Σε ηλικία 84 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο για πολλά χρόνια πρόεδρος της Κοινότητας Μελισσίων Κυριάκος Τσιμπρικίδης, ο οποίος κηδεύτηκε στις 30 Μαρτίου.
Πρώτη φορά είχε εκλεγεί κοινοτάρχης το 1964, δεύτερη φορά το 1974 και από τη μεταπολίτευση μέχρι το 1982 οι Μελισσιώτες τον εμπιστεύτηκαν για δύο συνεχόμενες τετραετίες.
Αποχαιρετισμός από τον Δημ. Παπακωνσταντίνου, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης
«Αγαπητέ και σεβαστέ μας πρόεδρε Κυριάκο Τσιμπρικίδη.
Η πόλη των Μελισσίων σήμερα πενθεί. Όλοι οι πολίτες με συγκίνηση και οδύνη πληροφορηθήκαμε το θλιβερό γεγονός της απώλειάς σου.
Η αυθόρμητη μεγάλη προσέλευσή τους εδώ για να σου αποδώσουν την τιμή που σου ανήκει και να σε κατευοδώσουν στο τελευταίο και μακρινό ταξίδι σου, είναι αδιάψευστος μάρτυρας της εκτίμησης με την οποία σε περιέβαλλαν, της αγάπης που είχαν στο πρόσωπό σου, της καθολικής αναγνώρισης για το έργο που προσέφερες στην πόλη μας.
Η ζωή σου όλη ήταν μια ανιδιοτελής προσφορά, ένας αγώνας για το κοινό καλό, για τον απλό συμπολίτη, ένας ανθρωπισμός σε όλο του το μεγαλείο.
Οι παλαιότεροι που σε γνώρισαν από κοντά γνωρίζουν και θυμούνται τους αγώνες σου για τη Δημοκρατία. Η πόλη σε τίμησε το 1964 και σε εξέλεξε πρώτο πολίτη της και εσύ την τίμησες με την απαξίωση που έδειξες στο δικτατορικό καθεστώς του 1967, όταν διεκόπησαν βίαια οι δημοκρατικοί θεσμοί στην χώρα μας.
Στη διάρκεια της δικτατορίας, με αξιοπρέπεια, διωκόμενος αγωνίζεσαι για την προσωπική και οικονομική επιβίωση εσού και της οικογένειάς σου. Και το 1974 η ελεύθερη Πολιτεία σε επαναφέρει στη θέση σου και ο λαός των Μελισσίων σε τιμά για δύο ακόμα συνεχείς τετραετίες έως το 1982.
Σεβαστέ Πρόεδρε,
Η διαδρομή σου από τα κοινά της πόλης είναι υπόδειγμα πολιτικού ήθους, πολιτικής ευπρέπειας, κοινωνικού αλτρουϊσμού, ευγένειας, καλοσύνης, μεγαλείου ψυχής, ηθικής ακεραιότητας, ανιδιοτέλειας. Ένα σύνολο στοιχείων που αποτελούν δυστυχώς στις μέρες μας ζητούμενα και όχι προαπαιτούμενα για όσους ασχολούνται με τα κοινά σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας.
Η δική σου παρουσία αλλά και όλης της ευρύτερης οικογένειας Τσιμπρικίδη, καθώς ήσουν γιος πολυμελούς οικογένειας, κόσμησε και κοσμεί την πόλη μας.
Κλείνοντας, θεωρώ χρέος να κάνω ειδική αναφορά στην αξιολάτρευτη κυρία Σοφία, στο στήριγμά σου επί σειρά ετών που, με αξιοπρέπεια, στάθηκε βράχος δίπλα σου και σε στήριξε σε όλες τις δύσκολες στιγμές, οι οποίες δεν ήταν λίγες, για ένα άνθρωπο που είχε ως άξονα της πορείας του την ακεραιότητα, την εντιμότητα και την υπεράσπιση του δικαιώματος να εκφράζεται και να ζει ελεύθερα.
Βεβαίως, αγαπητέ Κυριάκο, πρέπει να είσαι υπερήφανος όχι μόνον για τη Σοφία σου, αλλά και για τα δύο παιδιά σου, τη Μελίνα και τον Κώστα, που επαξίως τιμούν με την όλη τους παρουσία το όνομά σου στην πόλη μας.
Με τη βεβαιότητα ότι με τα λίγα αυτά λόγια εκφράζονται ακόμη περισσότερα συναισθήματα εκτίμησης και αναγνώρισης στο άτομό σου, η πόλη σε ευγνωμονεί για ότι της προσέφερες και σου ευχόμαστε όλοι καλό σου ταξίδι.
Η μνήμη σου θα παραμείνει αιώνια».
Τάνια Κατσάνη
