Τέλος, τα μέλη της παράταξης προτείνουν μια σειρά από κινητοποιήσεις προς τους συναδέλφους τους, ανάμεσα στις άλλες, και με μαζική συμμετοχή στην 48ωρη απεργία που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ για την Τετάρτη και Πέμπτη 19 και 20 Μαρτίου αντίστοιχα.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή της η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ του Παίδων Πεντέλης αναφέρει τα παρακάτω:
«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο καθένας μας αισθάνεται ότι η ανασφάλεια της επερχόμενης καταστροφής υπάρχει και ισχύει για όλους…!Συνεχίζουμε να ακούμε τα χωρίς τελειωμό μέτρα και περικοπές που εξαγγέλλονται καθημερινά. Νέα νομοσχέδια (αξιολόγηση) ψηφίζονται, και ουσιαστικά απειλούμαστε με την ιδέα της διαθεσιμότητας-απόλυσης καταρρίπτοντας τις αρχές και τα δικαιώματά μας. Απρόσμενες και άδικες αποφάσεις του Υπουργείου (οδηγοί αρχικά, μαγειρεία τώρα) ακυρώνουν την εργασιακή μας ύπαρξη, υπόσταση και αξιοπρέπεια…!
Οι απλήρωτες εφημερίες, υπερωρίες, οι ελλείψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, οι συρρικνώσεις και συγχωνεύσεις κλάδων και τμημάτων, η εντατικοποίηση της εργασίας και οι μειωμένοι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων, συμπληρώνουν και οξύνουν την αγωνία και την ανασφάλεια όλων των εργαζόμενων.
Μετά από την εμπειρία μας στο επίπεδο της συνδιοίκησης και συνύπαρξης του συγκροτήματος των τριών παιδιατρικών νοσοκομείων, όπου διαπιστώσαμε και βιώσαμε την έλλειψη συνεργασίας και τη συνεχή διάθεση απόρριψης και απορρόφησης, θα πρέπει να είμαστε επιπλέον προσεχτικοί και επιφυλακτικοί για την όποια στάση της Διοίκησης της νέας συνύπαρξης Σισμανογλείου-Αμαλία Φλέμινγκ-Παίδων Πεντέλης. Και αυτό γιατί, παρά το γεγονός ότι οι προσδοκίες για μια τέτοια συνύπαρξη ήταν μεγάλες από ορισμένους, σταδιακά με την ανάληψη θέσεων και ευθυνών αυτές διαψεύδονται…!
Με τα παραπάνω θα θέλαμε, εμείς, τα μέλη της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ να καταθέσουμε την σημερινή εικόνα της πραγματικότητας και να τονίσουμε ότι τα παραπάνω θέματα αφορούν στο σύνολο των εργαζομένων και ότι πλέον δεν γίνονται διακρίσεις. Οι εργαζόμενοι οφείλουμε να αντιστεκόμαστε με σταθερότητα και συνέπεια! Να πάψουμε να τα δεχόμαστε ΟΛΑ στωικά και με αναβλητικότητα! Να σταματήσουμε να μένουμε με σταυρωμένα χέρια και να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά ότι συμβαίνει!
Να ΜΗΝ ΑΡΚΟΥΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΣΥΡΣΕΙΣ αποφάσεων και ούτε να εφησυχαζόμαστε με αυτές… αλλά να απαιτούμε επίσημες και έγγραφες ώστε να είναι στην ουσία αμετάκλητες και να μην επιστρέφουν από την πίσω πόρτα!».