Όταν έρχεται ένα κουτάβι στο σπίτι μας, μόλις έχει αποχωριστεί τη μητέρα και τα αδέρφια του και καλείται να επιβιώσει ξαφνικά, σε ένα περιβάλλον που του είναι όλα άγνωστα! Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί, επιπλέον, ότι βρίσκεται σε μια σημαντική φάση της ζωής του, κατά την οποία διαμορφώνεται ο κοινωνικός χαρακτήρας του, η ιδιοσυγκρασία, αλλά και ο τρόπος που αντιδρά σε άγνωστες και πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι το κουτάβι που θα φέρουμε στο σπίτι δεν είναι παρά ένας πηλός που διαμορφώνεται, λεπτό με λεπτό και με το κάθε ερέθισμα. Αυτή η κρίσιμη περίοδος της ζωής του, όταν συνδυάζεται με μια τόσο δραματική αλλαγή όπως η μεταφορά στο σπίτι μας, καταλαβαίνουμε πως θα του επιφέρει στρες και έντονες συμπεριφορές, είτε αρνητικές, είτε θετικές. Το βάρος πέφτει σε μας λοιπόν, σε ρόλο κηδεμόνα, να το καθοδηγήσουμε και να το υποστηρίξουμε, ώστε να ανταπεξέλθει και να έχει μαζί μας μια αρμονική ζωή και μετάβαση.
Διαβάστε: Βασικές ανάγκες του σκύλου / Εκπαίδευση
Κουτάβι από εκτροφέα
Στην περίπτωση που το κουτάβι προέρχεται από έναν σωστό και υπεύθυνο εκτροφέα, βρίσκεται ήδη στην ηλικία των 8-10 εβδομάδων, περίοδο δηλαδή που είναι ικανό όντως να αποχωριστεί τη μητέρα του, ενώ έχει δεχτεί ήδη και κάποια σπουδαιότατα μαθήματα κοινωνικοποίησης. Ενδεχομένως ένα τέτοιο κουταβάκι να μην έχει καμία αναστολή να σχετιστεί μαζί μας, να μη δείχνει καθόλου «ντροπαλό» και να παίζει και να χαίρεται, όπως έκανε και με την οικογένειά του. Διαθέτει σίγουρα μια καλή βάση, στην οποία θα βασιστούμε ώστε να συνεχίσουμε την κοινωνικοποίησή του και τη διδαχή νέων συμπεριφορών, όπως το να μη δαγκώνει τα χέρια μας, να λερώνει σε συγκεκριμένο χώρο κλπ.
Ωστόσο, δεν παύει να είναι ένα «μωρό». Ενδεχομένως να παρουσιάσει άγχος αποχωρισμού από τη μαμά του, το οποίο μπορεί να εκδηλωθεί με κλάμα τη νύχτα ή όταν μείνει μόνο του στο χώρο. Ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό που εκδηλώνεται με δαγκώματα στα χέρια αλλά μασούλημα αντικειμένων μέσα στο σπίτι και μικρο-καταστροφές. Ενδέχεται, επίσης, να θεωρήσει μέλη της οικογένειάς μας αδέρφια του, ιδιαιτέρως νεότερα μέλη και να μη γνωρίζει ακριβώς τον τρόπο που θα πρέπει να τους φερθεί, με αποτέλεσμα να τα πιέζει στο παιχνίδι ή και να μην τα «ακούει» καθόλου.
Δείτε: Βασικές ανάγκες του σκύλου / παιχνίδι
Επίσης, περιμένουμε να μη γνωρίζει την τουαλέτα του και να πρέπει να του υποδείξουμε εμείς σιγά σιγά και με υπομονή που θα πρέπει να λερώνει. Η υπομονή και η σταθερή μας συμπεριφορά ως προς τη νέα του ρουτίνα, θα το βοηθήσουν να χαλαρώσει και να ενταχτεί. Επίσης ας μην ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα μωρό. Όσο πιο διασκεδαστικούς μάς θεωρεί και όσο καλύτερα περνάει μαζί μας, τόσο περισσότερη θέληση θα έχει να μας ακούσει – διασκεδάστε το λοιπόν!
Παρασκευή Ευσταθίου: Χημικός Μηχανικός PhD, Εκπαιδεύτρια σκύλων
