Δήμος δανείζεται 400.000 ευρώ γιατί δεν έχει να αποζημιώσει κοινόχρηστους χώρους, την ίδια στιγμή επιστρέφει στο κράτος 3,5 εκατ. ευρώ. Είναι αυτή ορθή οικονομική διαχείριση από μία διοίκηση που μιλάει για νοικοκύρεμα των οικονομικών του Δήμου; Εύλογη η απορία όλων: γιατί γίνεται;
Τα 17 από τα 20,5 εκατ. ευρώ ανατίθενται με τις προγραμματικές συμβάσεις να υλοποιηθούν από την ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΑΕ. Μία εταιρεία που συστάθηκε πρόσφατα, δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι σήμερα και δεν έχει προσωπικό. Τι διαθέτει όμως; «Ευελιξία»! Μπορεί να αναθέτει σε τρίτους προμήθειες, έργα και υπηρεσίες μέσω των δικών της διαδικασιών και χωρίς τον «στενό» και αυστηρό έλεγχο που ισχύει για τον Δήμο και τις κοινωφελείς επιχειρήσεις.
Στις προγραμματικές συμβάσεις προβλέπεται η σύσταση επιτροπής παρακολούθησης που παρακολουθεί την υλοποίησή της και πιστοποιεί την εκτέλεση του αντικειμένου τους. Στη συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο πρότεινα στη διοίκηση να συμμετέχει και ένας εκπρόσωπος της μειοψηφίας σε αυτή την επιτροπή.
Ένας στους τρεις, ώστε να μην είναι δυνατόν να εμποδίζεται η λειτουργία της αλλά να υπάρχει έλεγχος. Έλεγχος, που είναι άλλωστε το καθήκον της μειοψηφίας να τον ασκεί και της διοίκησης να τον αποδέχεται και να τον διευκολύνει. Η απάντηση της διοίκησης ήταν ένα ξερό ΟΧΙ. Έτσι χωρίς αιτιολογία.
Τα τελευταία 10 χρόνια στον Δήμο Αμαρουσίου επιλέχθηκε και ακολουθήθηκε η μέθοδος της μεταφοράς πόρων από τον Δήμο στις δημοτικές επιχειρήσεις μέσω των προγραμματικών συμβάσεων. Η δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε ήταν ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς έτσιπου οικοδομήθηκε ο Δήμος.
Για κάποιες περιπτώσεις αυτό ευσταθούσε, για κάποιες άλλες όχι. Απολογισμός και κριτική για το πώς χρησιμοποιήθηκαν οι προγραμματικές συμβάσεις μέχρι και το 2008 πρέπει κάποια στιγμή να γίνει, δεν είναι όμως της παρούσης.
Το σίγουρο είναι ότι από την αρχή του 2009 η διοίκηση Πατούλη είχε τη δυνατότητα να τις καταργήσει. Δεν το έκανε μέσα στο 2009. Δεν το κάνει ούτε το 2010.
Συνεχίζει την ίδια πολιτική με αυτή της προηγούμενης διοίκησης. Αδιαφορεί αν αυτό οδηγεί σε πρόσθετο κόστος για τον Δήμο. Επιλέγει την «ευελιξία» από τη διαφάνεια. Οι λόγοι που το κάνει αυτό είναι γιατί:
• Μόνο μέσω των προγραμματικών συμβάσεων μπορεί να «κρύψει» τα υπέρογκα έξοδα «επικοινωνίας» που κάνει. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός που έχει στήσει ο δήμαρχος είναι πολυέξοδος και όσο πλησιάζουν οι εκλογές θα έχει όλο και περισσότερες απαιτήσεις.
• Μόνο μέσω των προγραμματικών συμβάσεων και της ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΑΕ μπορεί να έχει «ευελιξία» στις αναθέσεις σε τρίτους.
Ο δήμαρχος και η διοίκησή του δεν μπορούν να συνεχίσουν να διασπαθίζουν τους δημοτικούς πόρους που τόσο έχει ανάγκη η πόλη για χρήσιμα πράγματα.
Στάθης Ραγκούσης
Δημοτικός Σύμβουλος Αμαρουσίου
