Το μείζον πρόβλημα των ναρκωτικών είναι μια υπαρκτή αλήθεια, που συχνά πυκνά ομολογείται και δημοσίως, χωρίς ωστόσο η διαπίστωση αυτή να προσλαμβάνει στην πορεία ολοκληρωμένες ενεργητικές πολιτικές. Υπαρκτό γεγονός είναι και η εξάπλωση του «λευκού θανάτου» στην ευρύτερη περιοχή των Βορείων Προαστίων. Στην πόλη μας, κατά καιρούς έχουν καταγραφεί εικόνες παγιδευμένων στις ουσίες νέων, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι η κατάσταση είναι τραγική και ενδεχομένως ανεξέλεγκτη. Όμως το πρόβλημα δεν είναι μακριά μας, αγγίζει την πόλη και εάν δεν υπάρξει πρόνοια και πρωτίστως πρόληψη, τα Μελίσσια ίσως να μετατραπούν στο «ιδανικό καταφύγιο», καθώς τα άλση και τα δάση προσφέρονται γι’ αυτές τις μοναχικές, αυτοκαταστροφικές «αναζητήσεις».
Ο «φάκελος ναρκωτικά» πρέπει να μπει με ειλικρίνεια στην προεκλογική και όχι μόνο, ατζέντα και φυσικά να μην περιοριστεί σε διαπιστώσεις και ευχολόγια, ούτε να αποτελέσει αφορμή για εκατέρωθεν πολιτικές και κάθε άλλου είδους «σπέκουλες». Προέχει η συναντίληψη και η συναπόφαση για δράσεις και πρωτοβουλίες, η αποτελεσματικότητα των οποίων διασφαλίζεται μόνο με την ενεργό συμμετοχή και εμπλοκή των φορέων της Αυτοδιοίκησης.
Στο παρελθόν επανειλημμένως ο ΟΚΑΝΑ έχει ζητήσει τη συνδρομή των έξι όμορων δήμων για τη δημιουργία και λειτουργία διαδημοτικού κέντρου πρόληψης κατά των ναρκωτικών στα Βόρεια Προάστια. Ο Δήμος Μελισσίων, μέσω του ΚΕΚΑ, είχε ταχθεί αναφανδόν στην πρωτοβουλία αυτή, που ακόμα δεν έχει ευοδωθεί. Σήμερα οι υποψήφιοι δήμαρχοι οφείλουν, όχι μόνο να δεσμευτούν για την υλοποίηση αυτής της πρότασης, αλλά και να συνομολογήσουν σε άμεσες κοινές αυτόνομες δράσεις. Να στήσουμε πρώτοι καρτέρι στον «λευκό θάνατο», πριν αυτός προλάβει να στήσει το δικό του. Θα επανέλθουμε…
«Α»
