Αίσθηση έχει προκαλέσει η πρόσφατη αποκάλυψη της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ότι από 2.713 στρέμματα που κατείχε ο οικοπεδικός-οικοδομικός συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» στην περιοχή, όπου σήμερα βρίσκονται οι κοινότητες Διονύσου και Ροδόπολης, τη δεκαετία του 1950, έφτασε σήμερα να κατέχει περίπου 4.000 στρέμματα.
Ο συνεταιρισμός, ως γνωστόν, το 1964 με απόφαση του υπουργού Γεωργίας εξασφάλισε άδεια να αγοράσει από τους κληρονόμους Ηλιόπουλου μέρος του δασοκτήματος Σταμάτας – Διονύσου. Το σύνολο της έκτασης κληρώθηκε και μεταβιβάστηκε στους συνεταίρους, με αποτέλεσμα ο συνεταιρισμός να μη διαθέτει πλέον άλλες «ελεύθερες» προς μεταβίβαση εκτάσεις. Και όμως, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα, το 1976 υπογράφει νέο προσύμφωνο με τους κληρονόμους, για τη μεταβίβαση ακόμη 500 περίπου στρεμμάτων, στο οποίο υπάρχει η ρήτρα ότι δεν θα γίνει οριστικό συμβόλαιο εφόσον δεν ισχύσει ένας από τους παρακάτω όρους:
1. Να δοθεί άδεια κατάτμησης (δίδεται από το υπουργείο Γεωργίας προκειμένου να «αποσπαστεί» ένα τμήμα δάσους και στη συνέχεια να κοπεί σε κομμάτια).
2. Η έκταση να μπει στο σχέδιο πόλης (οπότε χάνει πλέον τον δασικό της χαρακτήρα και δεν εμπίπτει στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας).
Καμία από τις δύο προϋποθέσεις δεν έχει έκτοτε εκπληρωθεί, οπότε δεν έχουν γίνει οριστικά συμβόλαια μεταβίβασης γι' αυτά τα 500 στρέμματα. Και όμως, τμηματικά, μεταβιβάζονται σε «συνεταίρους» αντί πενιχρού αντιτίμου, παρά το γεγονός ότι ουσιαστικά δεν αγοράστηκαν ποτέ και παρά το ότι πρόκειται για δάσος.
Η εφημερίδα επικαλείται ως παράδειγμα συμβόλαια που υπογράφηκαν στη δεκαετία του ‘90 και αφορούν στη μεταβίβαση εκτάσεων περίπου 800 τετραγωνικών μέτρων εκάστη στην περιοχή, αντί του ποσού των 3.500 δραχμών. Στην ίδια περιοχή τα οικόπεδα πωλούνται σήμερα προς εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Αν μάλιστα η έκταση είναι ενταγμένη στο σχέδιο πόλης, η τιμή φτάνει και το ένα εκατομμύριο ευρώ το στρέμμα.
Πώς ο συνεταιρισμός συνεχίζει να μεταβιβάζει εκτάσεις; Πρόκειται για «οικόπεδα» -δάση για την ακρίβεια- που ο δικαιούχος δεν είχε αναζητήσει από το 1958 όταν είχε κληρωθεί η έκταση, είναι η απάντηση. Ωστόσο, η μεταβίβαση αφορά σε εκτάσεις που «προσυμφωνήθηκαν» το 1976! Γιατί άραγε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτών των εκτάσεων δεν τις διεκδικούν, αν και με απόφαση του Αρείου Πάγου (1230/91) έχουν αναγνωριστεί ως ιδιωτικές υπέρ των κληρονόμων του Α. Ηλιόπουλου;
Εξάλλου, περίπου άλλα 400 στρ. «εγκλωβισμένα» εντός των εκτάσεων του Συνεταιρισμού και περίπου 300 στρ. πέριξ αυτού βρέθηκαν με διάφορες διαδικασίες στην ιδιοκτησία του. Χαρακτηριστικά, προσύμφωνο με ημερομηνία 31/12/2004 μεταβιβάζει έκταση 800 τ.μ. που ανήκει στις «εγκλωβισμένες» περιοχές με αντίτιμο 10,24 ευρώ!
Στο ίδιο δημοσίευμα ο πρόεδρος του ΣΠΑΠ και δήμαρχος Πεντέλης υπογραμμίζει ότι ο οικοδομικός-οικοπεδικός συνεταιρισμός ΠΑΝ, που διέθετε έκταση στην περιοχή της Κοινότητας Πικερμίου, κατάφερε να αποχαρακτηρίσει τις εκτάσεις του και να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης το 1974. Και όπως σημειώνει, για την απαλλαγή από τον δασικό χαρακτήρα βοήθησε το γεγονός ότι ο συνεταιρισμός ΠΑΝ ήταν των υπαλλήλων του υπουργείου Γεωργίας. Πρόκειται, καταλήγει ο κ. Στεργίου-Καψάλης, για εκτάσεις που αγοράστηκαν τότε αντί 4.000 δρχ. το στρέμμα και σήμερα η αντικειμενική τους αξία είναι 867.000 ευρώ. «Όποιος έχει τα μέσα και τις κατάλληλες γνωριμίες, βρίσκει τη μέθοδο και τα καταφέρνει», καταλήγει…
