Πάνε χρόνια από τότε που ο Δήμος Αμαρουσίου ηγεμονευόμενος από μπλε ή πράσινες διοικήσεις είχε διαλέξει ξεκάθαρα πλευρά. Την πλευρά των επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Και προσπαθούσε να εισάγει κάθε λειτουργία ή πρακτική του σε αυτά τα επιχειρηματικά-ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Στον Δήμο Αμαρουσίου βρίσκεται το μεγαλύτερο αυθαίρετο των Βαλκανίων (βλ. The Mall), στον Δήμο Αμαρουσίου έχει χαθεί κάθε έννοια οικιστικού περιβάλλοντος και ελεύθερου δημόσιου χώρου έχοντας μετατραπεί σε έναν «μητροπολιτικό – πιλοτικό» δήμο, όπως άλλωστε αναφέρεται ρητά στο νέο ρυθμιστικό σχέδιο αλλά και στις νέες χρήσεις γης που ψήφισε πρόσφατα το δημοτικό συμβούλιο. Αυτές οι πολιτικές θυσιάζουν τις γειτονιές μας στην καπιταλιστική ανάπτυξη ενάντια στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στην διαβίωση και την εργασία.
Ο δήμαρχος Πατούλης όπως και ο προκάτοχός του, υπήρξε πρωτοπόρος στην καταστρατήγηση κάθε έννοιας σταθερής και μόνιμης σχέσης εργασίας ακολουθώντας τα επιχειρηματικά πρότυπα. Μπορεί οι συμβάσεις έργου, οι ορισμένου χρόνου συμβάσεις εργασίας κλπ να ήταν έμπνευσης Τζανίκου όταν δημιούργησε το νομικό έκτρωμα που ονομάζεται Οργανισμός Εργασίας και κρατά εδώ και δεκαετίες τους εκατοντάδες εργαζόμενους πολιτικούς ομήρους, η διοίκηση Πατούλη, ωστόσο, αποτέλεσε άξιο συνεχιστή αυτής της απαράδεκτης κατάστασης. Σήμερα 105 εργαζόμενοι πετιούνται στον δρόμο ως «πλεονάζον δυναμικό» και άλλοι 200 μεταφέρονται σε διάφορες κοινωφελείς επιχειρήσεις του Δήμου με εξίσου επισφαλές μέλλον. Την ίδια στιγμή 800 οργανικές θέσεις παραμένουν κενές. Πόσο άραγε πλεονάζοντες μπορεί να είναι εργαζόμενοι επί 10 και 15 χρόνια στον Δήμο; Πώς είναι δυνατόν οι 105 να είναι περιττοί εδώ και δύο χρόνια ωστόσο να έχουν γίνει εκατοντάδες προσλήψεις με διάφορες σχέσεις εργασίας και στις ίδιες ειδικότητες των διωχθέντων; Είναι ταυτόχρονα τυχαίο γιατί επιλέγονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ως μέσο πολιτικού εκβιασμού και συντήρησης των εργαζομένων σε κατάσταση καταστολής; Πώς μας εξηγεί άλλωστε ο κ. Πατούλης το γεγονός ότι οι περισσότεροι διωχθέντες είχαν συμμετάσχει στην απεργία της 21ης Μαΐου; Αν αυτό δεν είναι πολιτική και συνδικαλιστική δίωξη τότε τι είναι;
Ταυτόχρονα, η απαράδεκτη απόφαση που χαρακτηρίζει το δήμο «τουριστικό» καταργεί την Κυριακάτικη αργία και απελευθερώνει περαιτέρω το ωράριο εργασίας!
Φυσικά οι ευθύνες δεν είναι μόνο προσωπικές αλλά κυρίως πολιτικές.
Οι διοικήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ των τελευταίων χρόνων εφαρμόζοντας τις αντεργατικές και αντιασφαλιστικές επιταγές της Ε.Ε. φέρουν ακέραια την ευθύνη! Οι διοικήσεις ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ δυστυχώς παρά τις αγωνιστικές κορώνες που εξέφρασαν και πρόσφατα στο Μαρούσι δεν μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα γιατί ακριβώς αποτελούν μέρος του προβλήματος. Υπάρχουν και εκεί τεράστιες ευθύνες για την νομιμοποίηση των ελαστικών σχέσεων και την μετατροπή των εργαζομένων σε λάστιχο. Οι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους, ενωμένοι κάτω από τα κοινά τους συμφέροντα και ενάντια στην εκμετάλλευση, να βγουν στο προσκήνιο με ανεξάρτητους, ταξικούς και ανατρεπτικούς αγώνες. Με τον πρώτο λόγο στα πρωτοβάθμια σωματεία τους και τις αποφάσεις τους!
Η Τ.Ε. Βορείων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πολεμήσει στην πράξη το σύνολο της αντεργατικής επίθεσης από όπου και αν προέρχεται. Δηλώνει την αλληλεγγύη της στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους στο Μαρούσι και στα τοπικά εργατικά σωματεία και στηρίζει έμπρακτα ανεξάρτητες αμεσοδημοκρατικές αγωνιστικές συλλογικότητες όπως είναι στο Μαρούσι η δημοτική ριζοσπαστική κίνηση «ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ» που εδώ και χρόνια δίνει μάχες ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές Τζανίκου – Πατούλη!
Ανακοίνωση της Πολιτικής Συμμαχίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ