Γράφει η μουσικοκριτικός Μαρία Μόσχου: Δρ Μουσικολογίας ΕΚΠΑ
Μια μεγαλειώδη μουσική εμπειρία αυθεντικής βιεννέζικης μουσικής είχαν την τύχη να ζήσουν όσοι παρευρέθηκαν στη χριστουγεννιάτικα ανθοστόλιστη σκηνή της αίθουσας «Χρήστος Λαμπράκης» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με τους εξαιρετικούς σολίστ της ορχήστρας «Johann Strauss Ensemble», υπό τη διεύθυνση του μαέστρου της Russell McGregor, που ζωντάνεψαν, με αυθεντικό και απαράμιλλο τρόπο, αγαπημένες μελωδίες από βαλς, πόλκες, χορωδιακά και άριες συνθετών της οικογένειας των Στράους.
του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής»
Η διεθνούς φήμης Ορχήστρα Δωματίου «Johann Strauss Ensemble» (ιδρύθηκε το 1985 και απαρτίζεται από 20 μέλη), απέδωσε το πνεύμα και τη μουσική έμπνευση του Στράους -και γενικότερα τις βιεννέζικες μελωδίες- με ξεχωριστό και εξιδανικευμένο τρόπο, κατακλύζοντας με το ύφος και την όλη δυναμική του ήχου της κάθε τετραγωνικό της αίθουσας, αποπνέοντας έντονο τον αέρα «εποχής» της Βιέννης.
Έτσι, ανεπαίσθητα και νοερά «μετέφεραν» τους ακροατές στις βιεννέζικες σάλες της εποχής των Στράους με τους απαράμιλλους χορευτικούς ρυθμούς και στροβιλισμούς των βαλς, εκεί όπου στο τέλος άφηναν να ακουστεί ψιθυριστά στ’ αυτί ρομαντικό «σ’ αγαπώ». Φυσικά, σε όλο αυτό το εξαίσιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, συνέβαλλε και ο μαέστρος της Ορχήστρας (από το 2003) Russell McGregor, ο οποίος συνεχίζει και ακολουθεί την παράδοση του Στράους, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα τον ρόλο του μαέστρου και του σολίστ στο βιολί, ενθουσιάζοντας το κοινό τόσο με την δεξιοτεχνική του ευχέρεια και το δυναμισμό του, όσο και με το επικοινωνιακό ύφος της προσωπικότητας του όπου αρέσκεται στην αλληλεπίδραση και άμεση διάδραση με τους ακροατές.
Με τον τρόπο αυτό κατόρθωσε να δημιουργήσει οικειότητα και μια «ζεστή» περιρρέουσα και άκρως ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική ατμόσφαιρα που απογείωσε αισθητικά το όλο μουσικό γίγνεσθαι της παράστασης. Δικαίως, επομένως, έχει αναγνωριστεί ως ο πιο επιτυχημένος «Stehgeiger», δηλαδή μαέστρος και σολίστ συγχρόνως, σύμφωνα με την παράδοση της βιεννέζικης μουσικής. Έτσι, ανά πάσα στιγμή, μαέστρος και ορχήστρα εντυπωσίαζαν με τη δεξιοτεχνία τους, η οποία, όμως, εκπορευόταν με άνεση και φυσικότητα, καθώς οι μελωδίες έρρεαν περίτεχνες, αέναες και αβίαστες, τόσο από τα έγχορδα όσο και από τα πνευστά.
Το πρόγραμμα, επιμελημένο και με ωραίες εναλλαγές, περιλάμβανε κυρίως έργα του Johann Strauss (Γιόχαν Στράους, υιός, 1825-1899), όπως το εμβατήριο (έργο 327) από την Εισαγωγή «Βαρόνος Τσιγγάνος», τη γρήγορη πόλκα «Τροχάδην» (έργο 348), το βαλς από τη «Μποέμικη ζωή» (έργο 316) τη γρήγορη πόλκα «Ολοταχώς» (έργο 383), την πόλκα – μαζούρκα από τη «Φάτα Μοργκάνα» (έργο 330), ένα βαλς από το «Δόλωμα» (έργο 118) και διάφορα αποσπάσματα από την οπερέτα «Η Νυχτερίδα» και, φυσικά, το πασίγνωστο βαλς «Στον ωραίο γαλάζιο Δούναβη» (έργο 314) κ.ά.
Επίσης, ακούστηκε μια γρήγορη πόλκα από «Το τραγούδι της σαμπάνιας» του συνθέτη Hans Christian Lumbye (1810-1874) και το βαλς «Χρυσός και ασήμι», έργο 79 του Franz Lehar (1870-1948), η πόλκα – μαζούρκα «Φλογερή αγάπη» (έργο 129) του Josef Srauss (1827-1870) και δύο πολύ ενδιαφέρουσες και συνάμα επίκαιρες μεταγραφές του Δημήτρη Μπουζάνη πάνω σε δύο χριστουγεννιάτικες μελωδίες: «Oh, Holy night» του Adolfe Adam (1803-1856) και το «White Christmas» του Irving Berlin (1888-1989).
Φυσικά, στην ολοκλήρωση της όλης αυτής μουσικής μυσταγωγίας και καλλιτεχνικής πανδαισίας, συνέβαλλαν και οι
δικοί μας καλλιτέχνες: η καταξιωμένη σοπράνο κολορατούρα, Βασιλική Καραγιάννη, η οποία με την καθαρή άρθρωσή της, τη διαύγεια της φωνής της και τη θεατρικότητα στο ύφος της, απέδωσε εξαιρετικά και αυθεντικά όλες τις άριες που κλήθηκε να ερμηνεύσει. Αντιστοίχως, ο τενόρος, Γιάννης Χριστόπουλος, με τη ζεστή χροιά της φωνής του, συνόδευσε ιδανικά τη σοπράνο στις άριες και, μαζί με τη φιλική, αλλά σημαντική συμμετοχή του βαρύτονου, Πάρι Δημάτσα, συμπλήρωσαν μοναδικά το καλλιτεχνικό αυτό αποτύπωμα, κερδίζοντας τις εντυπώσεις.
Επιστέγασμα της καλλιτεχνικής αυτής βραδιάς υπήρξε η εξαιρετική παρουσία και ερμηνεία χορωδιακών από τη «Musica» χορωδία των Φίλων της Μουσικής, η οποία ιδρύθηκε το 2013 από τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής», αριθμεί περί τα 100 περίπου μέλη και έχει διευθυντή της (από το 2016) τον καταξιωμένο σε Ελλάδα και εξωτερικό, μαέστρο Δημήτρη Μπουζάνη. Το μεγαλειώδες και υποβλητικό άκουσμα των χορωδιακών και των πολυφωνικών έργων που ακούστηκαν από τη χορωδία, μαρτυρεί την άοκνη και επιμελημένη προσπάθεια, την αφοσίωση αλλά και το μεράκι, τόσο των χορωδών όσο και του μαέστρου.
* Και επειδή κάθε η προσπάθεια που ευοδώνεται καλό είναι να επιβραβεύεται, η γράφουσα (ως μέλος της κριτικής επιτροπής απονομής βραβείων) θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, προκειμένου να περιληφθεί στα αμέσως επόμενα προτεινόμενα βραβεία.
