Βρισκόμαστε λίγες μόνο ώρες πριν τις δημοτικές εκλογές στο Μαρούσι. Κατά την περίοδο της προεκλογικής εκστρατείας είδαμε και ακούσαμε τα πιο απίθανα και απίστευτα. Είδαμε την υποκρισία, δηλαδή το αντίθετο της γνησιότητας και της ειλικρίνειας, να θριαμβεύει.
Είδαμε ο απερχόμενος Δήμαρχος κ. Πατούλης να εγκαινιάζει έργα (κοινώς να κόβει κορδέλες) σε έργα που έχουν κατασκευαστεί προ δεκαετίας (πχ. γήπεδο μπάσκετ στις εργατικές πολυκατοικίες), είδαμε πεζογέφυρα να ονοματοδοτείται και έτσι να εγκαινιάζεται για 3η φορά, είδαμε τα συνεργεία του Δήμου να τρέχουν πανικόβλητα από τις «άνωθεν εντολές» για να επισκευάζουν πεζοδρόμια, να αλλάζουν λάμπες, να κουρεύουν χορτάρια και να καλλωπίζουν φυτά στο Μαρούσι, λίγο πριν επισκεφθεί την κάθε περιοχή ο κ. Πατούλης.
Είδαμε για πρώτη φορά, οι τελικές γιορτές των αθλητικών, καλλιτεχνικών και πολιτιστικών τμημάτων να μεταφέρονται ενάμισι μήνα πριν από το τέλος της σχολικής χρονιάς, ώστε να μπορέσει ο κ. Δήμαρχος να εκφωνήσει ένα ακόμα λογύδριο πριν τις εκλογές, μετατρέποντας εμάς τους γονείς και τα παιδιά μας σε κομπάρσους, μιας κακόγουστης παράστασης που σχεδίασαν οι «άμισθοι» σύμβουλοι του 3ου ορόφου του Δημαρχείου.
Είδαμε με μεγάλη μας λύπη να «επιστρατεύονται και οι τεθνεώτες» ώστε να ονοματοδοτηθούν και να ξαναεγκαινιαστούν πλατείες (Κοκκινιά). Είδαμε να γίνεται προσπάθεια εγκαινίων-ονοματοδοσίας αίθουσας σχολείου (10ο Δημοτικό – Ανάβρυτα)με το όνομα αποθανόντος δημοτικού συμβούλου κατά την ώρα λειτουργίας του σχολείου, (ώστε να χειροκροτήσουν και οι μαθητές),που τελικά ματαιώθηκε από την αντίδραση των γονέων και των εκπαιδευτικών. Οφείλατε να γνωρίζετε κ. Πατούλη, ότι προς τιμή αποθανόντων πολιτικών προσώπων δίδονται ονόματα οδών, πλατειών, δημοτικών καταστημάτων και όχι σχολείων. Στις ελάχιστες πανελλαδικά ονοματοδοσίες αιθουσών σχολείων, δίνονται ονόματα ανθρώπων της Επιστήμης, της Τέχνης, του Πολιτισμού και όχι πολιτικών προσώπων που πρέπει να τιμώνται με άλλον τρόπο.
Αλλά το εξωφρενικότερο που ακούσαμε είναι ότι η διοίκηση Πατούλη επέτυχε εκεί που απέτυχαν χιλιάδες επιστήμονες και ερευνητές παγκοσμίως και αναφέρομαι στο «Αεικίνητο» (perpetuum mobile). Από την εποχή της αρχαιότητας και τον Λεονάρντο ντα Βίντσι αλλά μέχρι και σήμερα ακόμα, χιλιάδες επιστήμονες, εφευρέτες, ή και τσαρλατάνοι της επιστήμης, σχεδίασαν ή και κατασκεύασαν συσκευές που θεωρητικά θα κινούνται διαρκώς χωρίς να καταναλώνουν άλλη ενέργεια, από τη στιγμή που θα τεθούν σε λειτουργία. Το περίφημο «αεικίνητο». Γυρνάς μια φορά έναν τροχό και αυτός κινείται επ’ άπειρον. Κάτι σαν την Ενέργεια εκ του Μηδενός, τον Δαίμονα του Μάξγουελ.
Ο κ. Πατούλης δημιούργησε το δικό του «Αδύνατον», τον δικό του «Δαίμονα», το δικό του «Οικονομικό Αεικίνητο».
Σε όλες τις προεκλογικές του ομιλίες, μας μίλησε για τα Έργα που κοστίζουν στους Μαρουσιώτες 0 (ΜΗΔΕΝ) Ευρώ! Χρήμα εκ του μηδενός, έργα εκ του μηδενός ! Το μηδέν και το άπειρο που λέει και ο Καίσλερ.
Τα έργα αυτά των δήθεν 0 ΕΥΡΩ, είτε είναι έργα ενταγμένα στο ΕΣΠΑ, είτε έργα που κάποιες εταιρείες «δωρίζουν» στο Μαρούσι.
Για μεν τα πρώτα είναι σαφές ότι στο Μαρούσι, όπως και στους άλλους Δήμους αναλογεί άτυπα, ένα ποσοστό από τα έργα ΕΣΠΑ ή από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Φυσικά και πρέπει να υπάρχουν έγκαιρα, ώριμες και ολοκληρωμένες μελέτες για να ενταχθεί ένα έργο στο ΕΣΠΑ, αλλά δεν είναι δυνατόν να πάρει όλα τα ΕΣΠΑ το Μαρούσι. Υπάρχουν κανόνες για αναλογικότητα στην διανομή των πόρων, άρα κάθε έργο που παίρνουμε μας αφαιρεί πόρους από το συνολικό ποσό που μας αναλογεί, άρα κοστίζουν χρήματα στο Μαρούσι, αφού εξαντλούν τους πόρους που μας αναλογούν.
Κάθε έργο που επιλέγουμε αδειάζει τον κουμπαρά του Αμαρουσίου. Επιλέγοντας ένα έργο δεν κάνουμε κάποιο άλλο.
Επιλέγοντας την φαραωνική ανάπλαση του κέντρου με προϋπολογιζόμενο κόστος 7.200.000 Ευρώ, δεν μπορέσαμε να διεκδικήσουμε με επιτυχία 17 έργα στις 17 γειτονιές του Αμαρουσίου (και στο κέντρο) των 430.000 Ευρώ το ένα.
