Αυτό συμβαίνει με τις θέσεις των δύο κομμάτων στο σύνολό τους, από τα ναρκωτικά και το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, π.χ., έως τον λεγόμενο ευρωμονόδρομο. Από τη δράση ενός συλλόγου για την προστασία ενός ρέματος, έως την αντιπαράθεση στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στα φοιτητικά και σπουδαστικά αμφιθέατρα και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Ακόμα και στη μορφή και στα μέσα της πολιτικής αντιπαράθεσης δεν υπάρχουν κοινά στοιχεία.
Χρόνια τώρα, αλλά και σε αυτή την εκλογική μάχη, όλοι οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν την ίδια προπαγανδιστική τακτική, καταμαρτυρούσαν στο ΚΚΕ ότι: «δεν επικοινωνεί και δεν συγκινεί» το λαό και ειδικά τη νεολαία με τον «περιχαρακωμένο», «συντηρητικό», «ξεπερασμένο» και «αντιενωτικό» πολιτικό του λόγο. Μετά όμως το εκλογικό αποτέλεσμα, ξέχασαν όλα αυτά που έλεγαν και με αξιοθαύμαστη ελαστικότητα συντονίστηκαν στη γραμμή του «αθροίσματος» των ποσοστών του ΚΚΕ με αυτά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ας συγκρίνουμε προεκλογικά τη στάση των δύο κόμματων: Θεατρινισμοί, αμετροέπεια, καπηλεία των λαϊκών και νεολαιίστικων αγώνων και προσωπικοί χαρακτηρισμοί χαρακτήριζαν τον λόγο της ηγεσίας του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, που άλλαζε διαρκώς την αντι-δικομματική ρητορεία της, με βάση τις ενδείξεις των δημοσκοπήσεων. Από την άλλη, αμιγώς πολιτικός και ταξικά προσδιορισμένος, ξεκάθαρος και συνεπής, ενάντια στο δικομματισμό συνολικά, ήταν ο λόγος του ΚΚΕ. Εφόσον, λοιπόν, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και είναι και εκφράζουν εντελώς διαφορετικές πολιτικές θέσεις, αλλά και προγράμματα, το πιο φυσιολογικό δεν είναι αυτοί που τα ψήφισαν, να τα ψήφισαν για διαφορετικούς λόγους;
Η άνοδος του εκλογικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ, ενός σχήματος υπερτονισμένης συνεργασίας, η οποία αποτέλεσε την αιχμή της προεκλογικής προπαγάνδας του ΣΥΝ, είναι το αποτέλεσμα μιας τεχνητής συγκόλλησης για εκλογικά οφέλη. Το 5,04% που έλαβε πανελλαδικά το σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ -στο οποίο συμμετέχουν ο Συνασπισμός, η ΑΚΟΑ, η ΚΕΔΑ, η ΔΕΑ, οι Ενεργοί Πολίτες, η Οικολογική Παρέμβαση, η ΚΟΕ, το ΔΗΚΚΙ- είναι μικρότερο κι απ' το ποσοστό (5,12%) που ο ΣΥΝ μόνος του είχε αποσπάσει το 1996, το οποίο δεν κατόρθωσε να διατηρήσει στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2000 (3,20%) και του 2004 (3,26%).
Οι ψήφοι στο ΚΚΕ, ακόμα και αυτών των ψηφοφόρων, που μπορεί να μη συμφωνούν με όλη τη γραμμή του, είναι ψήφοι εμπιστοσύνης σε μια πολιτική η οποία τους είναι γνώριμη. Είναι ψήφοι εμπιστοσύνης που απέκτησε το ΚΚΕ με τη μακροχρόνια δράση του, τη σταθερότητα και τη συνέπεια στη στρατηγική του.
Το εκλογικό αποτέλεσμα για εμάς τα μέλη, τους φίλους και τους οπαδούς του ΚΚΕ έχει μόνο μια δέσμευση. Να αναπτύξουμε ακόμα πιο πλατιά και συστηματική συζήτηση και διάλογο με τους νέους ψηφοφόρους, να συμβάλουμε στην ένταξή τους σε ενεργή δράση, στο κίνημα, στα συνδικάτα, στους συλλόγους, στις επιτροπές αγώνα, παντού όπου μπορεί να προσφέρει ο καθένας, η καθεμιά. Με τη σιγουριά και τη δέσμευση ότι όλοι μαζί θα δράσουμε για να γίνουν νέα βήματα μπροστά.
Η κοινωνική και πολιτική συμμαχία θα γίνει στο πλαίσιο της απειθαρχίας και της ανυπακοής στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις εδώ και 25 χρόνια, ενάντια στη συνθήκη του Μάαστριχτ που όλοι μαζί (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) ψήφισαν από το 1992, κόντρα στις αποφάσεις της Λισσαβώνας και της Μπολόνιας κ.λπ.
Οι συμμαχίες θα γίνουν στον αγώνα και στην αντεπίθεση της εργατικής τάξης για: 1.400 ευρώ βασικό μισθό, 1.120 ευρώ σύνταξη, σύνταξη στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία-Πρόνοια και Παιδεία, να καταργηθούν τα διόδια, να γίνουν τα δάση και οι ακτές δημόσια περιουσία. Σ' αυτούς τους αγώνες το ΚΚΕ θα είναι πάντα εκεί. Ξέρουν όλοι πού θα μας βρουν.
Σταύρος Κόρδας
Γραμματέας ΚΟΒ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ
