Ήταν από το πιο ηλιόλουστα μεσημέρια του Δεκέμβρη αυτό της προηγούμενης Τετάρτης. Για μας όμως, ήταν μια μέρα μεγάλης χαράς. Όχι βέβαια από την αρχή. Όλο το πρωί δουλεύαμε πυρετωδώς για την προετοιμασία του φύλλου του Σαββάτου. Οι συντάκτες έγραφαν, το ατελιέ «έστηνε» τα θέματα, ο εκδότης μας Χρήστος Ζαγκλής επέβλεπε τα πάντα! Μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη γραμμή, η πολύτιμη συνεργάτης του προέδρου του Μουσείου Βορρέ, κυρία Έλενα Κορακιανίτη.
«Ο κ. Βορρές θέλει να σας γνωρίσει από κοντά. Μπορεί να έρθει σήμερα»; Η συνηθισμένη, κουραστική μέρα έγινε αίφνης μέρα έκπληξης κι ενθουσιασμού! «Φυσικά και μπορεί να έρθει», απάντησε ο κ. Ζαγκλής. «Θα τον περιμένουμε με πολλή χαρά»!
Αναστατωθήκαμε όλοι. Η τιμή ήταν τεράστια!
Το αφιέρωμα που είχε κάνει η εφημερίδα στο Μουσείο αλλά και στο κτήμα Βορρέ, είχε ενθουσιάσει τον ιδρυτή και πρόεδρό του, ο οποίος περίμενε μια μέρα που θα αισθανόταν λίγο καλύτερα από τα προβλήματα υγείας που τον ταλανίζουν, για να βγει από το σπίτι και να έρθει στα γραφεία μας.
Ένας gentleman στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ
Με τη συνοδεία του προσωπικού του βοηθού αλλά και του αγαπημένου του εγγονού Αναστάση Βορρέ, ο ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες ευγενείς άλλων, ωραίων εποχών, βρέθηκε τελικά κοντά μας. Πληθωρικός, γενναιόδωρος, συγκινητικός, μα πάνω απ’ όλα πραγματικός gentleman, ο Ίων Βορρές ήρθε με μια αγκαλιά δώρα! «Εις ένδειξιν ευχαριστίας και εκτίμησης», μάς είπε για τη συνεργασία που είχαμε. Λες και ήταν υποχρεωμένος απέναντί μας… Λες και δεν είμαστε εμείς υπόχρεοι σε αυτόν τον άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στον Πολιτισμό και την Τέχνη, σ’ αυτόν που ίδρυσε ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία στη χώρα μας, με δικό του προσωπικό κόπο και μεράκι, σε κείνον που μας αφήνει πλούσια και σημαντική παρακαταθήκη…
Σπουδαία δώρα για μας, τα λευκώματα του Μουσείου -το ένα προβάλλει τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και το άλλο την πλούσια ελληνική λαογραφία- και ανθοδέσμες από υπέροχες, εκλεκτές ορχιδέες, ο τύπος των οποίων πρωτοεισήχθη στην Ελλάδα από τον θείο του Τζων Βορρέ, πρώην δήμαρχο Αμαρουσίου. Μιλήσαμε μαζί του αρκετή ώρα, απολαμβάνοντας την οξυδέρκεια, το χιούμορ και την πνευματική του διαύγεια.
Λίγο πριν φύγει, ανανεώσαμε το ραντεβού μας. Με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναβρεί δυνάμεις για να μας επισκεφτεί. Υπόσχεση και από μας: Στις αρχές του άλλου χρόνου, σε λίγες μέρες δηλαδή, θα βρεθούμε κοντά του στο χώρο του Μουσείου. Θα τα ξαναπούμε, θα φωτογραφίσουμε, θα μας μιλήσει περισσότερο για την ιστορία του και τους υψηλούς καλεσμένους κι επισκέπτες του, θα τον απολαύσουμε και πάλι στις συναρπαστικές διηγήσεις του…
Εις το επανιδείν αγαπητέ κύριε. Σας ευχαριστούμε για όλα από την καρδιά μας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΥ
